Από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα εξαρτηθούν οι επιδόσεις των ελληνικών τραπεζών στα επερχόμενα stress tests, καθώς πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι παραδοχές στις οποίες θα βασιστούν οι Αρχές που θα διενεργήσουν την άσκηση. Αυτό εκτιμά ο κ. Νώντας Νικολαΐδης, αναλυτής της Moody'' s, τονίζοντας ωστόσο ότι με βάση τα σημερινά δεδομένα οι ελληνικές τράπεζες είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες, παρά το γεγονός ότι σχεδόν τα μισά από τα κεφάλαιά τους αντιστοιχούν στον αναβαλλόμενο φόρο. Ο ίδιος αναφέρεται στο σενάριο του bail-in και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους το ΔΝΤ βρισκόταν σε αντιπαράθεση με την ΕΚΤ για μία νέα ανακεφαλαιοποίηση.
Ο υπεύθυνος για τις ελληνικές τράπεζες αναλυτής του οίκου, ο οποίος είχε προβλέψει το 2016 ότι τα capital controls είναι εδώ... για να μείνουν, εκτιμά ότι οι κεφαλαιακοί περιορισμοί θα παραμείνουν σε ισχύ τουλάχιστον μέχρι το 2019 και από κει και πέρα η απόσυρσή τους θα εξαρτηθεί από την πορεία της οικονομίας και το βαθμό ανάκτησης της εμπιστοσύνης στο σύστημα. Ο κ. Νικολαΐδης υποστηρίζει ότι οι πωλήσεις δανείων θα αποτελέσουν στο εξής από τα βασικά εργαλεία των τραπεζών για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων, μαζί με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Παράλληλα, τοποθετεί την πλήρη αποπληρωμή του ELA για την Εθνική Τράπεζα στο τέλος του 2017 ή στις αρχές του 2018 και χαρακτηρίζει πολύ σημαντικό βήμα για ολόκληρο τον κλάδο την επιστροφή της στις αγορές, με την έκδοση καλυμμένου ομολόγου.
Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Μαριόλη
- Δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω από την κόντρα μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τις ελληνικές τράπεζες, τη διενέργεια AQR και την ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης. Πιστεύετε ότι μετά τον συμβιβασμό που είδαμε θα ηρεμήσουν τα πράγματα ενόψει των stress tests;
Δεν νομίζω ότι είναι προς όφελος κανενός, ούτε του ΔΝΤ, ούτε της ΕΚΤ, να υπάρχει κάποιου είδους κόντρα ή αντιπαράθεση, για το κατά πόσο οι ελληνικές τράπεζες χρειάζονται το AQR. Νομίζω ότι η αποκλιμάκωση της όλης κατάστασης θα είναι προς όφελος όλων. Δηλαδή, θα γίνει κάποιου είδους ανασκόπηση των προβληματικών δανείων, θα γίνουν τα stress tests και σε τελική ανάλυση θα βρεθεί η χρυσή τομή και ίσως γίνει κάποιο AQR σε μεταγενέστερο στάδιο και όχι σε αυτή τη φάση.
- Γιατί, όμως, υπήρχε - και υπάρχει - η εντύπωση πως αν γινόταν τελικά το AQR, θα ήταν μονόδρομος μία νέα ανακεφαλαιοποίηση και ότι ένας τέτοιος έλεγχος θα ήταν καταστροφικός;
Ένας παράγοντας μπορεί να είναι ότι η επικέντρωση στα προβληματικά δάνεια από τα στελέχη των τραπεζών θα χαλάρωνε λόγω του AQR, γιατί μία τόσο λεπτομερής άσκηση χρειάζεται μεγάλη παροχή πληροφόρησης και φακέλων. Αλλά έχω, επίσης, την εντύπωση ότι υπήρχε αυτό το σενάριο και η ανησυχία γιατί δεν έχουν τρέξει πλήρως ακόμη όλα τα εργαλεία που είναι στη φαρέτρα των τραπεζών για λύση των προβληματικών δανείων. Δηλαδή, δεν έχουν εφαρμοστεί ακόμη ούτε οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, ούτε η επιτάχυνση των δικαστικών υποθέσεων. Όλα αυτά είναι εν εξελίξει.
