Ακούμε τον Χουλουσί Ακάρ να κατηγορεί την Ελλάδα για επεκτατισμό και μένουμε εμβρόντητοι. Δεν θα 'πρεπε όμως. Όχι διότι εμείς είμαστε ιμπεριαλιστές απέναντι στους Τούρκους, αυτά είναι αστεία, αλλά διότι δεν επιτρέπεται να έχουμε έναν επικίνδυνο γείτονα και να μην ξέρουμε τον τρόπο που αυτός διαβάζει την ιστορία των σχέσεων μας. Αν δεν γνωρίζεις πως σκέφτεται ο εχθρός σου, ούτε διαπραγματεύεσαι με αξιώσεις μαζί του, ούτε τον πολεμάς αποτελεσματικά.
Ας μάθουμε λοιπόν δυο-τρία πράγματα για την τουρκική λογική, ώστε να ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε. Πρώτον, οι Τούρκοι δεν μας θεωρούν ιστορική συνέχεια ούτε της αρχαίας Ελλάδας ούτε του Βυζαντίου. Μας θεωρούν ένα μικρό κρατίδιο που διαχωρίστηκε από την Οθωμανική αυτοκρατορία τους, όχι ως προϊόν προϋπάρχουσας εθνικής συνείδησης του σκλαβωμένου πληθυσμού της, ούτε ως αποτέλεσμα ιστορικής αναγκαιότητας. Μας θεωρούν μια αυθαίρετη και ιστορικά παράνομη κατασκευή στην περιοχή.
Κατά την άποψη των Τούρκων, ο ξεσηκωμός του ’21 δεν ήταν μια επανάσταση με εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά, αλλά μια ακόμα από τις εκατοντάδες μικροεξεγέρσεις που ξεσπούσαν συχνότατα σε διάφορες περιοχές της αχανούς αυτοκρατορίας τους για διάφορους λόγους (οικονομικά ζητήματα, αρχηγικές βλέψεις, κλπ). Όλες τους καταπνίγονταν αργά ή γρήγορα στο αίμα, έτσι θα γίνονταν και το ’21, απλώς η ελληνική εξέγερση είχε την τύχη (ή σχεδιάστηκε επί τούτου, εξαρτάται από τον Τούρκο ιστορικό που γράφει) να ξεσπάσει την χρονική περίοδο που άρχιζε η επίλυση του περίφημου Ανατολικού ζητήματος.
«Ανατολικό ζήτημα» λεγόταν η υπόθεση του διαμοιρασμού της παρηκμασμένης και παραπαίουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής εκείνης. Οι Τούρκοι λοιπόν πιστεύουν ότι το ελεύθερο ελληνικό κράτος δεν προέκυψε από επιτυχημένη επανάσταση, αλλά ότι η δημιουργία του επιβλήθηκε δια των όπλων από τις Μεγάλες Δυνάμεις στο Ναυαρίνο.
Κοντολογίς, μας θεωρούν ένα κρατίδιο που κατασκευάστηκε από τους Αγγλο-Γάλλο-Ρώσους στο μαλακό υπογάστριο της αυτοκρατορίας τους, με στόχο να αρχίσει να ξηλώνεται το Οθωμανικό πουλόβερ. Η αλήθεια είναι πως έχουν δίκιο ως προς το αποτέλεσμα. Τη δημιουργία του ελληνικού κράτους ακολούθησε μια χιονοστιβάδα εξελίξεων που ανέτρεψε τα πάντα στην περιοχή. Μέσα σε εκατό χρόνια, από την αυτοκρατορία που κατείχε όλα τα Βαλκάνια, όλη τη Μέση Ανατολή, την Αραβική χερσόνησο κι έφτανε ως τη Λιβύη, είχε απομείνει μόνο η σημερινή «μικρή» Τουρκία.
Μόνο που οι Τούρκοι μετέφρασαν τη δημιουργία του καινούριου αυτού χάρτη των Βαλκανίων και της Εγγύς Ανατολής, όχι ως δική τους αδυναμία ή ως μια σειρά εθνικών αφυπνίσεων των λαών, αλλά ως ένα μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι των ισχυρών που τους διαμέλισαν. Κατά την λογική τους, το πρώτο πιόνι αυτής της καταστροφικής γι αυτούς εξέλιξης ήταν η Ελλάδα, η οποία δημιουργήθηκε από τους Μεγάλους με σκοπό να καταστρέψει την Τουρκία. Και μόνο αυτό είναι υπεραρκετό για να μας μισούν θανάσιμα.
Τους δύο αιώνες που ακολούθησαν, αυτή η άποψη τους για την τεχνητή δημιουργία του ελληνικού κράτους με εντολή των Δυτικών, όχι μόνο δεν άλλαξε αλλά ενισχύθηκε. Θα τα αναλύσω στη συνέχεια. Στο μεταξύ, ας μην υποτιμούμε διόλου την ιστορική τους αντίληψη για το πώς προκύψαμε ως κράτος. Θεωρώντας μας ένα τεχνητό δημιούργημα που αφού φτιάχτηκε από τους Δυτικούς κατασκεύασε εκ των υστέρων εθνική συνείδηση και πλαστή ιστορική συνέχεια, οι Τούρκοι πιστεύουν ακραδάντως ότι αυτοί είναι ο παλιότερος λαός στην περιοχή, όχι εμείς.
Εκπλήττεστε, αλλά οι Τούρκοι θεωρούν ότι η Ελλάδα έχει ιστορία μόλις διακοσίων χρόνων, σε αντίθεση μ’ αυτούς που έχουν σχεδόν χίλια στην ευρύτερη περιοχή μας. Όταν τους λέμε για Ιωνίες, Περικλήδες, Μεγαλέξανδρους, ελληνιστικά χρόνια ή για την Βυζαντινή μας προϊστορία, αυτοί γελούν. Όλα αυτά τα θεωρούν ανέκδοτα και φαύλα ιστορικά μας κατασκευάσματα. Και μην πείτε ότι αυτά τα ιστορικά δεν έχουν πια αξία, διότι κάνετε λάθος. Κατά την αντίληψη τους, αυτοί ως ο παλιότερος λαός και ως κραταιά αυτοκρατορία στην περιοχή, έχουν ιστορικά δικαιώματα, ενώ εμείς δεν έχουμε.
Δηλαδή κατά τη θεωρία τους, αυτοί (πέραν των οικονομικών, στρατιωτικών και δημογραφικών δυνατοτήτων τους) δικαιούνται και ιστορικά να έχουν ευρύτερες βλέψεις στην περιοχή, εμείς ως πρωτάκια στον χώρο και ως πιόνια μακρινών κηδεμόνων, δεν έχουμε κανένα τέτοιο δικαίωμα. Όταν δηλαδή ο Ερντογάν αναφωνεί εκνευρισμένος «τι δουλειά έχουν οι Έλληνες με την Λιβύη;» το εννοεί. Αυτός έχει ιστορικό δικαίωμα εκεί, εμείς κι ας είμαστε κοντύτερα απ’ αυτόν, δεν έχουμε.
Αύριο το δεύτερο μέρος. Πως τους «περικυκλώνουμε» επί διακόσια χρόνια.
