Ο κ. Νίκος Παππάς είναι ο άγιος προστάτης των απανταχού αδιόριστων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Τελευταίο του «θαύμα» η πρόσληψη 206 ακόμη εργαζομένων στην ΕΡΤ. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει προβλήματα στην προπαγάνδα. Οι εκπομπές με την συμμετοχή πρώην (;) trolls δεν είναι αρκετές. Χρειάζεται νέο αίμα.
Αυτό είναι το θαύμα του κ. Παππά. Ο Ιησούς πολλαπλασίαζε τα ψωμιά. Ο κ. Παππάς τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Της ΕΡΤ της ανύπαρκτης τηλεθέασης και των χιλιάδων εργαζομένων. Το πιο αστείο απ' όλα είναι το γεγονός ότι ο κ. Παππάς υπερηφανεύεται για τα έσοδα της ΕΡΤ, τα οποία προέρχονται από το χαράτσι της ΔΕΗ. Υπερηφανεύεται για το γεγονός ότι με 180 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, τα υψηλότερα στην τηλεοπτική αγορά, παράγεται το προϊόν που βλέπουμε. Ή καλύτερα που δεν βλέπεται.
Προπαγάνδα – προπαγάνδα – προπαγάνδα. Η χειρότερη ΕΡΤ από την εποχή της ΥΕΝΕΔ. Αυτό είναι το κατόρθωμα της Αριστεράς. Ο κ. Παππάς έχει «δολοφονήσει» την ενημέρωση, αλλά και κάτι πιο σπουδαίο: Την προοπτική μιας δημόσιας τηλεόρασης. Μιας τηλεόρασης που θα υπερασπίζεται τις αξίες του πολιτισμού μας, που θα περιφρουρεί την παράδοσή μας και θα σέβεται τον πολίτη. Θα τον ενημερώνει και θα τον ψυχαγωγεί.
Η ΕΡΤ των εκπομπών προπαγάνδας δεν μπορεί να υπάρξει στο μέλλον. Η ΕΡΤ των στρατευμένων trolls δεν μπορεί να πληρώνεται από τον ελληνικό λαό. Η κομματική τηλεόραση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να έχει μέλλον.
Το «μνημείο» των… πεσόντων στο προαύλιο της ΕΡΤ θα είναι η απόδειξη της φαρσοκωμωδίας που ζούμε εδώ και καιρό. Θα είναι ίσως το μόνο που θα πρέπει να διατηρηθεί από την σημερινή καθεστωτική τηλεόραση. Για να βλέπουν οι μελλοντικές γενιές σε ποιο σημείο μπορεί να φτάσει η εξουσία.
Ο κ. Παππάς μπορεί να χριστεί άγιος. Η Αριστερά έχει αυτή την τάση, να βρίσκει αγίους εκεί που άλλοι βρίσκουν διαβόλους. Η μετατροπή της τηλεόρασης σε ένα κομματικό club δεν είναι από αυτά που θα μπορέσει να ανεχτεί μια άλλη μελλοντική κυβέρνηση. Αν επί Σαμαρά υπήρξαν φωνές που στάθηκαν δίπλα στους εργαζόμενους, αντιδρώντας στο παράλογο εκείνης της υπερβολικής αντίδρασης, στο μέλλον δεν θα υπάρχουν…
Θανάσης Μαυρίδης
