Υπάρχει ένας τρόπος για να λήξει το θέμα με τις ΑΠΕ στα νησιά. Αν οι τοπικοί φορείς και οι κάτοικοι δεν θέλουν τις ανεμογεννήτριες, τότε ας αναλάβουν οι ίδιοι το πραγματικό κόστος της ηλεκτροδότησής τους. Κι εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι κάτοικοι στην Τήνο έχουν πιο «οικολογική» άποψη από τους κατοίκους στην Μεγαλόπολη.
Κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνει αυτό το αστείο με τις αντιδράσεις στις ΑΠΕ. Και μην πει κανείς ότι έξω από τον χορό λέμε πολλά τραγούδια. Έχω στην ιδιοκτησία μου μία μικρή καμάρα στα δυτικά Κύθηρα. Πριν λίγες εβδομάδες, λοιπόν, με πήρε τηλέφωνο ένας οικολόγος για να με... «προσηλυτίσει» στις δυνάμεις αντίστασης απέναντι στο τέρας. Μηχανικός στο επάγγελμα, άρχισε να μου απαριθμεί τα αρνητικά της επένδυσης, με κορυφαία όλων την μείωση της αξίας της ιδιοκτησίας μου, λόγω της οπτικής... ρύπανσης, καθώς θα έχω άμεση θέα από την αυλή μου...
Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί μας ενοχλεί η θέα της ανεμογεννήτριας στο απέναντι βουνό και όχι ο καπνός από το φουγάρο του παλαιού εργοστασίου της ΔΕΗ. Πόσο «οικολόγους» μας κάνει αυτό; Κι ακόμη χειρότερα, πόσο «προοδευτικοί» και «ανθρωπιστές» είμαστε όταν θέλουμε να μην μας κόβει τον ορίζοντα του ματιού μας μία ανεμογεννήτρια, αλλά δεν φαίνεται να ανησυχούμε για τις ασθένειες που ταλαιπωρούν τους κατοίκους περιοχών όπου η ΔΕΗ διατηρεί ακόμη ρυπογόνες μονάδες.
Να μην μπούμε στη συζήτηση για το αν οι ανεμογεννήτριες «κόβουν» το γάλα στις κατσίκες. Ας ακολουθήσουμε όμως την κοινή λογική και ας δεχτούμε ότι το αυξημένο κόστος της ηλεκτροδότησης των νησιών θα πρέπει να το πληρώσουν όσοι νησιώτες αρνηθούν πραγματικά οικολογικές λύσεις, όπως είναι τα αιολικά πάρκα. Την ίδια ώρα θα πρέπει να δεχτούμε, επίσης, ότι η ανάπτυξη των ΑΠΕ θα είναι ήπιας μορφής και ότι οι όροι της επένδυσης θα πρέπει να συμφωνούνται με την τοπική κοινωνία και κυρίως με την τοπική αυτοδιοίκηση. Και αντισταθμιστικά οφέλη θα πρέπει να υπάρχουν και διαβεβαιώσεις ότι τα νησιά αυτά θα καλύπτουν απόλυτα τις ανάγκες τους σε ηλεκτροδότηση.
Αυτά έχει ο σύγχρονος πολιτισμός μας. Δεν μπορεί να θέλουμε να έχουμε κινητό, αλλά να μην έχουμε κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Ούτε να έχουμε ρεύμα στο νησί και να μας ενοχλεί η θέα μιας ανεμογεννήτριας. Δεν μπορεί να θέλουμε να «απολαμβάνουμε» και το κόστος να το αναλαμβάνουν πάντοτε οι «άλλοι». Κι είναι κουραστικό να αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά αυτή την παράνοια.
Θανάσης Μαυρίδης