Ο Γάλλος υπουργός βάζει τα αρχαία στα σχολεία, εμείς τα βγάζουμε!

Ο Γάλλος υπουργός βάζει τα αρχαία στα σχολεία, εμείς τα βγάζουμε!

Ο Γάλλος νέος υπουργός Παιδείας Μπλανκέ έχει ένα όραμα: Να ξαναφέρει τις δίγλωσσες τάξεις, τα μαθήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και «να αξιοποιηθούν περισσότερο τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά στα σχολεία». «Απ αυτά κατάγεται ο πολιτισμός μας» είπε χτες στη Monde. Τουλάχιστον οι τρείς τελευταίοι Έλληνες υπουργοί Παιδείας δεν κατάγονται απ αυτόν τον πολιτισμό. Αλλιώς δεν θα υποβάθμιζαν σε νεκρή γλώσσα στα σχολεία τη γλώσσα που μιλάνε κι οι ίδιοι. Ο πολιτικός φανατισμός τους παράγει ημιμάθεια.

Ο νέος Γάλλος υπουργός είναι οπαδός της διατήρησης της γλώσσας του και της προστασίας της από τις ξενόφερτες λέξεις, όσο αυτό είναι μπορετό. Μαζί του συντάσσονται οι Γάλλοι πολίτες, που έχουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία και περηφάνεια για τη γλώσσα τους, όπως ακριβώς και οι βόρειοι γείτονές τους οι Άγγλοι, αλλά και οι ανατολικοί, οι Γερμανοί.

Δεν είναι τυχαίο που και οι τρείς αυτοί λαοί διδάσκουν με ευλάβεια τα αρχαία στους βλαστούς τους. Ξέρουν ότι η … νεκρή αυτή γλώσσα, σύμφωνα με τη νεοελληνική αριστερά της «διανόησης» και της «κουλτούρας», περιέχει τις ακόμα και σήμερα ακλόνητες αλήθειες για τις σχέσεις των ανθρώπων με τον εαυτό τους και τον κόσμο.

Ξέρουν ότι η …νεκρή αυτή γλώσσα βρίσκεται μέσα σε πάνω από το 25% των λέξεων που χρησιμοποιούν στην κάθε μέρα τους. Ενώ οι δικοί μας διανοούμενοι της ανέξοδης επανάστασης σιχαίνονται και να ακούσουν ότι το 90% των λέξεων που εκβάλλουν από το φράγμα των δοντιών τους είναι αρχαίες!

Ο Γάλλος υπουργός της Παιδείας θέλει να ενισχύσει τη διδασκαλία των αρχαίων και των λατινικών, που βρίσκονται μέσα στις λέξεις που χρησιμοποιούν οι συμπατριώτες του κάθε μέρα. Την ώρα που οι Έλληνες συνάδερφοί του μειώνουν τις ώρες διδασκαλίας τους γιατί τις θεωρούν νεκρές γλώσσες!

Οι μεγαλύτεροι Έλληνες γραμματιστές και λογοτέχνες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν αριστεροί. Με τεράστιο έργο και γνώσεις επάνω στους αρχαίους. Ποτέ δεν υποτίμησαν, αλλά αντίθετα με το έργο τους και τις παρεμβάσεις τους υπερασπίστηκαν τον μοναδικό πλούτο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Την οποία διαβάζοντας διαπιστώνεις ότι η ανθρωπότητα δεν έχει κάνει ούτε ένα βήμα εμπρός σε αυτογνωσία, ετερογνωσία και ανάλυση της συμπεριφοράς των ατόμων, των μαζών, των εξουσιών, των υπηκόων και σε γνώση των ανθρώπινων αναγκών.

Ο Μάρξ, που τόσο αγαπάει να μνημονεύει ο κ Τσακαλώτος, μέχρι και προχτές, έχει κάνει την πτυχιακή του επάνω στον Επίκουρο. Και ήταν από τους μεγαλύτερους γνώστες της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, πάνω στις γνώσεις της οποίας πάτησε για να κωδικοποιήσει τους κανόνες συμπεριφοράς και τη σχέση ανθρώπου- χρήματος. Θεωρώντας αναπόφευκτο ως αναγκαία συνθήκη της προόδου, ότι κι ο ίδιος κάποτε σαν θεωρία θα ξεπεραστεί! Οι λάτρεις του δεν φαίνεται να τιμούν αυτή του τη διαλεκτική.

Προφανώς οι Έλληνες υπουργοί της Παιδείας, φυλακισμένοι μέσα στις αγκυλώσεις του πολιτικού τους φανατισμού είναι ανίκανοι να δουν τι είναι διαρκές και τι εφήμερο. Τι έχει μεγαλύτερη αξία και τι μικρότερη.