Πιθανώς, λοιπόν, το «κούρεμα», ή discount, που θα έβαζαν στην αξία των εξασφαλίσεων να ήταν αρκετά ψηλό, ενώ σε περίπτωση που αυτά τα εργαλεία αρχίσουν να δείχνουν αποτελέσματα, το πιθανό haircut στις εξασφαλίσεις να ήταν χαμηλότερο, κάτι που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα του AQR. Οποιεσδήποτε προβλέψεις λαμβάνονται επιπρόσθετα, βασίζονται στη δυνητική αξία των εξασφαλίσεων. Αυτή η αξία της εξασφάλισης είναι πολύ σημαντικό πράγμα και εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το κατά πόσο υπάρχει η ευχέρεια, είτε να πουληθεί, είτε να ανακτηθεί μέσω κάποιου άλλου τρόπου.
- Αυτός είναι και ο λόγος που θα βελτιωθεί η κατάσταση αν αρχίσουν να χρησιμοποιούνται όλα τα εργαλεία;
Πιστεύω πως ναι. Δηλαδή, όταν αρχίσουν σιγά σιγά οι τράπεζες να χρησιμοποιούν στο έπακρο όλα αυτά τα εργαλεία και τις εναλλακτικές επιλογές που θα έχουν για αποπληρωμή και εξασφάλιση των προβληματικών δανείων, πιστεύω πως η κατάσταση θα είναι καλύτερη και σε περίπτωση AQR και σε περίπτωση stress tests.
- Εσείς όμως στη Moody'' s, έχετε ξεκαθαρίσει ότι τα κεφάλαια που αντιστοιχούν στον αναβαλλόμενο φόρο δεν είναι ποιοτικά, που μπορούν δηλαδή να απορροφήσουν ζημιές. Αυτό είναι κάτι που λέει και το ΔΝΤ και γι'' αυτό ζητάει και τη δημιουργία κεφαλαιακού αποθέματος για δυνητικές ζημιές από «κόκκινα» δάνεια. Πόσο επικίνδυνο είναι το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των κεφαλαίων τους είναι αναβαλλόμενος φόρος;
Σίγουρα είναι ένας κίνδυνος για το τραπεζικό σύστημα, ο οποίος θα παραμείνει πιστεύω για αρκετό καιρό λόγω των υψηλά εμπλεκόμενων ποσών αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων. Αν πάρουμε το μέσο όρο των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων σε σχέση με τα πρωτοβάθμια κεφάλαια των τραπεζών, είναι σχεδόν τα μισά για το σύστημα και αυτό δεν αναμένεται να αλλάξει σημαντικά τα επόμενα λίγα χρόνια. Αν δούμε το δείκτη CET1 συνολικά για τις ελληνικές τράπεζες διαμορφώνεται στο 16,3%, με στοιχεία Ιουνίου 2017. Αφαιρώντας τις αναβαλλόμενες φορολογίες, ο δείκτης πέφτει κοντά στο 8%. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι πρόκειται για πολύ χαμηλό επίπεδο, αν λάβουμε υπόψη και το όριο, που τίθεται μέσω της διαδικασίας εποπτικού ελέγχου και αξιολόγησης (SREP). Το όριο αυτό - δηλαδή το ελάχιστο CET1 που πρέπει να έχουν οι τράπεζες κυμαίνεται στο 8,75% και 9,5%. Άρα, αν αφαιρέσουμε τις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις, σημαίνει ότι ο δείκτης ενσώματων κοινών μετοχών δεν είναι υψηλότερος από το SREP.
