Του Άγη Βερούτη*
Η οικονομία και οι θεσμοί βρίσκονται σε αιμορραγικό σοκ. Η ύφεση της τάξεως του 0,2% που προέκυψε για το τελευταίο τρίμηνο του '18 δείχνει την βαθιά κόπωση της οικονομίας στις φορομπηχτικές πολιτικές της κυβέρνησης, ανεξάρτητα από τα επιδόματα που μοιράζονται υπό μορφή φιλοδωρήματος ενόσω έχει καταργηθεί το ΕΚΑΣ για τους αδύναμους χωρίς να έχει αντικατασταθεί από κάτι άλλο βιώσιμο.
Στην διάρκεια των 4 τελευταίων ετών η Ελλάδα έχει αφήσει αχρησιμοποίητα περί τα 18 δις ευρώ του ΕΣΠΑ τα οποία θα τόνωναν τις θέσεις εργασίας, την συντήρηση των υποδομών, μέσω των μισθών την κατανάλωση και με την αναβάθμιση της τεχνολογίας την ανταγωνιστικότητα της παραγωγικής οικονομίας.
Η Ευρώπη μέσα από τα ΕΣΠΑ κάνει ουσιαστικά μια αναδιανομή κεφαλαίων σε επίπεδο χωρών, που επιτρέπει την βελτίωση του οικονομικού κλίματος σε χώρες οι οποίες όπως η Ελλάδα βρίσκονται κάτω από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους σχεδόν σε όλους τους δείκτες. Με την παροιμιώδη αδιαφορία και ανικανότητα να τρέξουν προγράμματα σύνθετα τ'οσο στη σύλληψη όσο και στην υλοποίησή τους, οι άνθρωποι που απαρτίζουν την σημερινή κυβέρνηση, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ + Μεγαλοοικονόμου + Παπακώστα, ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά πώς θα αποσπάσουν την τελευταία σταγόνα ρευστότητας από τους πολίτες της παραγωγικής οικονομίας και όχι πώς θα καλλιεργήσουν την δημιουργία νέου πλούτου για την κοινωνία με την στήριξη της επιχειρηματικότητας.
Ξέχωρα από κάποια ντιλ που έχουν κλείσει και εκτελούν με επιλεγμένους επιχειρηματίες της οικονομικής ελίτ, ουσιαστικά ο θεσμός της Ευρωπαϊκής αναδιανομής έχει ατονήσει στη χώρα μας αφαιρώντας ένα σημαντικό και ισχυρό εργαλείο ενίσχυσης της οικονομίας όπως τα ΕΣΠΑ που θα μπορούσαν να δώσουν πνοή στις επαρχιακές πόλεις που ρημάζουν από την ανεργία και να τονώσουν την εξωστρέφεια των ελληνικών εταιριών που θα μπορούσαν να έχουν σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα στις εξαγωγές, αλλά εγκλωβισμένες ανάμεσα στα capital controls που ακόμα ισχύουν και στην αδυναμία του τραπεζικού συστήματος να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη παραμένουν στον σχεδιασμό και κομπιάζουν στην υλοποίηση.
Ο κόσμος της παραγωγικής οικονομίας αλλά και οι άνθρωποι που εξαρτώνται από τους φόρους που πληρώνει η παραγωγική οικονομία για τις συντάξεις και τους μισθούς τους, αντιλαμβάνονται ξεκάθαρα πλέον ότι η εχθροπάθεια προς ό,τι παραγωγικό της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μόνο δεινά έχει φέρει στη χώρα. Η χιονοστιβάδα ελληνικών εταιρειών που μετακομίζουν στο εξωτερικό για να βρουν χρηματοδότηση και φιλικότερο περιβάλλον στην ανάπτυξη της εξωστρέφειάς τους το αποδεικνύει, και η μείωση του ΑΕΠ στο τελευταίο τρίμηνο του '18 το επιβεβαιώνει παρά την υψηλότερη χρονιά του τουρισμού εισπρακτικά από την έναρξη των μετρήσεων.
Η κυρίαρχη διάθεση στην πραγματική οικονομία είναι «άντε, πότε θα γίνουν οι εκλογές να πάρουμε ανάσα» και να τελειώσει η «οικονομική νηστεία».
Οι ευρωεκλογές θα είναι η πρώτη ευκαιρία των πολιτών να δείξουν τι πραγματικά πιστεύουν για το τέλμα στο οποίο έχει εγκλωβιστεί η οικονομία.
Ως τότε νηστεία.
*Ο κ. Άγης Βερούτης είναι μηχανολόγος μηχανικός, αρθρογράφος, μικρομεσαίος επιχειρηματίας και είναι υποψήφιος στις Ευρωεκλογές με τη Νέα Δημοκρατία.
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο 13ης Μαρτίου
