Του Σάκη Μουμτζή
Όταν ο Μίκης Θεοδωράκης στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο μίλησε για τον αριστερόστροφο φασισμό, κάποιοι μετριοπαθείς άνθρωποι ενοχλήθηκαν.
Πριν περάσουν 24 ώρες ο Μίκης δικαιώθηκε πλήρως. Γίναμε μάρτυρες ενός δικαστικού πραξικοπήματος σχεδιασμένου από τα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου.
Για όλους εμάς που γνωρίζαμε την φύση και τις ιστορικές καταβολές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπήρξε καμιά έκπληξη. Βέβαια, όταν τα λέγαμε και προειδοποιούσαμε, ήμασταν οι ακραίοι. Οι εμμονικοί.
Προσωπικά, έλεγα και έγραφα πως ο δρόμος προς τις εκλογές δεν θα είναι ευθύγραμμος. Δεν θα είναι μέσα στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας.
Το ίδιο και η παράδοση της εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα κόμμα όπως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που διενήργησαν εκλογές και όταν τις έχασαν πέρασαν ομαλά στην αντιπολίτευση, όπως επιτάσσει το πολίτευμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που δεν πιστεύει σε αυτό το πολίτευμα. Δεν πιστεύει στην εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία.
Το έχουν πει κιόλας. «Δεν θα επιτρέψουμε την παλινόρθωση του παλιού καθεστώτος». Μόνον οι καλοπροαίρετοι, οι αφελείς και οι «φλώροι» της πολιτικής δεν τα βλέπουν αυτά.
Αμέριμνοι, μοιράζουν υπουργεία, καθώς δεν γνωρίζουν πού μπλέξαμε!
Δεν βλέπουν πως η ηγεσία και ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύουν στην διάκριση των εξουσιών. Δεν πιστεύουν στις ανεξάρτητες αρχές, δεν πιστεύουν στην πολυφωνία των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Προσπαθούν όλα αυτά να τα θέσουν υπό τον έλεγχο τους. Και ό,τι δεν μπορούν να ελέγξουν, το απαξιώνουν.
Αποτέλεσμα αυτού του ιδεολογικού και πολιτικού προσανατολισμού είναι πως η πόλωση, οι ρήξεις και οι συγκρούσεις αποτελούν κυτταρικά στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ. Βρίσκονται στο DNA του.
Χρησιμοποιούν την συναίνεση όταν αισθάνονται αδύναμοι. Και πάντα βρίσκονται οι χρήσιμοι ηλίθιοι από το δημοκρατικό στρατόπεδο που τους προσφέρουν χείρα βοηθείας, στις δύσκολες στιγμές τους.
Αθεράπευτη ανοησία.
Προχθές με την υπόθεση Novartis η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε το πιο απεχθές πρόσωπο της. Συνεπικουρούμενη και από επίορκους κρατικούς λειτουργούς κατεξευτέλισε το Σύνταγμα της χώρας μας.
Στοχοποίησε –όλως τυχαίως—τα πολιτικά πρόσωπα που την ενοχλούσαν εδώ και πολύ καιρό. Ας μην λησμονούμε την πρόταση που έκαναν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στον Γ.Παπακωνσταντίνου πως «αν τους δώσει τον Β.Βενιζέλο, ο ίδιος θα διασωθεί.»
Διαπαιδαγωγημένοι οι περισσότεροι από αυτούς μέσα στην παλαιοκομμουνιστική ραδιουργία, μετέφεραν αυτήν την νοοτροπία και στην κεντρική πολιτική σκηνή όταν έγιναν κυβέρνηση.
Οι Συριζαίοι δεν είναι κακοί άνθρωποι, εκ χαρακτήρος. Απεναντίας θα έλεγα.
Είναι όμως μαρξιστές. Αυτή η συμπεριφορά τους, που κινείται εκτός του συνταγματικού πλαισίου, απορρέει από την ιδεολογία τους.
Όσο και να προσπαθούν περιστασιακά να μεταμορφωθούν, η ψυχή και το δέρμα παραμένουν ίδια.
Το πρόβλημα είναι πως οι διανοούμενοι του φιλελεύθερου—δημοκρατικού χώρου, δεν το αντιλαμβάνονται αυτό. Εγκλωβισμένοι σε ξεπερασμένα θεωρητικά σχήματα δεν κατανοούν πως ο αντίπαλος είναι ένας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και οι διμέτωποι αγώνες των «ισαποστάκηδων» του δίνουν ανάσες.
Θέλω να πιστεύω πως αυτά που ζούμε με την υπόθεση Novartis θα αφυπνίσουν συνειδήσεις και θα επανασυσπειρώσουν το δημοκρατικό—συνταγματικό στρατόπεδο.
Ο αριστεροφασισμός είναι προ των πυλών!