Αλλά ο SSM και η ΤτΕ αναγνωρίζουν τις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις σαν πρωτοβάθμια κεφάλαια. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε ότι αν μία τράπεζα εμφανίσει σημαντική ζημιά μια χρονιά, παραμένει το ερώτημα αν η κυβέρνηση θα είναι σε θέση να συνεισφέρει τα κεφάλαια που θα απαιτηθούν. Γιατί αυτό προνοεί η νομοθεσία σε σχέση με την αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση: σε περίπτωση ζημιάς θα πρέπει να επέμβει η κυβέρνηση και να καλύψει τη ζημιά, είτε μέσω της παραχώρησης ομολόγων ή παραχώρησης ρευστού, έναντι κεφαλαίου βέβαια. Το επιθυμητό σενάριο είναι οι τράπεζες να μην παρουσιάσουν σημαντικές ζημιές και να μην υπάρχει κάποια επίπτωση στη δημοσιονομική κατάσταση του κράτους. Αν υπάρξει σημαντική ζημιά τότε μπορεί να υπάρξει κάποιου είδους πρόβλημα στην όλη διαχείριση της κατάστασης.
- Ένα τέτοιο σενάριο θα μπορούσε να οδηγήσει σε bai-in και πόσο ακραίο είναι;
Είναι κάπως απομακρυσμένο και ακραίο σενάριο, παρ'' ότι είναι κάτι που είδαμε, για παράδειγμα, εδώ στην Κύπρο με τις κυπριακές τράπεζες, αλλά δεν μπορείς να πεις με σιγουριά αν θα πάμε σε τέτοιου είδους σενάριο σε περίπτωση μεγάλης ζημιάς κάποιας τράπεζας. Θα πρέπει να υπάρξει σενάριο όπου η τράπεζα θα οδηγηθεί σε εξυγίανση (resolution), κάτι που πιστεύω ότι είναι ακραίο, αν λάβουμε υπόψη ότι οι τράπεζες αυτή τη στιγμή δείχνουν ελαφρώς θετικά κέρδη για το 2017.
- Βλέπουμε ότι υπάρχουν πιέσεις από τις εποπτικές Αρχές για την πώληση δανείων. Αν όμως συνεχίσουν οι τράπεζες να πουλάνε δάνεια σε χαμηλές τιμές δεν απειλείται η κερδοφορία τους; Έχετε τρέξει κάποιο μοντέλο που να σας λέει πως μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα και πόσες πωλήσεις πρέπει να γίνουν;
Σίγουρα, αυτά που θα μπουν σε ένα βαθμό σε προτεραιότητα προς πώληση είναι τα καταγγελμένα καταναλωτικά δάνεια που βρίσκονται στον ισολογισμό τους για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα ανάκτησης κεφαλαίου. Αυτή είναι η πρόσφατη περίπτωση της Eurobank, η οποία πούλησε καταναλωτικά χωρίς εξασφαλίσεις. Γι'' αυτό η τιμή πώλησης πήγε μόλις στο 3%. Τα δάνεια όμως αυτά ήταν σχεδόν πλήρως καλυμμένα με προβλέψεις.
Οι πωλήσεις δανείων θα ξεκινήσουν από τέτοια δάνεια με υψηλές προβλέψεις, έτσι ώστε ο αντίκτυπος είτε στην κερδοφορία είτε στον ισολογισμό να είναι διαχειρίσιμος. Είναι δάνεια που έτσι και αλλιώς οι τράπεζες έχουν προγραμματίσει επιπρόσθετες προβλέψεις την χρονιά της πώλησης, ούτως ώστε να καλυφθεί οποιαδήποτε πιθανή ζημιά από την πώληση. Έχω την εντύπωση, για παράδειγμα, ότι στο τέλος Ιουνίου μπορεί να μην ήταν καλυμμένα από προβλέψεις στο 97% τα δάνεια της Eurobank που έχουν πουληθεί. Μπορεί να ήταν σε επίπεδα ψηλότερα του 90% και η διαφορά να καλυφθεί στο τρίτο τρίμηνο με επιπρόσθετες προβλέψεις. Τέτοιου είδους διαχείριση νομίζω ότι θα κάνουν οι ελληνικές τράπεζες. Θα αρχίσουν πωλήσεις, αλλά οι πωλήσεις θα είναι ως επί των πλείστων σε πολύ προβληματικά δάνεια που βλέπουν ότι δεν υπάρχουν πιθανότητες ανάκτησης και έχουν πολύ υψηλές προβλέψεις. Αλλά σίγουρα, από τη στιγμή που έγινε η πρώτη πώληση ανοίγει η αγορά, που είναι πολύ σημαντικό, διότι είναι επιπρόσθετη εναλλακτική για μείωση των «κόκκινων» δανείων των ελληνικών τραπεζών, η οποία μέχρι σήμερα δεν υπήρχε.