Είναι ανίκανοι να δουν το πασιφανές: Ότι η βάση για να υπάρχει κοινωνία είναι μια γλώσσα συνεννόησης. Όσο πιο πλούσια η γλώσσα τόσο πιο πλούσια η κοινωνία. Σε πληροφορίες που ανταλλάσσονται, σε συναισθήματα, σε αλληλοκατανόηση. Και μ αυτή την έννοια, είναι ανίκανοι να καταλάβουν τι σημασία έχει να ξέρεις ότι το στειλιάρι του παππού σου είναι ο στειλεός του βοσκού του Οδυσσέα. Ενώνει μια κοινωνία όταν βλέπει τις ρίζες της.

Είναι ανίκανοι να καταλάβουν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της νεοελληνικής σημερινής κοινωνίας είναι η άγνοια μέχρι αγραμματοσύνης των πολλών Ελλήνων από μια ηλικία και κάτω να μιλήσουν σαφώς για να συνεννοηθούν με λέξεις. Είναι η φτώχεια σε γνώση λέξεων που μαθαίνουν στα σχολεία και που δεν είναι τίποτε άλλο από φτώχεια σε ικανότητα έκφρασης λεπτομερών συναισθημάτων. Αυτή η φτώχεια οδηγεί σε ακόμα λιγότερα συναισθήματα. Σε λιγότερο νοιώσιμο.

Ακόμα και ο πολιτικός λόγος βρίσκεται στα όρια μουγκανισμού και βρυχηθμών. Η λεξιπενία παράγει βία. Επειδή τα συναισθήματα που δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις εκφράζονται με κραυγές ή πράξεις.

Ο Γάλλος υπουργός Παιδείας θέλει να διδάξει τα γαλλάκια αρχαία ελληνικά για να τους μάθει από πού έρχεται η κουλτούρα τους. Κι ο προηγούμενος Έλληνας υπουργός κατάργησε από τη διδασκαλία τον Επιτάφιο του Περικλέους! Επειδή η νεοελληνική αριστερή (δι)ανόηση σεληνιάζεται με την αγραμματοσύνη αυτών που ονομάζει «λαϊκά στρώματα». Από μια διεστραμμένη λαϊκολατρεία χωρίς αντίκρισμα. Διεστραμμένη, γιατί λαϊκά στρώματα είναι το 80% του λαού! Και γιατί αν είναι αγράμματα σε επίπεδο γνώσης και χρήσης γλώσσας, το χρωστάνε στους υπουργούς της Παιδείας και στους αρμόδιους καθηγητές τους!

Ο Γάλλος υπουργός θέλει να διδάξει τα γαλλάκια ποια είναι τα σκαλοπάτια που ανέβηκαν οι παππούδες τους για να φτάσουν μέχρι εδώ σήμερα. Και οι Έλληνες υπουργοί περιορίζουν το μάθημα της Ιστορίας, δίνοντας μεγαλύτερο βάρος σε ό,τι έγινε από τον 19ο αιώνα και δώθε. Αγνοώντας, ως κακοί μαρξιστές, ότι τίποτε δεν θα γινόταν τον 19ο αιώνα αν δεν είχαν γίνει όσα έγιναν τον 19ο αιώνα προ Χριστού και τον 9ο μετά! Επειδή, πολύ απλά, η ιστορία είναι διαρκή αποτελέσματα προγενέστερων πράξεων! Δεν ξέρεις τι έγινε πρίν, δεν κατανοείς τι γίνεται μετά. Μπακάλικα πράγματα.

Οι Έλληνες υπουργοί Παιδείας εδώ και 90 χρόνια έχουν καταστρέψει τα αρχαία ελληνικά με την εμμονή στη συντακτικολαγνεία και τη γραμματική, υποβαθμίζοντας έτσι τη διδασκαλία του βαθύτερου νοήματος των κειμένων. Κάνοντας τα αρχαία απωθητικά και αντιπαθητικά στα ελληνόπουλα. Στερώντας τα από την ουσιαστική διδασκαλία κειμένων με τεράστια σημασία για χρήσιμη Γνώση και αυτογνωσία.

Αυτή η εμμονή, μαζί με την άρρωστη ταύτιση των αρχαίων με την προγονολατρεία της … χούντας και της ακροδεξιάς, που κάνουν οι νεοέλληνες αριστεροί της «διανόησης» και της λαϊκολατρείας, χέρι- χέρι με την έλλειψη πραγματικής ευρείας Μόρφωσης είναι οι πηγές του χαμηλού επιπέδου που βλέπει κανείς όλο και πιο πολύ γύρω παντού. Από το δρόμο, τα σχολεία και τα σπίτια μέχρι τη χαβούζα του διαδικτύου.

Ο Γάλλος υπουργός βάζει τα αρχαία στα σχολεία για να μάθουν τα γαλλάκια ποια είναι τα σκαλιά της σκάλας πάνω στην οποία βρίσκονται. Οι Έλληνες υπουργοί τα θάβουν γιατί τα ελληνόπουλα δε χρειάζεται να μάθουν ποια είναι τα προηγούμενα σκαλιά. Γι αυτό βρίσκονται στον αέρα.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης