Η κρίση του Προσφυγικού θα συνεχιστεί επί μακρόν, αν δεν περιοριστεί η επιθετικότητα της Τουρκίας, δηλώνει στο Liberal.gr ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος. Παράλληλα, επισημαίνει ότι οι τελευταίες αθρόες προσφυγικές ροές σχετίζονται άμεσα με τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Ο Βουλευτής και αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο τονίζει πως το Προσφυγικό εντάσσεται πλέον από τους Τούρκους σε ένα σχέδιο κλιμάκωσης της έντασης με σκοπό την περαιτέρω πίεση της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Μάλιστα τονίζει ότι όλα όσα συμβαίνουν σε Αιγαίο και νοτιοανατολική Μεσόγειο μπορούν να θεωρηθούν ως το προανάκρουσμα της εντάσεως στην οποία θα περάσουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις με το τέλος του καλοκαιριού και συνακόλουθα της τουριστικής περιόδου.
Η Τουρκία επιδιώκει τη στρατιωτικοποίηση της κρίσεως αλλά και την προβολή μιας παρατεταμένης απειλής, τονίζει ο κ. Συρίγος, η οποία θα δημιουργήσει στους Ευρωπαίους την αίσθηση του φόβου και της ανασφάλειας για την ήδη αβέβαιη μεταναστευτική τους πολιτική.
Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα:
- Κύριε Συρίγο, που οφείλονται οι αθρόες προσφυγικές ροές των τελευταίων ημερών; Είναι άσχετες με την τουρκική προκλητικότητα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο;
Σε μία μόνον ημέρα, στις 27 Αυγούστου 2019, είχαμε 19 εικονικές αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο. Ο αριθμός είναι εξαιρετικά υψηλός ακόμη και για τον εναέριο χώρο-κόσκινο του Αιγαίου (δεν περιποιεί τιμή στη χώρα μας ο όρος «κόσκινο» αλλά δυστυχώς είναι μία πραγματικότητα που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε). Επίσης, μέσα στον Αύγουστο είχαμε 11 υπερπτήσεις ελληνικών νησιών, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι είχαμε 2 υπερπτήσεις. Μπορεί να είναι για δευτερόλεπτα, αλλά δεν παύουν να είναι υπερπτήσεις χερσαίων εδαφών. Τέλος, στις 29 Αυγούστου 2019 είχαμε 550 αφίξεις προσφύγων και μεταναστών στα ανατολικά νησιά του Αιγαίου. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό αφίξεων σε μία μόνον ημέρα από τον Μάρτιο του 2016 που το ανακοινωθέν ΕΕ-Τουρκίας κόπασε τις ροές.
Όλα αυτά μπορούν να θεωρηθούν ως το προανάκρουσμα της εντάσεως στην οποία θα περάσουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις με το τέλος του καλοκαιριού και συνακόλουθα της τουριστικής περιόδου.
- Κατά συνέπεια, όλα εντάσσονται σε έναν γενικότερο σχεδιασμό των Τούρκων.
Τους επόμενους μήνες θα βρούμε μπροστά μας το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων, όπως διατυπώθηκαν κατά καιρούς μετά το 1974. Δεν παίζει ρόλο εάν τις διεκδικήσεις πρωτοέθεσαν οι κεμαλικοί ή ο Ερντογάν. Στην Τουρκία οι διεκδικήσεις μετατρέπονται αργά ή γρήγορα σε εθνικά ταμπού. Είδαμε χθες τις ανακοινώσεις κατά τη διάρκεια τελετής ορκωμοσίας στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας σχετικά με τη θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας», με έκταση που περιλαμβάνει το μισό Αιγαίο και ειδικότερα τις θαλάσσιες περιοχές γύρω από την Λήμνο, τη Λέσβο, τη Χίο μέχρι και ανατολικά της Κρήτης!
