Του Σάκη Μουμτζή
Οι τελευταίοι μήνες είναι ζοφεροί για την Μεταπολιτευτική Δημοκρατία μας.
Στον χώρο της Δικαιοσύνης γίνονται πρωτοφανή πράγματα για μιαν ευνομούμενη χώρα. Δικαστές που οι αποφάσεις τους δεν εξυπηρετούν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς δεν διώκονται μόνον πειθαρχικά. Αλλά και ποινικά.
Καινούργιο κόλπο της παρα-δικαστικής ομάδας που δρα υπό την καθοδήγηση δύο κυβερνητικών παραγόντων.
Συγχρόνως, προάγονται δικαστές με ελάχιστα προσόντα, γιατί έχουν υποταχθεί και υπακούουν στο συγκεκριμένο κυβερνητικό δίδυμο.
Στην δημόσια διοίκηση, κατά τρόπο προκλητικό και κραυγαλέο, διορίζουν όποιον θέλουν και όπου θέλουν. Το καλύτερο βιογραφικό είναι η αφισοκόλληση και οι «κοινωνικοί αγώνες.»
Στα εθνικά θέματα, υπάρχουν μόνον αστοχίες και ήττες. Ποτέ ο Έλληνας πολίτης δεν αισθάνθηκε τόσο ταπεινωμένος, όσο σήμερα.
Ενώ αυτά ακριβώς τα προβλήματα απαιτούν εθνικές συναινέσεις, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε την τακτική των συγκρούσεων και του διχασμού.
Υπουργοί με ιδιαίτερα ελαστική συνείδηση για την έννοια των συνόρων, της πατρίδας, της Ιστορίας, του Έθνους, καλούνται να διαχειρισθούν τα λεπτά θέματα της εξωτερικής πολιτικής που αφορούν και την εθνική μας ταυτότητα.
Για να μην αναφερθώ στην δημόσια τάξη και στην κατάσταση που επικρατεί στα Πανεπιστήμια.
Όλο αυτό το σκηνικό προμηνύει εξελίξεις μη ομαλές. Εγκυμονεί ο κίνδυνος, οι επί μέρους θεσμικές εκτροπές να μετατραπούν σε συνταγματική εκτροπή.
Οι κυβερνώντες γνωρίζουν πως στις προσεχείς εκλογές δεν διακυβεύεται μόνον η εξουσία τους, αλλά και η προσωπική ελευθερία αρκετών από αυτούς.
Γι΄αυτό και συνωμοτούν, βυσσοδομούν και μεθοδεύουν πώς δεν θα εγκαταλείψουν την εξουσία. Αυτό πλέον φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού.
Δεν νομίζω να υπάρχουν πλέον αφελείς που να πιστεύουν πως ο Τσίπρας θα μαζέψει είκοσι δισεκατομμύρια για να τα δώσει προίκα στον Μητσοτάκη.
Θα τα μοιράσει όλα το χρονικό διάστημα πριν από τις εκλογές. Αν μεν τις κερδίσει «πέρα βρέχει». Άλλα τέσσερα χρόνια μάσα, ξάπλα, τεμπελιά.
Αν τις χάσει, ας βγάλει ο Μητσοτάκης τα κάστανα από την φωτιά. Ο Αλέξης θα αντιπολιτεύεται ως ο πρωθυπουργός που έβγαλε την χώρα από τα μνημόνια και έδωσε απλόχερα το κοινωνικό μέρισμα στους αδυνάτους.
Σχεδιάζουν καταστάσεις που το μυαλό ενός αστού πολιτικού-- με την έννοια όχι της ταξικής προέλευσης, αλλά της πολιτικής συμπεριφοράς-- αδυνατεί να συλλάβει.
Όλοι οι προηγούμενοι, οι «φθαρμένοι», όπως τους αποκαλούν κάποιοι νεοσσοί της πολιτικής, διεξήγαν εκλογές και παρέδωσαν κανονικά την εξουσία στον νικητή.
Γι΄αυτό και είχαμε ομαλές εναλλαγές στην εξουσία, κάτι που ήταν το βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας μας.
Σήμερα πού βρισκόμαστε; Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έχουν αντιληφθεί πού οδηγεί ο δρόμος που έχουν χαράξει οι συμμορίτες;
Μια λύση έχουν μπροστά τους.
Να ζητήσουν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναλάβει τις ευθύνες του. Να τηρήσει τον όρκο που έδωσε πως θα φυλάττει το Σύνταγμα.
Τον Π.Παυλόπουλο δεν τον έχουμε για να εκφωνεί δεκάρικους δημοδιδασκάλου ούτε να «πουλά» ανέξοδους τσαμπουκάδες στους Τούρκους.
Βρέθηκε στο ύψιστο πολιτειακό αξίωμα για να διαφυλάξει την δημοκρατική και συνταγματική ομαλότητα.
Ο Κ.Μητσοτάκης και η Φ.Γεννηματά, ας του επιστήσουν την προσοχή, πως αν δεν τηρήσει τον όρκο του, θα καταστεί όχι απλώς συνυπεύθυνος αλλά και συμμέτοχος στην διαφαινόμενη εκτροπή.
