Του Σάκη Μουμτζή
Η χθεσινή ημέρα ήταν γεμάτη γεγονότα που μαρτυρούν την κατάντια μας. Κάθε φορά που πιστεύουμε πως «πιάσαμε πάτο», κάτι συμβαίνει και μας διαψεύδει.
Υπάρχει κι άλλος πάτος. Πιο βαθύς.
Στην υπόθεση με τις σημαίες που ισχυρίζονται πως ύψωσαν νεαροί σε βραχονησίδες, κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς τι έγινε, αν έγινε και πώς έγινε. Δεν γνωρίζουμε αν τελικά η σημαία ήταν μια ή περισσότερες και αν με επέμβαση των Τούρκων κομάντος, όπως ισχυρίζεται ο Tούρκος πρωθυπουργός Μπ. Γιλντιρίμ, τις «πήρε ο αέρας».
Πάντως κάτι συνέβη. Το απογοητευτικό για την χώρα μας είναι, πως σε μια περιοχή που «μυρίζει μπαρούτι» αυτήν την περίοδο, ο κάθε ιδιώτης έχει την δυνατότητα να ασκήσει εξωτερική πολιτική, προκαλώντας ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Και επί πλέον, κανένας αρμόδιος δεν ενημερώνει υπεύθυνα τους πολίτες. Το έργο το έχουμε ξαναδεί πρίν από εικοσιδύο χρόνια στα Ιμια. Και τότε ένας δήμαρχος νόμιζε πως μπορούσε με τον «τσαμπουκά» του να υποκαταστήσει τις αρμόδιες υπηρεσίες του Ελληνικού κράτους.
Η συνέχεια γνωστή. Πολύ φοβούμαι πως αν δεν υπάρξει δραστική παρέμβαση του υπουργείου Εξωτερικών, θα βρεθούμε μπροστά στην δημιουργία νέων γκρίζων ζωνών.
Είναι γνωστό πως η Τουρκία περιμένει ένα δικό μας λάθος για να γκριζάρει κι άλλο τον χάρτη της περιοχής. Αν τελικά αληθεύει η είδηση πως όντως υψώθηκε η Ελληνική σημαία σε άγνωστο αριθμό βραχονησίδων, τότε κινδυνεύουμε να εμπλακούμε σε μια περιπέτεια από μια αυθόρμητη ενέργεια μιας παρέας νεαρών.
Πολύ δε περισσότερο καθώς αυτές οι βραχονησίδες δεν είναι αγνώστου πατρός. Φέρουν Ελληνικά ονόματα. Ας ελπίσουμε αυτό το επεισόδιο, αν τελικά έγινε, να λήξει, με ανώδυνο τρόπο, χωρίς απερίσκεπτη και τυχοδιωκτική κλιμάκωση εκατέρωθεν.
Ενώ «έτρεχε» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το παραπάνω θέμα, στην Αθήνα κάποιοι αριστεροί που ενοχλήθηκαν από τους βομβαρδισμούς των Αμερικάνων στην Συρία, ενώ βέβαια σιωπούσαν με τις δραστηριότητες των Ρώσων στην περιοχή, αποπειράθηκαν να γκρεμίσουν το άγαλμα του Τρούμαν.
Απωθημένο τριών γενεών αριστερών, θέλησαν να το υλοποιήσουν ερυθροτραμπούκοι με σχοινιά και με πριονοκορδέλα, μέρα-μεσημέρι, στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Αυτοί οι άνθρωποι ποτέ δεν χώνεψαν πως ηττήθηκαν στον Εμφύλιο πόλεμο. Ποτέ δεν συγχώρεσαν στον Χ.Τρούμαν την απόφαση του να κρατήσει την Ελλάδα στον ελεύθερο κόσμο. Ακόμα και σήμερα τα «σαλεμένα» μυαλά τους ονειρεύονται τον απωλεσθέντα «σοσιαλιστικό παράδεισο.»
Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά με την περίπτωση τους.
Δυστυχώς, αυτή είναι η εικόνα της πατρίδας μας το 2018. Ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι του αρέσει.
Δεν μας αρέσει το άγαλμα του Τρούμαν; ας το γκρεμίσουμε. Θέλουμε εμείς οι πολίτες να ασκήσουμε εξωτερική πολιτική; Το μόνο εύκολο. Ένα φουσκωτό χρειάζεται και δυο-τρία παλικάρια.
Μέσα σε μια ημέρα διαπιστώσαμε πως η κάθοδος συνεχίζεται. Κρατηθείτε!
