Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι τίποτε άλλο από ένας «προσαρμοστικός» γελαστός άνθρωπος. Όπως ακριβώς και χιλιάδες άλλοι που συναναστρεφόμαστε καθημερινά. Αντιπροσωπεύει τον τύπο ο οποίος σπεύδει απλά να ικανοποιήσει τον μέσο όρο της απλοϊκής σκέψης που ευδοκιμεί στις συντηρητικές κοινωνίες. Εντυπώνει πολύ εύκολα τις κοινοτυπίες που κυριαρχούν στην κοινή γνώμη και τις αναπαράγει, προκειμένου να γίνει αρεστός στους υπόλοιπους.
Στους απλούς ανθρώπους που απευθύνονται σε ένα περιορισμένο κοινό, η παραπάνω τακτική είναι μάλλον ακίνδυνη και επιβεβαιώνει απλώς, τον κανόνα που ισχύει για την μαζική ανοησία των κοινωνιών. Όταν όμως πρόκειται, για ηγέτες,τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.
Πολλοί από μας εξοργίστηκαν, όταν άκουσαν χθες, τον πρωθυπουργό να απευθύνεται στους αντιπροσώπους της Fraport δηλώνοντας πως «με την επένδυση του 1,2 δις, στέλνουν μήνυμα εμπιστοσύνης για την ελληνική οικονομία!». Προφανώς μια τέτοια δήλωση είναι απολύτως βαρύνουσα αλλά για δες ποιος μιλάει! Ο άνθρωπος που ήταν έτοιμος να πολεμήσει για την «ελληνικότητα» των αεροδρομίων και που πρωτοστατούσε με την ρητορική του και την στάση του, εναντίον κάθε προσπάθειας ιδιωτικοποίησης! Αυτός που συνέβαλε τα μέγιστα, στο να καθυστερήσει η παραχώρηση, τώρα πανηγυρίζει. Ενώ μάλιστα, πριν από λίγες μέρες ένας από τους υπουργούς του, ο κατ΄επάγγελμα κλαίων κ. Σπίρτζης κόντευε να καταρρεύσει από την πόνο του για το «ξεπούλημα».
Το ότι χρησιμοποιεί την λέξη «μήνυμα» ο κ. Τσίπρας είναι ακόμα πιο προκλητικό. Γιατί είναι σαν να μας δηλώνει την τεράστια άνεσή στην αμοραλιστική του πολιτική. Κάποιος θα έλεγε με εμφατικό τρόπο, ότι «ο άνθρωπος πουλάει τρέλα» αλλά υποθέτω ότι και πάλι ο πρωθυπουργός θα τον αντιμετώπιζε με χιούμορ και κατανόηση…
Από την άλλη, καταλαβαίνω απόλυτα, τους δανειστές που τρέφουν ιδιαίτερη συμπάθεια για τον Αλέξη. Γιατί έχουν δεχτεί από καιρό, ότι είναι πολύ προτιμότερος στην εξουσία, παρά στο «αντάρτικο». Σου λέει, ο άνθρωπος δεν έχει ιερό και όσιο. Ό τι κι αν λέει υπάρχει πάντα μία κρίσιμη μάζα που τον «κατανοεί». Είναι ο ηγέτης που με την πιο χυδαία απλοϊκότητά, μπορεί να διαψεύδει τον ίδιο του τον εαυτό και την άλλη μέρα να μην κουνιέται φύλλο. Που μπορεί να στέλνει άπειρα μηνύματα φτωχοποίησης της χώρας όπως το αμίμητο «να μην τολμήσει κανείς να επενδύσει γιατί θα του πάρουμε την επένδυση πίσω» και όταν πάρει την εξουσία να επιδοκιμάζει τις ιδιωτικοποιήσεις…
Στην θέση των ανθρώπων της Fraport θα ένιωθα πολύ ασφαλής τώρα παρά με άλλη κυβέρνηση και τον Αλέξη να μου στέλνει απειλητικά μηνύματα σε καθημερινή βάση.
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Στη χώρα, κυριαρχούν εξουσιομανείς που ντύθηκαν εδώ και δεκαετίες, το πέπλο της Αριστεράς. Ως τώρα, απολάμβαναν τα ανέξοδα οφέλη του συνδικαλισμού και της κρατικοδίαιτης πολιτικής, ασκώντας τρομοκρατία. Τώρα, βρέθηκαν στην εξουσία και κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν τις καρέκλες. Και στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα βρήκαν τον ιδανικό εκφραστή τους.
Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα δεν είναι οι ίδιοι αλλά ο κόσμος που έχει εθιστεί στο ψέμα και δεν αντιδρά. Αυτός είναι ο συνυπεύθυνος και πυροβολεί συνεχώς τα πόδια του, νομίζοντας ότι εκδικείται τους προηγούμενους. Αυτά βλέπουν και οι ξένοι και θα τον κρατήσουν στην εξουσία, όσο θα κράταγε κάποιος τον επικίνδυνο τρομοκράτη, για να μην του επιτεθεί…
