Εφόσον νοσήσουν οι νησιώτες δυστυχώς δεν θα μπορεί να τους βοηθήσει κανένας, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να αφεθούν στην τύχη τους, τονίζει στο liberal.gr ο πρόεδρος εργαζομένων στο ΕΚΑΒ Γιώργος Μαθιόπουλος. Και αυτό καθώς όπως εξηγεί ένα περιφερειακό νοσοκομείο δεν έχει όλες εκείνες τις απαραίτητες ειδικότητες για να τους περιθάλψει, ούτε η Αθήνα θα μπορεί να καλύψει τόσα πολλά περιστατικά, γι' αυτό πολύ σωστά απαγορεύτηκαν οι μετακινήσεις όσων δεν διαμένουν στα νησιά. “Αν ζήσουμε φαινόμενα Ιταλίας και νοσήσει ένας μεγάλος αριθμός πληθυσμού, κανένα σύστημα υγείας δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση”, αναφέρει χαρακτηριστικά. Και μιλώντας για τους κινδύνους της δουλειάς εκτιμά ότι “υπάρχει διασπορά που μπορεί και να φτάνε τα 3.000-4.000 κρούσματα, οπότε δεν ξέρουμε αν παραλαμβάνοντας ένα καρδιολογικό ή ορθοπεδικό περιστατικό μπορεί να είναι ταυτόχρονα και πιθανό κρούσμα κορονοϊού".
Συνέντευξη στη Μαρία Μουρελάτου
-Εμείς οφείλουμε να μένουμε σπίτι, εσείς δεν μπορείτε να μένετε σπίτι, είστε αναγκαστικά εκτεθειμένοι στον κορωνοϊό. Τι αντιμετωπίζετε καθημερινά εκεί έξω;
Είμαστε οι μοναδικοί στον χώρο της υγείας που είμαστε στη μάχη κάθε μέρα και όλο το 24ωρο, είμαστε πάντα όλοι σε ετοιμότητα ώστε να καλύψουμε τις αυξημένες ανάγκες. Παίρνουμε αυστηρά μέτρα προστασίας και έχουμε κι ένα επιπλέον άγχος που δημιουργείται από την κατάσταση. Κατά τη διάρκεια των περιστατικών, οι διασώστες προσπαθούν να μεταφέρουν τους ασθενείς με ασφάλεια και με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Όταν πηγαίνουν σπίτι τους, αρχίζουν να σκέφτονται αν τα έκαναν όλα σωστά, αν κάτι τους ξέφυγε. Σίγουρα η κατάσταση είναι αγχωτική και για τις οικογένειές τους, μήπως μεταφέρουν κάτι στην οικογένεια.
Οι διασώστες μπορεί να έχουν 8ωρες βάρδιες αλλά πάντα είναι περισσότερες ώρες στον δρόμο. Ξέρετε, τα μέτρα είναι πολύ αυστηρά, υπάρχουν αρκετές διαδικασίες κατά την παραλαβή και την παράδοση του ασθενούς και έτσι δημιουργούνται καθυστερήσεις. Κάποιες μέρες, δύο τη βδομάδα, δουλεύουν και πρωί και βράδυ. Έχουμε διαχειριστεί και άλλες κρίσεις στο παρελθόν, με τον Έμπολα και με τον Σαρς αλλά και καταστάσεις δύσκολες όπως η πυρκαγιά στο Μάτι, αλλά αυτό, επειδή είναι όπως λέμε ο εχθρός αόρατος, χρειάζεται διπλή προσοχή.
-Τι είναι αυτό που σας φοβίζει περισσότερο για τις επόμενες ώρες και μέρες που θα εξελίσσεται η επιδημία στη χώρα;
Εμάς ήδη αυτό το διάστημα μας έχουν φοβίσει αρκετά πράγματα. Τις πρώτες ημέρες κάναμε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να μεταφέρουμε κρούσματα με ασφάλεια χωρίς να νοσήσει κανένας διασώστης. Υπάρχει διασπορά όμως που μπορεί να είναι και 3000-4000, οπότε δεν ξέρουμε πια αν, παραλαμβάνοντας ένα καρδιολογικό ή ορθοπεδικό περιστατικό μπορεί να είναι ταυτόχρονα και πιθανό κρούσμα κορονοϊού. Γι΄αυτό λαμβάνουμε κι εμείς πιο αυστηρά μέτρα για να μειώσουμε τη διασπορά στην κοινότητα του ΕΚΑΒ γιατί σίγουρα υπάρχει ο κίνδυνος όσο καλά μέτρα και να παίρνουν, να νοσήσουν αρκετοί συνάδελφοι.
