Η δικαστική περιπέτεια του Ανδρέα Γεωργίου έχει κατά μία έννοια μεταφυσική χροιά, αφού καλείται να απαντήσει στο πως ο επικεφαλής της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας ήταν ο υπαίτιος για το μνημόνιο, όταν αυτό είχε υπογραφεί πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του. Η αλήθεια είναι ότι στο πρόσωπο του Ανδρέα Γεωργίου οι ιεροφάντες του λαβύρινθου των μυστηρίων της κυβέρνησης Καραμανλή αναζήτησαν τον θάνατο του Μινώταυρου.
Κάτι ανάλογο δηλαδή με το ιερό δισκοπότηρο του μεσαίωνα. Η καταδίκη του Ανδρέα Γεωργίου θα αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι αόρατες δυνάμεις οδήγησαν το πλοίο στην ύφαλο και όχι το μεθυσμένο πλήρωμα. Σίγουρα σε ένα παράλληλο σύμπαν. Διότι σε όλο τον κόσμο θεωρούν ότι ο δημόσιος λειτουργός Ανδρέας Γεωργίου έκανε την δουλειά του. Αλλά αυτό έχει ελάχιστη σημασία για τους πολέμιους του ... νεοφιλελευθερισμού.
Η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό βλάπτεται. Αναμφισβήτητα. Γελάνε και οι πέτρες. Ο ξένος Τύπος έχει ασχοληθεί πολλές φορές για να καυτηριάσει το παράδοξο των διώξεων Γεωργίου. Τους φαίνεται τόσο αλλόκοτο όλο αυτό! Αλλά στην Ελλάδα όλα αυτά είναι λεπτομέρειες στην προσπάθεια μιας νομενκλατούρας να διατηρήσει την εξουσία και τα προνόμιά της. Η βασική μάχη που πρέπει να δώσει αυτή την στιγμή η κοινωνία είναι απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις του σκοταδισμού, οι οποίες διαπερνούν οριζόντια όλους τους κομματικούς μηχανισμούς. Από την Δεξιά μέχρι την Αριστερά. Άλλωστε, και η Αριστερά χρησιμοποίησε υπουργούς των παλαιών κυβερνήσεων της Δεξιάς και αυτό κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν. Δεν είναι απορίας άξιο, λοιπόν, για ποιόν λόγο ο Ανδρέας Γεωργίου θα βρεθεί στις επόμενες ημέρες για άλλη μία φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Όσες φορές κι αν αθωωθεί, θα βρεθεί κάποιος να τον στείλει και πάλι στο δικαστήριο. Μέχρι να υπάρξει μία καταδικαστική απόφαση που θα γίνει φέιγ βολάν, σαν να πρόκειται για την κολυμπήθρα του Σιλωάμ για όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος.
Ο Ανδρέας Γεωργίου δεν ζει πλέον στην Ελλάδα. Όπως και άλλοι άνθρωποι που στοχοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια από τους πραιτοριανούς του αντιμνημονίου. Διότι το αντιμνημόνιο, πέρα από το γεγονός ότι υπήρξε η μεγαλύτερη πολιτική απάτη των τελευταίων δεκαετιών, λειτούργησε ως παραισθησιογόνο για ένα ολόκληρο λαό. Αλλιώς θα έπρεπε να ειπωθεί όλη η αλήθεια. Ότι για την κρίση δεν ευθύνεται ο Ανδρέας Γεωργίου. Τα μνημόνια δεν έφεραν την κρίση, αλλά η κρίση τα μνημόνια. Για κάποιους η αλήθεια αυτή είναι δυσβάστακτη. Και θα προτιμήσουν να σύρουν την χώρα στην διεθνή ανυποληψία από το να παραδεχτούν ότι η γη είναι στρογγυλή και περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο. Το κακό είναι ότι τον έχουν τον τρόπο τους...
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
