Του Τάσου Αβραντίνη
Άλλη μια βαρύγδουπη δήλωση για επικοινωνιακούς λόγους αλλά και για λίγο χειροκρότημα που το έχουν τόσο ανάγκη πλέον οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Σε μια πιο σοβαρή συζήτηση, ο υπουργός Παιδείας πρέπει να διευκρινίσει τι σημαίνει πρακτικά το μέτρο που εξήγγειλε, τα σχολεία να ξεκινούν στις 9 π.μ.;
Θα μειώσει μήπως το διδακτικό χρόνο, ο οποίος είναι ήδη μικρός στην Ελλάδα σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες; Εάν ναι, να μας πληροφορήσει σε βάρος ποιων μαθημάτων θα συμβεί αυτό;
Μήπως όμως ο κ. Γαβρόγλου σχεδιάζει να ξεκινούν μεν αργότερα αλλά και να τελειώνουν τα μαθήματα αργότερα; Αυτό θα αφορά όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης ή μόνο το Λύκειο; Εάν αφορά μόνο το Λύκειο αυτό θα σημαίνει -ιδίως στην τρίτη Λυκείου- λιγότερο χρόνο για την υπερπολύτιμη απογευματινή μελέτη και προετοιμασία των μαθητών της τρίτης Λυκείου. Κι αν άραγε το μέτρο αυτό είναι παιδαγωγικά σωστό για το Λύκειο γιατί ο υπουργός διαφοροποιεί το Λύκειο από τις υπόλοιπες βαθμίδες;
Εάν πάλι το μέτρο αφορά όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, μήπως ο κ. Γαβρόγλου σχεδιάζει να ξεκινούν μεν αργότερα αλλά και να τελειώνουν τα μαθήματα αργότερα; Υπενθυμίζω όμως ότι το σχολικό ωράριο καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό και το ωράριο της ελληνικής οικογένειας και ιδίως των εργαζομένων -μεταξύ των οποίων και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί- και των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων. Σε περίπτωση παράτασης έχει προβλέψει άραγε ο υπουργός τις απαραίτητες υποδομές και το κατάλληλο προσωπικό που απαιτείται ώστε να γευματίζουν τα παιδιά σε όλα τα σχολεία της χώρας; Επίσης, εάν στις προθέσεις του κ. Γαβρόγλου είναι να αφήνουν οι γονείς τα παιδιά τους την ίδια ώρα που τα αφήνουν και σήμερα πώς σκέφτεται αλήθεια να καλύψει το διάστημα από 7.15 π.μ. έως 9 π.μ.. Στην περίπτωση αυτή όμως τα παιδιά δεν θα κοιμούνται περισσότερο, όπως υποσχέθηκε ο υπουργός Παιδείας.
Πρόκειται αναμφίβολα για μια ακόμη κίνηση επικοινωνιακού αντιπερισπασμού αλλά είναι και κάτι βαθύτερο: Σε τι εθίζουν άραγε αυτές οι προτάσεις ή εξαγγελίες τη νέα γενιά της χώρας; Αντί η ηγεσία του υπουργείου παιδείας να εκπέμπει μηνύματα σκληρής προσπάθειας και μόχθου προς τους μαθητές, με σκοπό την πρόοδο και την κατάκτηση της επιτυχίας, η επίσημη πολιτεία διαφημίζει την «εύφορη κοιλάδα της ραστώνης και τεμπελιάς».
Τέλος, ας μας ενημερώσει σε ποια επιστημονικά δεδομένα στηρίζεται η πρόταση-πρόθεση αυτή;
Ας μην γελιόμαστε σε κανένα από τα παραπάνω ερωτήματα δεν πρόκειται να δοθεί απάντηση. Επαναλαμβάνω οι δηλώσεις του κ. Γαβρόγλου, του με διαφορά χειρότερου υπουργού Παιδείας της μεταπολίτευσης -κι αν υπήρξαν να σκεφθεί κανείς ανίκανοι και ιδεοληπτικοί υπουργοί Παιδείας την περίοδο αυτή-, εκείνου που κατήργησε δεκαεπτά (17) φορές τις εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ για να τις αυξήσει στο τέλος, συνιστά ένα ακόμη από τα πολλά άσφαιρα επικοινωνιακά πυρά της ευρισκόμενης σε απόλυτο πανικό κυβέρνησης. Αλλά όσο και να θέλει ο λαϊκιστής υπουργός οι νέοι να κοιμούνται παραπάνω, οι μαθητές, όπως και οι οικογένειές τους, είναι πλέον σε επαγρύπνηση.
