Του Νότη Μαυρουδή
Αυτές τις μέρες, που περιείχαν μνήμες από την Εθνική επέτειο τού Έπους τού '40, κόλλησα στο ραδιόφωνο και σε ειδικά αφιερώματα-ντοκουμέντα τής τηλεόρασης με περιεχόμενο εξαιρετικά ενδιαφέρον, γύρω από την άκρως ηλεκτρισμένη και τραυματική ατμόσφαιρα των χρόνων από το 1938 έως το 1945. Βέβαια τα δραματικά γεγονότα δεν περιορίστηκαν σε αυτό το χρονικό διάστημα. Οι μαύρες σελίδες ξεκίνησαν αρκετά πριν το '38 και για πολλούς λαούς συνέχισαν αρκετά μετά το '45…
Πολλές τραγικές, ματωμένες σελίδες, γεγονότα που καθιστούν την περίοδο ως μία από τις πιο αιματηρές και συνάμα ηρωικές στην ιστορία των Εθνών. Η άνοδος του Φασισμού, στρατιωτικές εισβολές και κατακτήσεις κρατών, αφανισμός μειονοτήτων με φυλετικά, θρησκευτικά και σοβινιστικά κριτήρια, η αποκορύφωση του ρατσισμού, εξόντωση ανθρώπινου δυναμικού ανεξαιρέτως γενεών, αποτρόπαιες μαζικές εκκαθαρίσεις και εκτελέσεις, πειράματα σε ανθρώπους και αμείλικτες μέθοδοι θανάτωσης, οι οποίες ακόμα και τώρα προκαλούν φρίκη στην παγκόσμια μνήμη-συνείδηση και σε όλες τις γενεές, με άμεση ή έμμεση εμπειρία.
Εάν η επέτειος του '40 αξίζει να μνημονεύεται, είναι για τις ευκαιρίες διδαχής και μάθησης της ιστορίας, είναι για την ενότητα και το πάθος που επέδειξαν οι Έλληνες στις μάχες στο αλβανικό μέτωπο και λίγο αργότερα στην σχεδόν παλλαϊκή αντίσταση κι όχι για να πραγματοποιούνται παρελάσεις με την επίδειξη τής φαντασίωσης ισχύος τού φαλιρισμένου ελληνικού κράτους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο Metarithmisi.gr.