Είχαμε πει και στο υπουργείο ότι άμεσα πρέπει να έχουμε προσλήψεις διασωστών, έχουμε πολλούς απόφοιτους της σχολής του ΕΚΑΒ που μπορούν να προσφέρουν στις υπηρεσίες. Η ενημέρωση που έχουμε από τη διοίκηση του υπουργείου είναι ότι αρχές Απρίλη, θα έχουμε τους πρώτους 50 διασώστες για την Αττική και έπονται άλλοι 100 για την υπόλοιπη Ελλάδα και ότι μέσα στο μήνα θα έχουμε κι άλλους, για να μπορούμε να βγάλουμε και κάποιους εφεδρεία ώστε αν νοσήσει κάποιος να μπορεί να αντικατασταθεί. Στο ασθενοφόρο είναι δύο διασώστες, άρα αν νοσήσει ο ένας πρέπει και οι δύο να μείνουν σπίτι για μερικές μέρες. Και θα πρέπει να δούμε πόσες μέρες θα πρέπει να μένουν σε καραντίνα οι υγειονομικοί αν νοσήσουν. Πρέπει να υπάρχουν αρκετοί ώστε αν νοσήσει ένας υγειονομικός να μπορεί να μείνει σπίτι πολλές μέρες κι όχι να βγει σύντομα και να μεταδώσει τον ιό. Οι διασώστες έρχονται σε επαφή με 8-10 άτομα στη βάρδιά τους, αν δεν έχουν γίνει εντελώς καλά θα κολλήσουν αυτά τα άτομα. Η τελευταία ενημέρωση που έχουμε είναι ότι αν νοσήσουν οι υγειονομικοί μένουν σπίτι 7 ημέρες ενώ οι υπόλοιποι 14 ημέρες, αυτό πρέπει να επαναξιολογηθεί.
-Πόσο προσωπικό έχει το ΕΚΑΒ και αν ασθενήσουν από πόσοι και πάνω αυτό θα αποτελεί πρόβλημα για την εξυπηρέτηση των ασθενών;
Αυτή τη στιγμή έχουμε 650-700 διασώστες που εργάζονται στα επείγοντα. Όταν βγάζουμε 55 ασθενοφόρα στα επείγοντα πρωί – απόγευμα και 35 τη νύχτα, φανταστείτε αν νοσήσουν αυτοί οι διασώστες πόσο θα μειωθούν τα ασθενοφόρα στην Αττική. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους θα πρέπει να υπάρχουν απευθείας αντικαταστάτες ώστε να μπορούμε να τους επιτρέψουμε να μείνουν κι εκείνοι σπίτι αν χρειαστεί.
