Του Νίκου Γκιώνη
Όλο και πιο πολύ ο ηγέτης της Τουρκίας θυμίζει μια γέρικη, ωστόσο πανούργα και επικίνδυνη τίγρη. Οι διεθνείς γεωστρατηγικοί σχηματισμοί όπως τείνουν να διαμορφωθούν δεν τον βολεύουν και η ακραία εθνολαϊκιστική ημιδικτατορική του διακυβέρνηση τον απομονώνει. Παρόλα ταύτα – καθώς και πολλά άλλα – παραμένει ο ισχυρότερος παίκτης αυτού του γεωγραφικού τοπίου.
Πρόθεσή μου δεν είναι με αυτό το σημείωμα να αναδείξω τους λόγους της τωρινής επισημότατης επίσκεψης, μιάς και δεν τους ξέρω οι δε παρασκηνιακές αναφορές περιλαμβάνουν μία ολόκληρη γκάμα ιδιαιτεροτήτων, που επέσπευσαν σε αυτή την συγκυρία μία τέτοια έλευση. Μιλήσανε για πιέσεις της ΕΕ προς τον αδύναμο κομβικό κρίκο – την Ελλάδα -, μιλήσανε για βιαστική διπλωματική πρωτοβουλία του Ν.Κοτζιά, μιλήσανε για το προσφυγικό , κοκ..
Ένα μόνο σχόλιο . Καθόλου δεν είναι η καλύτερη περίοδος στα Ελληνοτουρκικά , άλλωστε και πότε ήταν. Έτσι η άκρατη επισημότητα είτε έπρεπε να προσιδιάζει σε μια συναινετική κατάσταση , είτε να αποτελούσε το έσχατο σημείο πριν από κάτι ανεπίστρεπτα σοβαρό. Δεν ισχύει – σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε τίποτα από τα δύο-, οπότε μάλλον εντάσσεται σε μια ρισκαδόρικη αντίληψη των διπλωματικών διοδεύσεων της χώρας.
Ωστόσο κι εδώ παραμόνευε ο δυνητικός αστόχαστος παράγων Χ , τον οποίο η πανέξυπνη τουρκική διπλωματία δεν μπορεί παρά να είχε λογαριάσει κι αυτή, δυνητικά μεν προβλέψιμα δε .
Ο κ. Χ. εν προκειμένω ήταν ο Έλληνας ΠτΔ , ο οποίος τύποις είχε την πρωτοβουλία της ελεύσεως του Τούρκου ηγέτη και ο οποίος στην συνήθη τυπική προσφώνηση έβαλε φόρα παρτίδα την Συνθήκη της Λωζάνης , ως μη όφειλε για διπλωματικούς και ουσιαστικούς λόγους . Ο κ.Κοτζιάς παρακολουθεί αμήχανος – άραγε τι; την προσυνεννόηση ή την αστοχία – και ο διαβασμένος, έτοιμος Erdogan αρχίζει ανταπαντώντας σε παγκόσμια πρώτη στην έδρα του αντιπάλου να λέει: «…μιας και αναφερθήκατε στο θέμα έχω να πω τούτο…» , και το τούτο ανάμεσα στα άλλα περιελάμβανε:
- Την πληθυσμιακή κυριαρχία των μειονοτικών που τους λογάριασε στους 150.000 όταν η τελευταία απογραφή της ΕΣΥΕ τους μετράει στις 120.000 . Αυτό είναι ένα δυνητικό λάκτισμα σε μια κουβέντα ισλαμοτουρκοποιήσεως της Δ.Θράκης , από τώρα και σε μεσομακροχρόνιο επίπεδο.
- Εξομοιώνει τον Πατριάρχη με τον μουφτή, ο οποίος είναι μια μορφή μητροπολίτη – ας πούμε – και κατή (δικαστή )σύμφωνα με το Ισλάμ , γι΄αυτό και κατά κανόνα ορίζεται παντού και δεν εκλέγεται.
- Με αφορμή το κατά κεφαλήν εισόδημα των μη μειονοτικών ( περίπου 20000 δολ. ) και το αντίστοιχο των ισλαμομειονοτικών ( 2000δολ ), δηλαδή 10/1 υπονοεί διακρίσεις βαθέως ρατσιστικού τύπου, οι οποίες εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη των ομοεθνών, όπως τους λέει για να τους χωρίζει από τους Πομάκους κλπ και τις επενδύσεις από αυτούς.
- Βάλλει κατά της ΕΕ η οποία δεν τηρεί όσα συμφωνεί μαζί του και παίρνει μιαν απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου περί ατομικού αυτοπροσδιορισμού και την μετατρέπει σε λίγα δευτερόλεπτα σε απόφαση για τις συλλογικές μειονότητες , δηλαδή τουρκική μειονότητα. Και λέει και το περίφημο «γιατί είναι κακό να υπάρχουν τουρκικές οδικές πινακίδες από χωριό σε χωριό»;
- Πετάει ένα πολύ σκονισμένο μπαλάκι διπλωματικής φιλίας από το 1975 , λέγοντας πως όταν η Ελλάδα ξαναζήτησε να μπει στο ΝΑΤΟ – από το οποίο λανθασμένα μας έβγαλε για λίγους μήνες τότε ο Κ.Καραμανλής –η Τουρκία συναίνεσε αν και θα μπορούσε να βάλει βέτο. Ξέρετε βέτο , ένα χρόνο μετά τους ΑΤΤΙΛΕΣ.
- Στο τέλος για να γλυκάνει – και καλά – το κλίμα λέει: είμαστε τόσο γείτονες , ώστε όταν ένας λουόμενος σε τουρκική πλαζ φωνάξει δυνατά , θα ακουστεί στην Ελλάδα. Αυτό κι αν είναι απειλή με σιγαστήρα.
Κατόπιν αυτών, είστε εσείς – μας λέει – που κακοχρησιμοποιείτε την Λωζάνη …ένα ακόμα δείγμα της ανάγκης επικαιροποιήσεώς της.
Έντρομος ο ΠτΔ, κάτι ψέλλισε δυό τρείς φορές παρεμβάλλοντας το όνομα του κ.Κοτζιά , τον οποίο μέσα στην σύγχυσή του αποκαλούσε φίλο καθηγητή του Δικαίου. Κι αφού ο Ανώτατος Άρχων τάκανε όπως τά ''κανε έκλεισε λέγοντας πως ο ίδιος είναι χωρίς αρμοδιότητες και πως ό, τι είναι να ειπωθεί θα λεχθεί στις ιδιαίτερες συναντήσεις των δύο αντιπροσωπειών.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr.
