To νόμιμον, πλην «ανήθικον»

To νόμιμον, πλην «ανήθικον»

Του Λέανδρου Ρακιντζή*

ςΑποκαλύφθηκε, ότι η Γενική Γραμματέας κατά της διαφθοράς του  Υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Α.Ξεπαπαδέα, με την ιδιότητα της ως δικηγόρου συνέχισε τη συνεργασία της με το δικηγορικό γραφείο  του Κυπρίου δικηγόρου κ.Αρτεμίου. 

Για  τον οποίον, εδώ και πολύ καιρό, ακούγονται διάφορα, για ιδιαίτερες συνεργασίες και σχέσεις  με συγκεκριμένα πρόσωπα, για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες παραβατικής συμπεριφοράς.  Και αφού είχε διορισθεί  ειδική συνεργάτης και ειδική σύμβουλος στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για θέματα διαφθοράς. 

Την εμπλοκή της αυτή εμμέσως ομολογεί με τη δήλωση της, ομολογώντας ότι αφότου ανέλαβε Γ. Γραμματέας δεν άσκησε το δικηγορικό λειτούργημα. Τέτοιες δηλώσεις δεν έχουν κανένα νόημα και εντυπωσιάζουν ενδεχομένως μόνον τους αδαείς, γιατί  αποτελεί ασυμβίβαστο η θέση του Γ. Γραμματέα με την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος, που τίθεται σε αναστολή ασκήσεως, εκτός του ότι η παραβίαση της αναστολής ασκήσεως συνιστά ποινικό και πειθαρχικό αδίκημα.

Για την κατανόηση του θέματος πρέπει να απαντηθεί  το ερώτημα,  αν το νόμιμο είναι και ηθικό, που απαντήθηκε θετικά από την  εποχή του τότε Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Βουλγαράκη με το επιχείρημα, ότι ο νόμος δεν μπορεί να είναι ανήθικος. Η απάντηση αυτή μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ικανοποιητική ,αλλά πρέπει να επανεξετασθεί. Γιατί έκτοτε ιδίως, όσον αφορά τη πολιτική διάσταση του ερωτήματος, έγιναν σημαντικές διαφοροποιήσεις στα δεδομένα και των δύο μερών του ερωτήματος, Δεδομένου ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη  οι διακηρυγμένες θέσεις του  ΣΥΡΙΖΑ για την διαφθορά και τις  off shore εταιρείες, που τις θεωρεί πηγή διαφοράς.  

«Νόμιμο» είναι κάθε πράξη παράλειψη, που γίνεται κατ'επιταγή ή  συμμόρφωση προς τις διατάξεις του νόμου δηλαδή  με τον από τη πολιτεία τιθέμενο γραπτό κανόνα ουσιαστικού δικαίου. Επίσης πηγή δικαίου είναι και το έθιμο, που είναι άγραφο δίκαιο και δεν τίθεται από τη πολιτεία, αλλά πηγάζει  αμέσως από την κοινωνία με τη μακρά και ομοιόμορφη άσκηση εν συνείδηση δικαίου.  

Στις δημόσιες υπηρεσίες έχουν δημιουργηθεί διάφορες πρακτικές, που έχουν ισχύ οιονεί εθίμου. Επομένως στον ισχυρισμό, ότι δεν απαγορεύεται ρητά επιτρέπεται, αντιτάσσομαι, ναι εφόσον  αυτό  δεν προσκρούει στο έθιμο και την δημιουργηθείσα πρακτική  ή στο σκοπό του λειτουργήματος.

Επομένως δεν μπορείς να εργάζεσαι  στο Δημόσιο κατά της διαφθοράς και  με την ιδιότητα του δικηγόρου υπέρ των off shore εταιρειών, που κατά τον κ.Τσίπρα αποτελεί  πηγή διαφθοράς, αλλά τότε έχομε περίπτωση conflict of interest.

«Ηθικό» είναι οποιαδήποτε  πράξη ή παράλειψη  σύμφωνα με το σύνολο των κανόνων και αξιών με τους οποίους  ορίζεται τι επιτρέπεται ή τι απαγορεύεται  και τι οφείλομε να κάνομε στις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους δηλαδή οι κανόνες συμπεριφοράς, που επιβάλλει η κοινωνία σαν αποδεκτούς από τον μέσο άνθρωπο.

Είναι μεν γνωστή σε όλους η ρήση του Ιουλίου Καίσαρα, ότι η γυνή του Καίσαρα δεν πρέπει να είναι μόνο τιμία, αλλά και να φαίνεται τιμία και για το λόγο αυτό  την χώρισε με repudium, που κατά το ρωμαϊκό δίκαιο ήταν μέσο διαζυγίου. Στη πολιτική όμως απαιτούμε  να φαίνονται τίμιες μόνον οι γυναίκες των πολιτικών μας αντιπάλων, οι οποίες μπορεί να μην έχουν σχέση με τη πολιτική ζωή, αλλά προσφέρονται για πολιτική εκμετάλλευση και μάλιστα με τη χρήση του μικρού ονόματος, ενώ καλύπτομε τα ανομήματα  των δικών μας γυναικών.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση της κ. Ξεπαπαδέα φαίνεται πως δεν ίσχυσε η ρήση του Καίσαρα και έτσι παραμένει εκτεθειμένη  στη κοινή γνώμη. Και παρά την πλήρη κάλυψη της από τη κυβέρνηση νομίζω, ότι δεν μπορεί  να ασκήσει πλέον αποτελεσματικά και χωρίς αμφισβήτηση  τα καθήκοντά της και πρέπει να παραιτηθεί.

*Ο κ. Λέανδρος Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης επί τιμή