Του Νότη Μαυρουδή
Τώρα πάλι, με τον καινούργιο γύρο σχετικά με το «Μακεδονικό», εμφανίστηκε και πάλι η φράση: «Εγώ ρε, φοράω παντελόνια», «τιμάω τα παντελόνια μου», «είμαστε άντρες και τιμούμε τα παντελόνια που φοράμε»…
Περί ανδρισμού η υπόθεση, όπως αντιλαμβάνεσθε. Θα μπορούσα να υποθέσω πως η χρήση τής φράσης είναι σήμα κατατεθέν μιας συνομοταξίας πολιτικών δεξιών και ακροδεξιών αποκλίσεων, γιατί δεν είναι τυχαίο πως είχα να το ακούσω, με τόση συχνότητα, από τον καιρό που δρούσε και αλώνιζε τα πολιτικά χωράφια εκείνος ο τύπος τού ακραίου λαϊκιστή Πανίκου Ψωμιάδη, πιστού, ένθερμου υποστηριχτή των Μακεδονομάχων, του… ιερού αγώνος για την «μία και μοναδική Μακεδονία».
Η αλήθεια είναι πως τώρα που ανακινήθηκε και πάλι το «Μακεδονικό», με το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης τής 21/1, οι… τιμητές των παντελονιών ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο, για να δείξουν πως εκείνοι που αρνούνται την αναγραφή και τη χρήση τής λέξης Μακεδονία, στην τελική ονομασία τής πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τής Μακεδονίας, δεν θα «επιτρέψουν» τέτοια παραχώρηση, με την απαραίτητη συμπλήρωση πως: Εμείς το λέμε και το εννοούμε και ο λόγος μας είναι… αντρίκιος. Εμείς τιμούμε τα παντελόνια που φοράμε…
Κάτι σαν… ήχος «πλάγιος» που, τώρα τον συνεχίζει ο Πάνος Καμμένος, πνευματικό παιδί τού προαναφερόμενου θεσσαλονικιού δημάρχου. Και όχι μόνο.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
