Αληθινή ιστορία: Στις δύο Εκκλησιαστικές Ακαδημίες που έκλεισε η Νίκη Κεραμέως, στα Ιωάννινα και στην Θεσσαλονίκη σπούδασαν τα τελευταία 11 χρόνια στο μη ιερατικό τμήμα εκατοντάδες άνθρωποι (περισσότεροι από 400). Ξέρετε πόσους απ' αυτούς τους αποφοίτους έχει προσλάβει η ίδια η Εκκλησία; Έναν! Ένας χριστιανός βρήκε τον δρόμο του. Οι υπόλοιποι συνέχισαν μακριά από το γνωστικό αντικείμενο που σπούδασαν. Το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε εκατομμύρια για να βρει δουλειά ένας άνθρωπος. Γιατί;
Βρέθηκε η υπουργός Νίκη Κεραμέως που πρόταξε την κοινή λογική και έκανε το αυτονόητο, να κλείσει τις δύο αυτές Ακαδημίες και να ρίξει το βάρος της Πολιτείας στις άλλες δύο που εξακολουθούν να λειτουργούν. Ποιος έχασε; Η Εκκλησία; Όχι! Εξακολουθεί να έχει δυνατότητα να αντλήσει δυναμικό από τις δύο Ακαδημίες. Οι νέοι που θα ήθελαν να σπουδάσουν το αντικείμενο και δεν μπορούν πλέον επειδή έχουν μειωθεί οι προβλεπόμενες θέσεις; Σίγουρα όχι! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κοροϊδία από αυτή που συνέβη στους ανθρώπους που αποφοίτησαν τα τελευταία 11 χρόνια: Να δουν έναν και μόνο συμμαθητή τους να εκπληρώνει τον αντικειμενικό σκοπό της ύπαρξης των Εκκλησιαστικών Ακαδημιών.
Αντέδρασαν τοπικοί παράγοντες που είδαν με τρόμο την πτώση της ζήτησης στις πόλεις τους από την απουσία των θυμάτων που γέμιζαν αυτά τα τμήματα. Διότι περί θυμάτων πρόκειται. Ο αντικειμενικός στόχος των «πανεπιστημίων φαντασμάτων» ήταν και είναι να γεμίσουν τα άδεια διαμερίσματα, να αυξηθεί η ζήτηση στις ταβέρνες της περιοχής και να ικανοποιηθεί το αίσθημα των γονέων ότι πέτυχαν κάτι στην ζωή τους, αφού το παιδί τους θα αποκτούσε (θα αποκτήσει) ένα πτυχίο. Το θέμα είναι ότι τα ίδια τα παιδιά ζούσανε (και άλλα εξακολουθούν να ζουν) παγιδευμένα σε μία ονειροπαγίδα από την οποία κινδύνευαν (κινδυνεύουν) να μην φύγουν. Με άλλα λόγια, θυσιάζουν μία ολόκληρη ζωή στον βωμό των επιδιώξεων των… τοπικών παραγόντων και των φαντασιώσεων των γονιών τους…
Θα ήταν δύσκολο σίγουρα για την Νίκη Κεραμέως να πάρει την απόφαση να κλείσει τις… σχολές Γαβρόγλου. Ή να προχωρήσει σε συμπτύξεις άλλων τμημάτων. Υπάρχουν τμήματα που ο πρώτος εισακτέος μπήκε με βαθμό χαμηλότερο από 10! Αλλά και τμήματα που δέχονται 120 φοιτητές ανά έτος, ενώ αποφοιτούν μόλις 30 φοιτητές! Θέλετε ένα καλό παράδειγμα; Το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Τροφίμων στο Αγρίνιο, ένα από τα τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών που συγχωνεύονται και το οποίο λειτουργεί από το 1998, έχει ρυθμό αποφοίτησης 5.8%, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 24.05%...
Όλα αυτά τα αντιμετωπίζαμε ως πρόσφατα μόνο ως στοιχεία καταγραφής, όταν θέλαμε να περιγράψουμε μία κατάσταση. Λέγαμε, κοίτα να δεις τι συμβαίνει στον κόσμο μας! Κι αντί να σπρώξουμε τους πολιτικούς να θεραπεύσουν την ασθένεια, τους παρακολουθούσαμε να εξαντλούν την πελατειακή τους αντίληψη πάνω στις πλάτες των παιδιών μας. Τα τμήματα Γαβρόγλου είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα. Και βρέθηκε η Νίκη Κεραμέως για να σπάσει αυγά! Δεν θα θέλαμε να είμαστε στην θέση της, δεν είναι ευχάριστο να τα βάζεις με όλο τον κόσμο, ακόμη κι όταν κάνεις το σωστό. Σκεφτείτε ότι η μεγαλύτερη πίεση που δέχεται η κυρία Κεραμέως είναι από τους συναδέλφους της βουλευτές!
Κανονικά θα έπρεπε σήμερα να γράψουμε για την αξιολόγηση. Γράφουμε για όσα έχουν ήδη συμβεί στα τμήματα των πανεπιστημίων, επειδή τα όσα έχουν γίνει μας προετοιμάζουν για τα μελλούμενα! Η κυρία Κεραμέως θα προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις. Της κάναμε σκληρή, αλλά όχι άδικη κριτική στο παρελθόν. Οφείλουμε να αναθεωρήσουμε και να αναγνωρίσουμε ότι στο Υπουργείο Παιδείας γίνεται πλέον δουλειά. Νίκη, πήγαινέ το μέχρι το τέλος!
Θανάσης Μαυρίδης