- Άρα, να περιμένουμε πολλές πωλήσεις στην πορεία;
Είναι πολύ πιθανόν να δούμε κι άλλες τέτοιες συναλλαγές, ακόμη και φέτος. Έχω την εντύπωση ότι προγραμματίζονται πωλήσεις δανείων από πολλές τράπεζες τους επόμενους μήνες.
Άρα μπορεί να μπούμε σε μία διαδικασία που οι πωλήσεις θα είναι συχνό φαινόμενο, όταν ανοίξει η αγορά και βελτιωθούν οι προσφερόμενες τιμές...
Ναι, έτσι είναι. Πάντα στο πρώτο deal υπάρχει αβεβαιότητα και οι επενδυτές είναι προσεχτικοί έως ένα βαθμό, για να δουν αν σε ένα-δύο χρόνια αυτό το 3% που έχουν πληρώσει μπορεί να είναι κερδοφόρο.
- Έχετε εικόνα ότι θα αυξηθούν οι πωλήσεις δανείων στο τριετές πλάνο ούτως ώστε να έχουν πιο γρήγορα αποτελέσματα και ίσως να ξεπεράσουν τους στόχους, ικανοποιώντας την ΤτΕ και την ΕΚΤ;
Αυτό που ξέρω είναι ότι τα πλάνα έχουν αναδιαμορφωθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου. Οι στόχοι σε απόλυτα νούμερα δεν έχουν αλλάξει σημαντικά σε ότι αφορά τη μείωση των προβληματικών δανείων, αλλά έχει αλλάξει ο τρόπος μείωσης, το μείγμα που θα ακολουθηθεί. Θα δοθεί περισσότερη έμφαση και στις πωλήσεις δανείων, καθώς μέχρι σήμερα οι μειώσεις ήταν ως επί των πλείστων είτε διαγραφές είτε αναδιαρθρώσεις δανείων. Άρα, νομίζω ότι τώρα και με τις πωλήσεις δανείων και με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς θα αρχίσουν να μειώνονται τα «κόκκινα» δάνεια και με αυτούς τους τρόπους.
- Χθες η Εθνική Τράπεζα εξέδωσε το πρώτο καλυμμένο ομόλογο μετά από πολλά χρόνια και μάλιστα το ενδιαφέρον των επενδυτών ήταν πολύ έντονο. Μπορεί το κουπόνι να διαμορφώθηκε στο 2,75% και άλλες τράπεζες να αναμένεται να προσφύγουν σε αυτή τη λύση, όμως ο ELA συνεχίζει να είναι πιο φθηνός. Δεν πλήττεται η κερδοφορία τους;
Η αλήθεια είναι ότι έως έναν βαθμό το υψηλότερο επιτόκιο των εκδόσεων αυτών σε σύγκριση με τον ELA θα έχει κάποιο αντίκτυπο στην κερδοφορία, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι το κόστος που θα πρέπει να πληρώσουν οι τράπεζες για να απεξαρτηθούν πλήρως από τον ELA. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η αποπληρωμή του ELA είναι μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες των τραπεζών. Όταν είσαι στον ELA σημαίνει ότι είσαι «στιγματισμένος», ότι χρειάζεσαι έως ένα βαθμό εξωτερική βοήθεια για να λειτουργήσεις ομαλά.