-Για να αντιληφθούν όλοι ότι δίνουμε την ίδια μάχη και ποια είναι αυτή, πόσο κοντά ή μακριά είμαστε από το σημείο που αντέχει το ΕΣΥ να μας υποστηρίξει;
Αν έχουμε φαινόμενα Ιταλίας και νοσήσει ένας μεγάλος αριθμός πληθυσμού, κανένα σύστημα υγείας δεν μπορεί να τον υποστηρίξει. Σίγουρα θα δούμε φαινόμενα απίστευτα εδώ στη χώρα, γι’ αυτό λέμε προσοχή. Έχουμε μια ιδαιτερότητα, έχουμε πολλά νησιά, αν νοσήσουν οι νησιώτες μας δυστυχώς δεν θα μπορεί να τους βοηθήσει κανένας. Γι΄αυτό λέμε απαγορευτικές οι μετακινήσεις. Δεν μπορεί να πηγαίνουμε Σαββατοκύριακο στους ηλικιωμένους γονείς μας, να τους μεταδίδουμε την ασθένεια και να τους αφήνουμε στην τύχη τους. Γιατί αυτοί ο άνθρωποι θα αφεθούν στην τύχη τους, όταν ένα περιφερειακό νοσοκομείο δεν έχει όλες τις ειδικότητες που πρέπει για να υποστηρίξει ένα μεγάλο αριθμό ασθενών. Και σίγουρα δεν θα μπορεί να τα καλύψει όλα αυτά η Αθήνα. Σε φυσιολογικές συνθήκες, η Περιφέρεια δεν καλύπτει τα περιστατικά της και χρειάζεται το ΕΚΑΒ να κάνει χιλιάδες διακομιδές, πόσω μάλλον αν έχουμε χιλιάδες ασθενείς με κορωνοϊό να συνωστίζονται σε περιφερειακά, σίγουρα θα αφεθούν στην τύχη τους. Κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι δεν είναι απλά τα πράγματα. Εμείς επειδή βλέπουμε από μέσα τι γίνεται, σίγουρα η κατάσταση δεν θα είναι εύκολη αν ξεφύγει. Είναι ευκαιρία κι η πολιτεία να αναλογιστεί τις διαχρονικές της ευθύνες για το δημόσιο σύστημα υγείας.
Όταν τελειώσει αυτός ο εφιάλτης πιστεύετε θα πρέπει να κοιτάξουμε γιατί η ελληνική επαρχία και τα νησιά μας, σε μια χώρα που είναι και θα είναι τουριστική, πρέπει να έχει πολίτες β’ κατηγορίας που αν ασθενήσουν απλώς παραδεχόμαστε ότι αφήνονται στην τύχη τους;
Όταν τελειώσει αυτή η κατάσταση θα πρέπει η πολιτεία να κάνει έναν σωστό υγειονομικό χάρτη, ώστε ανά 100.000 πληθυσμό να έχει τις απαραίτητες ΜΕΘ, τα απαραίτητα ασθενοφόρα, τις κινητές μονάδες, το προσωπικό, να καταγραφούν οι ανάγκες πανελλαδικά. Και να μην περιμένουμε τέτοια φαινόμενα για να κάνουμε κριτική, όταν υπολειτουργεί το σύστημα υγείας όλα αυτά τα χρόνια και λέμε τώρα πώς θα προσλάβουμε σε 15 μέρες τόσο κόσμο. Είναι δύσκολο το εγχείρημα, ας σώσουμε την κατάσταση όσο μπορούμε, μην έχουμε την εξάπλωση του ιού που βλέπουμε σε άλλες χώρες. Οι διασώστες είμαστε πάντα στην πρώτη γραμμή, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους αυτούς που δίνουν καθημερινή μάχη στον δρόμο κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ο διασώστης είναι ένα πολυεργαλείο, δεν είναι μόνο ότι δίνει τις πρώτες βοήθειες. Οδηγεί κάτω από επικίνδυνες συνθήκες, μεταφέρει τους ασθενείς με ασφάλεια, τους κουβαλά από όποιον όροφο, πλένει το ασθενοφόρο, κι όλα αυτά τα κάνει με μισθό πολυ χαμηλότερο από έναν δημόσιο υπάλληλο. Κάποια στιγμή, ζητάμε να μπουν κι αυτοί οι άνθρωποι στα βαρέα κι ανθυγιεινά, να αναβαθμιστούν κυρίως για καλύτερη εκπαίδευση.
- Εσείς είστε αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε στην Ελλάδα;
Οι πρώτες κινήσεις έδειξαν ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Αν συνυπολογίσουμε τα κρούσματα άλλων χωρών, τον πληθυσμό των άλλων χωρών, φαίνεται ότι κινήθηκε πολύ γρήγορα η χώρα μας. Αν οι πολίτες δείξουν μεγαλύτερη προσοχή ευελπιστώ ότι ίσως πάνε καλύτερα τα πραγματα από άλλες χώρες και αυτό θέλω μέσα μου να συμβεί.