Οι διεκδικήσεις καταλήγουν να στηρίζονται απ' όλο το πολιτικό σύστημα της γείτονος χώρας, ασχέτως ιδεολογίας. Και με οποιονδήποτε τρόπο που μπορεί να συμβάλει στον κεντρικό σχεδιασμό. Υπ' αυτή την έννοια η προσφυγική πολιτική της Τουρκίας έναντι της Ελλάδος είναι κρατική πολιτική και ενεργοποιείται κάθε φορά που κρίνεται απαραίτητο. Σε αυτό συμβάλλει και το γεγονός ότι, παρά τις διαφορές τους, όλες οι πολιτικές ομάδες της Τουρκίας λειτουργούν με αίσθηση του αυτοκρατορικού παρελθόντος της χώρας τους. Όσο για το "μαζικό όπλο" που διαθέτει απέναντι στην Ευρώπη, φτάνει να υπολογίσει κανείς ότι στην Τουρκία υπάρχουν αυτή τη στιγμή, 5 εκ. πρόσφυγες εκ των οποίων 4 εκ. είναι Σύριοι...
- Αν όντως, συμβαίνουν όλα αυτά, ποιες πρέπει να είναι οι αντιδράσεις της Ελλάδας;
Το πρώτο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να ενημερώσουμε τους πάντες στην Ευρώπη ότι η Τουρκία παραβιάζει εμφανώς, την συμφωνία της 18ης Μαρτίου του 2016. Ότι δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της απέναντι στην ΕΕ. Οι εταίροι μας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η απειλή της Τουρκίας για την Ελλάδα είναι και δική τους απειλή. Και πως η χώρα μας δεν μπορεί μόνη της να αντέξει μία επιδείνωση του Μεταναστευτικού εξαιτίας της προκλητικότητας των Τούρκων. Το δεύτερο επίπεδο αντίδρασης είναι η διαδικασία του ασύλου σε διοικητικό και δικαστικό επίπεδο. Τα στάδια της διαδικασίας από τέσσερα να γίνουν δύο. Να αλλάξουμε το μακρόσυρτο σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ που ουσιαστικά καθήλωνε στην Ελλάδα τους πρόσφυγες και τους εγκλώβιζε με την γραφειοκρατία και την αδράνεια. Και τρίτον, να περιορίσουμε τις "ευάλωτες ομάδες" προσφύγων, χαρακτηρισμό που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απέδιδε σχεδόν σε όλους τους πρόσφυγες...
- Η μεταναστευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ επιδείνωσε την κατάσταση;
Ποια ήταν η μεταναστευτική πολιτική της χώρας, κανείς δεν ξέρει. Μέχρι πρότινος, αντιμετωπίζαμε, παθητικά τις συνέπειες των γεωπολιτικών επιδιώξεων, ανοίγοντας όλο και περισσότερο την όρεξη των Τούρκων.
Kατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα είχε γίνει ένα hot spot για μετανάστες και δίκτυα διακινητών. Οι άνθρωποι στοιβάζονταν και εγκλωβίζονταν επί μακρόν, σε θλιβερά στρατόπεδα ωραιοποιημένων ονομασιών όπως «δομές φιλοξενίας» και «κέντρα υποδοχής». Και το σύστημα διαχείρισης ήταν ανύπαρκτο, με άγνωστο αριθμό παρανόμως διαμενόντων στη χώρα, με διάτρητα σύνορα, χωρίς βασικές υποδομές και τεχνολογικά εργαλεία εποπτείας των θαλάσσιων ροών, με ανθρώπους ευάλωτους που καταλήγουν να γίνονται έρμαια των εγκληματικών οργανώσεων.
Οι άνθρωποι είναι απίστευτοι, όταν απορρόφησαν μόνο το 22% των σχετικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ! Θυμίζοντας μόνο εδώ την ιδεοληπτική αγνόηση της κοινής δήλωσης Ε.Ε.-Τουρκίας, δηλαδή του πιο σοβαρού εργαλείου επιστροφών που διαθέτει η χώρα. Με αποτέλεσμα οι επιστροφές να είναι μόνο 1.806 σε τρία χρόνια!
