Όπως έγραψα στο πρώτο μέρος του άρθρου, η Τουρκία θεωρεί την Ελλάδα ένα κράτος που το 1821-30 δημιουργήθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις ως υπομόχλιο για τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Πιστεύουν ότι η σημερινή Ελλάδα δεν έχει ιστορικά δικαιώματα στην περιοχή (σε αντίθεση μ' αυτούς) και ότι τους δυο αιώνες που ακολούθησαν είχε μια συνεπή πολιτική δυτικής περικύκλωσης της Τουρκίας ως πιόνι των Ευρωπαίων.
Ο Χουλουσί Ακάρ που μίλησε για «ελληνικό επεκτατισμό», επαναλαμβάνει απλώς όσα λένε όλοι οι Τούρκοι και όσα ακούνε όλοι οι διπλωμάτες της υφηλίου εδώ και δυο αιώνες.
Πρώτα απ’ όλα οι Τούρκοι θεωρούν την Ελλάδα ένα μικρό και αδύναμο (εδαφικά, δημογραφικά, οικονομικά, στρατιωτικά) κρατίδιο, που από μόνο του δεν θα μπορούσε καν να επιβιώσει, πόσο μάλλον να τους βλάψει. Θα μπορούσαν -θεωρούν- να μας κάνουν μια χαψιά, αν εμείς οι Έλληνες δεν στηριζόμασταν διαρκώς και σκανδαλωδώς από τους Ευρωπαίους ως εντολοδόχοι των συμφερόντων τους στην ανατολική μεσόγειο.
Με βάση αυτή την οπτική ερμηνεύουν οι Τούρκοι την διαχρονική πορεία των ελληνοτουρκικών. Στα μάτια τους ήμασταν πάντα ένα χρεωκοπημένο οικονομικά κράτος, που τροφοδοτείται διαχρονικά με απεριόριστο αγύριστο δυτικό χρήμα.
Αρχίζοντας από το δάνειο που πήρε από τους Άγγλους μέσα στην επανάσταση πριν καν φτιαχτεί ελληνικό κράτος και φθάνοντας μέχρι την οριακή χρεοκοπία μας το 2010, οι Τούρκοι μένουν κατάπληκτοι από τον πακτωλό των χρημάτων, δανείων, επιχορηγήσεων και κοινοτικών πακέτων που παίρνει συνέχεια η μικρή Ελλάδα από την Δύση. Στα μάτια τους, οι Ευρωπαίοι μας ταΐζουν για να υπάρχουμε.
Την ίδια ακριβώς αντίληψη έχουν και για τις πολιτικές σχέσεις της Δύσης με την Ελλάδα. Όπως το βλέπουν αυτοί, η Δύση έχει απλώσει πάνω από την Ελλάδα όποια προστατευτική φτερούγα διαθέτει για να κουρνιάσουμε από κάτω της.
Μας έχουν στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην ζώνη του ευρώ και όπου αλλού, δίχως μάλιστα να διαθέτουμε τα τυπικά κριτήρια ή τα ουσιώδη προσόντα για τόσα πολιτικά κολλητιλίκια με τους Μεγάλους της Δύσης. Στα πλαίσια αυτά, εντάξαμε με το ζόρι και την Κύπρο στην Ευρώπη εις βάρος των Τουρκοκυπρίων, έτσι το βλέπουν.
Κι εμείς, αποθρασυνόμενοι απ’ αυτή την εύνοια, είμαστε το πιο κακομαθημένο παιδί της Ευρώπης, που κρύβεται πίσω από τους συμμάχους και εταίρους του για να κάνει τσαμπουκάδες στην Τουρκία και για να την περιορίσει μέσα στα χερσαία της σύνορα.
Η Άγκυρα δαιμονίζεται κάθε φορά που μας βλέπει να μετατρέπουμε τα ελληνοτουρκικά θέματα σε ζητήματα Ευρωτουρκικά. Τους είναι αδιανόητο το πώς πείθουμε τους ευρωπαίους γι αυτό, αλλά πρωτίστως το θεωρούν αποτέλεσμα της δικής μας αποθράσυνσης.
Το γεγονός ότι κατά την διάρκεια των διακοσίων χρόνων που πέρασαν, η Ελλάδα βρέθηκε με το πλευρό των νικητών σε όλες τις οριακές ιστορικές στιγμές (και άρα κάτι κέρδιζε απ’ αυτό) στα μάτια τους δεν οφείλεται σε σωστές ελληνικές επιλογές αλλά στο ότι είμαστε ένα διαχρονικό πιόνι των Αγγλογάλλων.
Έτσι διαβάζουν την πορεία μας και στους βαλκανικούς πολέμους και στον πρώτο παγκόσμιο και στον δεύτερο, όταν εμείς βρεθήκαμε στο σωστό στρατόπεδο την σωστή στιγμή, σε αντίθεση με τους Τούρκους.
Αύριο: Τι βλέπουν οι Τούρκοι στον χάρτη της περιοχής μας
