Του Παναγιώτη Καρκατσούλη*
Πέρα από την ομόθυμη καταδίκη των μεθοδεύσεων για την τακτοποίηση στο δημόσιο μιας ακόμη συζύγου ενός συριζαίου (Μπαλτάς), υπάρχει ένα σαφές πολιτικό ζητούμενο:
Ποιος συμφωνεί με τέτοιες μεθοδεύσεις; Και ποιος θέλει να κοπούν με το μαχαίρι τέτοιες πρακτικές; Κι όσοι διαφωνούν με τις μαυρογυαλούρικες μεθοδεύσεις των εθνικοσοσιαλιστών, τι, ακριβώς, προτείνουν;
Ποιος, δηλαδή, συμφωνεί/διαφωνεί με την άμεση εφαρμογή του συνόλου της πολιτικής διοίκησης του ανθρώπινου δυναμικού από το ΑΣΕΠ;
Ειδικότερα: Ποιος συμφωνεί/διαφωνεί με την πρόταση να αναλάβει η Ανεξάρτητη Αρχή τον έλεγχο των προσλήψεων, μετακινήσεων και αξιολογήσεων του ανθρώπινου δυναμικού της δημόσιας διοίκησης σ' όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης; Η πρόταση είναι σαφής: Την ευθύνη της πολιτικής, εφεξής, να μην την έχει το Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης αλλά το ΑΣΕΠ. Μια πρόσληψη (οιασδήποτε κατηγορίας σε οιονδήποτε φορέα), μια απόσπαση/μετάταξη/διάθεση, μια προαγωγή, όλ' αυτά να ελέγχονται ως προς την νομιμότητα και την σκοπιμότητά τους από την Αρχή. Αυτή θα ασκεί έλεγχο και εποπτεία σε όλα τα Διοικητικά των Υπουργείων και των λοιπών διοικητικών αναβαθμών.
Το Υπουργείο θα παραμείνει υπεύθυνο για την παρακολούθηση της εφαρμογής της νέας νομοθεσίας και την προετοιμασία των επόμενων νομοθετικών ρυθμίσεων.
Το ΑΣΕΠ, εάν στηριχθεί και αναδιοργανωθεί στη βάση που προτείνουμε, μπορεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να προκηρύξει στη βάση των περιγραμμάτων θέσεων, έναν εσωτερικό διαγωνισμό προκειμένου να αναδειχτούν εκείνοι που θα έχουν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για να καλύψουν τις διευθυντικές θέσεις.
Όσα προτείνουμε όχι μόνο είναι βιώσιμα αλλά είχαν και την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (και την αντίστοιχη χρηματοδότηση) στο τελευταίο ΕΣΠΑ. Η δίνη των μνημονίων αντί να επιταχύνει τέτοιου τύπου μεταρρυθμίσεις οδήγησε σε πλήρη αποσάθρωση την λειτουργία και την οργάνωση του δημοσίου. Από τα «νέα» οργανογράμματα του κ. Μανιτάκη τα οποία ξηλώθηκαν στο σύνολό τους, μέσα σε λίγους μήνες από την δημιουργία τους, φθάσαμε στα φιλόδοξα σχέδια της κ. Γεροβασίλη που ανακοινώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. Αέρας κοπανιστός, ο οποίος, πλέον, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε ως προπέτασμα καπνού της αυθαιρεσίας που αποτελεί καθεστώς στο δημόσιο. Οι μετακινήσεις και οι κρίσεις του προσωπικού όχι μόνο δεν γίνονται με βάση τα fake οργανογράμματα, αλλά ούτε καν, με τα παλιά. Γίνονται με προφορικές εντολές (!) με πλήρη καταστρατήγηση της νομιμότητας. Νέες μορφές μετακινήσεων έχουν εφευρεθεί (πχ. διάθεση), προκειμένου να υπάρχει απόλυτος κομματικός έλεγχος επί των δημοσίων υπαλλήλων.
Κοινός παρονομαστής των «προσπαθειών» Ελλήνων φαυλοκρατών και ξένων «ειδικών»: Η δημόσια διοίκηση αντί να μεταρρυθμιστεί έχει μετατραπεί στο τελευταίο ανάχωμα των αριστεροδεξιών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Το πελατειακό κράτος παίζει τα ρέστα του ελπίζοντας να μην απαιτήσουν οι προστάτες του τις αλλαγές που θα το οδηγήσουν σε μια δραματική υποχώρηση.
Από τους Καρανίκες και τους Μπαλτάδες δεν περιμένουμε, προφανώς, τίποτα. Από τους ante portam μεταρρυθμιστές της ΝΔ δεν έχουμε ακούσει τίποτα σαφές. Κι από το πλήθος των μνηστήρων του νέου φορέα στο Κέντρο έχουμε ακούσει, μέχρι τώρα, μόνο τα ονόματά τους.
Θεωρώ ότι αυτή είναι η στιγμή που κάθε κόμμα και παράγοντας του δημοσίου βίου πρέπει να πάρει μια ξεκάθαρη θέση στο ζήτημα της μεταρρύθμισης του δημοσίου.
Οι καιροί δεν επιδέχονται ούτε μισόλογα ούτε λεονταρισμούς και στρατηγικές κενές περιεχομένου.
* Ο κ. Παναγιώτης Καρκατσούλης είναι γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας «Το Ποτάμι».
