Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Η διαχείριση μιας αστικής δημοκρατίας δεν είναι εύκολο πράγμα. Σε έναν κόσμο που λειτουργεί - καλώς ή κακώς - πάνω στο δόγμα μιας φιλελεύθερης οικονομίας, είναι εξοργιστικό να παρασύρεις μια ολόκληρη κοινωνία με τις αντιφάσεις σου. Από τη μία, να υπόσχεσαι κατάργηση του φορολογικού βάρους, να τάζεις αύξηση μισθών σε χρεοκοπημένο κράτος (!), να σηκώνεις λάβαρα επανάστασης στα μούτρα των Ευρωπαίων και στο τέλος, να υπογράφεις τα πάντα και να χτυπάς σφυριά ενθουσιασμού στο χρηματιστήριο, λες κι εσύ ο λύκος της Wall Street.
Ταυτόχρονα, να επιμένεις ότι είσαι Κομμουνιστής, να κραδαίνεις σύμβολα, μανιφέστα και ιδεολογήματα μίσους, απευθυνόμενος στα πιο ταπεινά ένστικτα των Ελλήνων; Nα έχεις εκλεγεί από το 1/5 των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στους καταλόγους και να θεωρείς ότι ταυτίζεσαι με το σύμπαν του ελληνικού κόσμου;
Όλη αυτή η κωμικοτραγική δραματουργία καταδικάζει την ελληνική κοινωνία σε απαξιωτικές νευρώσεις, την οικονομία σε αδυναμία ανάπτυξης, την παιδεία σε εσωστρέφεια, το πολιτικό σύστημα σε αμοραλισμό και τον Έλληνα πολίτη σε έναν αδιέξοδο μηδενισμό.
Η στόχευσή τους, επομένως είναι θέμα ιδεολογίας; Είναι ζήτημα Αριστεράς και Δεξιάς ή μήπως “νεοφιλελεύθερου” μένους εναντίον τους; Ζηλέψαμε δηλαδή, το “ηθικό πλεονέκτημα” και την “σοσιαλιστική σαγήνη” του Αλέξη Τσίπρα και θέλουμε να τον διώξουμε για να απαλλαγούμε από την “τρυφερή” του κηδεμονία, προκειμένου να αλώσουμε τα λαϊκά κεκτημένα;
Να φύγουν το συντομότερο δυνατόν από την κυβέρνηση! Όχι μόνο γιατί δεν είναι ικανοί να ανταπεξέλθουν με ρεαλισμό στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα αλλά γιατί δεν έχουν το σθένος και το θάρρος να ομολογήσουν την ήττα τους, χωρίς αστερίσκους και παραπομπές.
Όχι μόνο γιατί συνεχίζουν να συμπεριφέρονται χυδαία στον ελληνικό λαό με επιδόματα και καιροσκοπικές απάτες αλλά γιατί ταυτόχρονα, αρπάζουν περιουσίες και προετοιμάζουν την διαχρονική φτωχοποίησή του.
Να φύγουν γιατί δηλώνουν παντού ότι είναι έτοιμοι να οπλίσουν με το πιο επικίνδυνο μίσος το χέρι του γείτονα, του φίλου, του συμφοιτητή μας, προκειμένου να συνεχίσουν να διεκδικούν λάφυρα από έναν ακήρυχτο πόλεμο εις βάρος κάθε ανθρώπου που έχει διάθεση να δημιουργήσει και να παράγει πλούτο στη χώρα.
Να φύγουν γιατί ασθμαίνουν μπροστά στις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου τον οποίο χρησιμοποιούν για να διαιωνίζουν τις παθολογικές αντιφάσεις τους. Γιατί δεν μπορούν να δουν τη χώρα στο μέλλον αλλά να την απομυζήσουν στο παρόν.
Δεν με ενδιαφέρει αν θα απολογηθούν ποτέ για την καθυστέρηση και την νοσηρότητα που μετέδωσαν στους Έλληνες ή για τα νέα παιδιά που έφυγαν για να μην αισθάνονται επαίτες. Όπως δεν με ενδιέφερε και η απολογία των προηγούμενων που τους εξέθρεψαν με τον κρατισμό και τις δημοσιονομικές εκτροπές τους.
Να φύγουν γιατί κανείς τους δεν έχει την παραμικρή διάθεση να αποδεχθεί τους όρους προόδου μιας φιλελεύθερης κοινωνίας. Όπως δόθηκε ως παρακαταθήκη από τον Διαφωτισμό και απ΄τους αγώνες της δημοκρατίας μέσα στο χρόνο. Γιατί οι περισσότεροι από αυτούς είναι ημιμαθείς και ανίδεοι σχετικά με τις σοσιαλιστικές ή τις μαρξιστικές ιδέες που επικαλούνται.
Να φύγουν γιατί ανάγκασαν την Κατερίνα που γύρισε με μάστερ από την Αγγλία να μεταναστεύσει στην Αμερική, επειδή δεν βρίσκει εργαστήριο στη χώρα της να κάνει την έρευνά της. Για τον Γιώργο που πήγε 35 και τον ζει η γιαγιά του. Και για την Ελένη που τους ψήφισε 3 φορές και πλέον δεν θέλει να ξαναδεί μπροστά της την κάλπη ...
Να φύγουν για τον μηδενισμό και την απογοήτευση που άπλωσαν σε τόσο πολύ κόσμο, σε τόσο λίγο διάστημα. Το συντομότερο δυνατόν, να εγκαταλείψουν το πολιτικό σύστημα...
