Του Θανάση Χειμωνά
Το όνομα Βασίλης Πιπέρης πιθανότατα δεν σας λέει τίποτα. Αν όμως μπορούσα να επισυνάψω στο άρθρο την φωτογραφία του θα αναγνωρίσατε όλοι σας τον Θεούλη παχουλό μουσάτο που έπαιζε δεύτερους ρόλους στα ξεκαρδιστικά σκετς των ΑΜΑΝ στην δεκαετία του ''90 έως και την αυγή του αιώνα μας.
Δυστυχώς η πραγματική ιστορία του Βασίλη μόνο διασκεδαστική δεν είναι. Λίγο καιρό μετά την διάλυση των ΑΜΑΝ άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα με το βάρος του. Το αποτέλεσμα ήταν πριν επτά χρόνια να υποστεί εγκεφαλικό και στο καπάκι δύο ανακοπές καρδιάς. Ο Βασίλης κατόρθωσε να επιβιώσει, χωρίς όμως να αποφύγει την μόνιμη αναπηρία. Πριν λίγες μέρες, όπως καταθέτει ο ίδιος, η εφορία κατέσχεσε από τον λογαριασμό του 1600 ευρώ τα οποία είχαν παλιότερα εγκριθεί από τον ΕΟΠΥΥ για την αγορά αναπηρικού αμαξιδίου. Το πιο τραγικό είναι πως ο Πιπέρης αντιλήφθηκε την απώλεια όταν πήγε να σηκώσει χρήματα από την τράπεζα για να πληρώσει την κηδεία του πατέρα του...
Δεν γνωρίζω αν ο Βασίλης Πιπέρης χρωστάει στην εφορία. Βασικά δεν μου καίγεται καρφάκι. Ξέρω όμως πως είναι ένας συνάνθρωπός μας που έχει συγκεκριμένες ανάγκες. Και υπάρχουν χιλιάδες άλλοι σαν κι αυτόν. Και όλοι μαζί εντάσσονται σε μια κατηγορία ανθρώπων για τους οποίους το ελληνικό κράτος παραδοσιακά αδιαφορούσε.
Συμπτωματικά ο Βασίλης έμεινε ανάπηρος την χρονιά που ουσιαστικά ξέσπασε η κρίση. Προφανώς έπρεπε να παρθούν μέτρα, μέτρα αναγκαία για την επιβίωση της χώρας. Υπήρξαν αδικίες αλλά, ας πούμε, μέχρι ένα σημείο μπορείς να σφίξεις τα δόντια και να πεις: «Εντάξει, συμβαίνουν κι αυτά». Τα ΑΜΕΑ όμως δεν έπρεπε να τα «αγγίξει» κανείς. Γιατί σε κάποιες περιπτώσεις, ναι, μπορείς να κόψεις και από αλλού. Όλες όμως οι κυβερνήσεις από το ''10 και μετά αδιαφόρησαν. Και φυσικά η τελευταία απογείωσε και ολοκλήρωσε το έγκλημα. Οι "τυφλοί" της Ζακύνθου δεν αποτελούν δικαιολογία. Το κράτος οφείλει να απολογηθεί, να ζητήσει συγγνώμη από τους ανθρώπους αυτούς. Άμεσα. Και -κυρίως- εμπράκτως.
