Ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει κομμουνιστής, αλλά οι άλλοι δεν τον πιστεύουν. Αυτό δεν είναι πρόβλημα του Αλέξη. Κι έπειτα οι «άλλοι» παραπονιούνται για το διαρκές κυνήγι στην επιχειρηματικότητα, την εξοντωτική φορολογία. Μα, είναι κομμουνιστής! Δεν το έκρυψε ούτε μία στιγμή, όπως και την αγάπη του στα καθεστώτα της Νοτίου Αμερικής. Είναι όλα απολύτως προβλέψιμα. Τα πάντα!
Ορισμένοι έχουν κτίσει έναν μύθο, ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα μεταλλαχθεί σε έναν σοσιαλιστή ηγέτη, όπως υπήρξε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ότι θα ενταχθεί σιγά-σιγά στην σοσιαλιστική ομάδα της Ευρώπης κι ότι θα του κάνει εντατικά μαθήματα ο Γιώργος Παπανδρέου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει στην εξουσία. Κι όταν λέμε τα πάντα εννοούμε τα πάντα!
Ο Αλέξης Τσίπρας κερδίζει χρόνο. Λατρεύει την τέχνη της παραπλάνησης. Την ώρα που έβγαιναν οι πολιτικοί αρχηγοί από το προεδρικό μέγαρο μάθαιναν έκπληκτοι τις διαρροές του Μαξίμου για την... τρόικα εσωτερικού! Δεν συνέβη κατά λάθος! Αυτή είναι η τακτική του. Ζητά από τους αντιπάλους του να παίζουν με κανόνες που ο ίδιος δεν σέβεται. Δικαιολογεί την στάση του με την δημόσια ομολογία ότι είναι κομμουνιστής. Θα συμμαχούσε ακόμη και με τον διάβολο για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Κι αυτό ακριβώς κάνει!
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι «διαβάζουν» στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα μόνο έναν δημαγωγό που χειραγωγεί άριστα το πλήθος. Δεν θέλουν να δουν ότι έχουν απέναντί τους έναν εχθρό του αστικού χώρου. Κι ας τους το έχει πει σε κάθε τόνο, «ή αυτοί ή εμείς». Επειδή οι ίδιοι έχουν άλλον κώδικα επικοινωνίας, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ο Αλέξης δεν έχει στην πραγματικότητα φίλους, δεν έχει συμμάχους. Ότι η μόνη του σταθερά στην διαρκή αυτή μάχη είναι το όνειρο μιας... «κομμουνιστικής κοινωνίας». Το μεγάλος λάθος του αστικού πολιτικού κόσμου είναι ότι εξακολουθεί να μην πιστεύει ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι κομμουνιστής. Ότι πράγματι εννοεί αυτό που λέει συνεχώς, πως θέλει να αλλάξει την Ευρώπη!
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι κομμουνιστής και έχει ακούσει πολλές φορές για την μάχη του Στάλινγκραντ. Για τις θυσίες των Σοβιετικών, για την επανάσταση που κινδύνευε από τους Ναζί και για την μεγάλη ανατροπή. Αυτό ακριβώς προσδοκά, την ανατροπή. Πιστεύει ακράδαντα ότι τα πράγματα θα εξελιχτούν όπως και στο Στάλινγκραντ. Αρκεί να υπάρχει η ίδια πίστη στον αγώνα: «Θα κερδίσουμε επειδή θέλουμε να κερδίσουμε»!
Ξέρει ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν. Ελπίζει, όμως, ότι θα κατορθώσει να κερδίσει χρόνο κάνοντας ότι συμφωνεί με όλους. Όπως συνέβη και με τους πολιτικούς αρχηγούς στην σύσκεψη του προεδρικού μεγάρου! Θα συμφωνεί σε όλα με την τρόικα, αλλά θα κάνει στο τέλος το δικό του. Κι αυτό διότι πιστεύει ότι ο ίδιος βιώνει μία νέα μάχη του Στάλινγκραντ...
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία αθεράπευτη επίδειξη ιδεοληψίας. Όπως συνέβη και με το προσφυγικό. Τα υπολόγισαν λάθος, όπως λάθος τα υπολογίζουν και τώρα.
Δεν πρόκειται να παραιτηθούν. Θα πάνε σε εκλογές μόνο αν πιστέψουν ότι έχουν πιθανότητες να τις κερδίσουν ή αν δημιουργήσουν τις συνθήκες για μια... «δεξιά παρένθεση». Δεν θα δραπετεύσουν, επειδή κάτι τέτοιο δεν είναι στο μυαλό τους. Η μάχη του Στάλινγκραντ είναι βασικό στοιχείο του πολιτισμικού τους κόσμου. Ο μόνος Θεός που πιστεύουν είναι η επανάσταση. Απλά, οι άλλοι δεν τους πιστεύουν...
Θανάσης Μαυρίδης