Εκτιμώ ότι με την πρώτη έκδοση της Εθνικής γίνονται τα πρώτα βήματα ούτως ώστε οι τράπεζες να ορθοποδήσουν και να μην έχουν ανάγκη τον ELA. Όταν είσαι εξαρτημένος από τον ELA θεωρείσαι τράπεζα με πρόβλημα ρευστότητας. Όταν αποπληρώσεις τον ELA είναι σαν να επιστρέφεις στην κανονικότητα. Σίγουρα, για την Εθνική είναι πολύ σημαντικό το ποσό των 750 εκατ. ευρώ που άντλησε. Μαζί με πωλήσεις θυγατρικών πιστεύω ότι μέχρι τις αρχές του 2018 μπορεί και μέχρι τέλος του 2017 να αποπληρώσει εντελώς τον ELA. Θα είναι η πρώτη τράπεζα που θα το καταφέρει, στέλνοντας μήνυμα ότι η τράπεζα μπορεί να χρηματοδοτείται από τις αγορές χωρίς τη βοήθεια της ΤτΕ.
- Οι υπόλοιπες τράπεζες πότε θα επιστρέψουν στην «κανονικότητα» αυτή;
Οι στόχοι που έχουν θέσει οι τράπεζες είναι για αποπληρωμή του ELA μέχρι το τέλος του 2018. Το κατά πόσο θα επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την επιστροφή και των καταθέσεων στο σύστημα. Τονίζοντας, ωστόσο, ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα περιβάλλον πολιτικής σταθερότητας, χωρίς τριγμούς και κρίση στις σχέσεις με τους δανειστές και καθυστερήσεις στην αξιολόγηση. Θα εξαρτηθεί, λοιπόν, από τις καταθέσεις που θα επιστρέψουν από τα σπίτια στις τράπεζες, κάτι που δεν μπορεί να εκτιμηθεί με βεβαιότητα.
- Έχουμε και την αξιολόγηση που ποτέ δεν έχει κλείσει βάσει του αρχικού σχεδιασμού...
Υπάρχει η «εκκρεμότητα» της αξιολόγησης, υπάρχουν και τα capital controls. Όλα αυτά είναι στοιχεία που δεν σε αφήνουν να προβλέψεις με ακρίβεια ότι θα επιστρέψουν τόσα δις καταθέσεων τον επόμενο χρόνο. Βέβαια, υπάρχει μία θετική ροή καταθέσεων τους τελευταίους μήνες, γύρω στα 1 δισ. ευρώ το μήνα, αλλά θεωρούμε ότι αυτή η επιστροφή καταθέσεων είναι εύθραυστη. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να αντιστραφεί αυτή η ροή, είτε λόγω εξελίξεων στον πολιτικό τομέα, είτε λόγω καθυστερήσεων στην αξιολόγηση.
- Συνεπώς, αν η αξιολόγηση κλείσει χωρίς καθυστερήσεις, το κλίμα που εισπράττετε είναι ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα για τις ελληνικές τράπεζες;
Η σταθερότητα και οι θετικές αξιολογήσεις είναι πάντα στοιχεία που έχουν θετικές επιπτώσεις για τις τράπεζες. Είτε μέσω της μείωσης του ELA και της επιστροφής καταθέσεων, είτε μέσω του ανοίγματος των αγορών. Έτσι, θα μπορούν σιγά σιγά οι τράπεζες να αναχρηματοδοτηθούν από το σύστημα, μέσω εκδόσεων καλυμμένων ομολόγων ή της διατραπεζικής, και όχι από την ΤτΕ. Το ιδανικό σενάριο είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση πριν το τέλος του έτους. Όμως, με βάση τα όσα έχουμε δει έως τώρα, πάντα υπάρχει κάποια καθυστέρηση στις αξιολογήσεις, άρα δεν θα μου προκαλέσει έκπληξη αν ολοκληρωθεί αρχές του 2018 χωρίς να υπάρξει αρνητικός αντίκτυπος στις αγορές, γιατί θεωρείται αναμενόμενη η καθυστέρηση. Φτάνει να μην υπάρξει κάποια εμπλοκή.
- Τον Μάιο του 2016 ενώ πολλοί έλεγαν ότι τα capital controls θα χαλάρωναν σύντομα, είχατε προβλέψει σε συνέντευξή σας στο Liberal, ότι οι κεφαλαιακοί περιορισμοί θα παρέμεναν σε ισχύ τουλάχιστον για ολόκληρο το 2017, άρα και μέσα στο 2018. Τώρα που βρισκόμαστε; Μήπως θα μείνουν... για πάντα;
Εκτιμώ ότι θα υπάρξει κάποια χαλάρωση μέσα στο 2018. Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο θα είναι χαλάρωση στο ποσό το οποίο θα μπορούν να αποσύρουν οι καταθέτες από τα ATMs. Μάλλον θα αφορά τις επιχειρήσεις και τα εμβάσματα που μπορούν να στέλνουν στο εξωτερικό. Γιατί από τη στιγμή που υπάρχει κάποιου είδους κανονικότητα και δεν υπάρχει πρόβλημα στις καθημερινές ανάγκες των καταναλωτών με τα ποσά που μπορούν να τραβήξουν, είναι πολύ πιθανό να παραμείνει αυτό το μέτρο για κάποιο χρονικό διάστημα και να χαλαρώσουν πρώτα άλλα μέτρα που μπορούν να διευκολύνουν το εμπόριο για παράδειγμα. Άρα η χαλάρωση της απόσυρσης καταθέσεων θα μπορούσε να μείνει ως το τελευταίο μέτρο. Εκτιμώ ότι τα capital controls θα παραμείνουν και το 2019. Θα υπάρξει κάποια χαλάρωση το 2018, περαιτέρω χαλάρωση το 2019, αλλά θα μείνουν και το 2019. Νομίζω ότι η ΤτΕ θα είναι πολύ προσεχτική και θα πάρει τουλάχιστον δύο χρόνια ακόμη με σταδιακές κινήσεις χαλάρωσης. Θα πρέπει να είναι σίγουρη ότι με την πλήρη άρση των περιορισμών δεν θα υπάρξει απόσυρση καταθέσεων, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για να μην πληγεί η ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα.
- Τέλος, τι πρέπει να περιμένουμε στα επερχόμενα stress tests;
Βάσει των σχετικών δεικτών εποπτικών κεφαλαίων που εμφανίζουν οι τράπεζες, φαίνεται πως έχουν διαθέσιμο κεφαλαιακό «μαξιλάρι», συμπεριλαμβανομένων βέβαια και των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων – με ότι αυτό συνεπάγεται όπως είπαμε και προηγουμένως. Το αποτέλεσμα, ωστόσο, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις παραδοχές που θα επιλέξουν οι εποπτικές Αρχές. Αν θυμάστε όμως από τα stress tests του 2015, το δυσμενές σενάριο που χρησιμοποιήθηκε αποδείχθηκε πολύ χειρότερο από την πραγματικότητα και οι τράπεζες κάλυψαν τα 14,4 δισ. ευρώ που απαιτήθηκαν. Είναι λογικό, λοιπόν, να πει κάποιος ότι σήμερα οι τράπεζες είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες για τα stress tests. Όμως ξαναλέω ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί το αποτέλεσμα από τις παραδοχές της ΕΚΤ και της EBA. Θα παίξει επίσης ρόλο τι αξία θα έχουν οι εξασφαλίσεις, πόσο γρήγορα μπορούν να αντιμετωπίζουν οι τράπεζες τα «κόκκινα» δάνεια, κλπ. Όμως ότι και να προκύψει θα δοθεί χρόνος στις τράπεζες για να καλύψουν πιθανές κεφαλαιακές ανάγκες.
