Μία από τις απορίες που πάντοτε είχα ήταν τι στο καλό το ήθελε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο εθνάρχης) το υπουργείο Συντονισμού. Ότι μία κυβέρνηση, ένας οποιοσδήποτε οργανισμός, χρειάζεται συντονισμό, αυτό είναι αυτονόητο. Εδώ ένα φαγητό κάνει η οικογένεια κάθε Κυριακή και χρειάζεται να καταναλωθεί άπειρη ενέργεια για να συντονιστούν άπαντες. Φανταστείτε, τώρα, τι ενέργεια απαιτείται για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου! Αλλά να βγάλουν και υπουργείο με αυτό το όνομα; Καρφωνόμαστε! Και αυτός είναι και ο λόγος που το έκαναν οι σοφοί ηγέτες του παρελθόντος: Για να επισημάνουν την έλλειψη. Φτιάξανε υπουργείο Συντονισμού, λέγοντάς μας ότι τελικώς είμαστε ασυντόνιστοι. Ο καθένας μόνος του, αρνούμενος και όχι ανίκανος να συντονιστεί. Κάθε υπουργείο και ένα φέουδο, ένα γαλατικό χωριό...
Κύριε Πρόεδρε, ο μήνας του μέλιτος τελειώνει και τα προβλήματα που υπάρχουν είναι φανερά. Σε υπουργεία που εσείς ο ίδιος έχετε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, επειδή κρίνετε ότι από την πορεία τους θα εξαρτηθεί και η επιτυχία της κυβέρνησής σας, τα πράγματα εξελίσσονται ικανοποιητικά. Υπάρχει συντονισμός και παράγεται έργο. Περισσότερο ίσως απ'' ότι θα περίμενε ή θα προσδοκούσε κανείς.
Στα υπουργεία που δεν τυγχάνουν της δικής σας προσωπικής καθημερινής παρακολούθησης, γίνονται παρατράγουδα...
Πριν από λίγες μέρες, για παράδειγμα, υπουργός σας δήλωσε ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς για μια μεγάλη μερίδα επαγγελματιών. Το παρουσίασε ως δεδομένο. Λες και είχε προηγηθεί υπουργικό συμβούλιο και είχε ληφθεί η σχετική απόφαση. Αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη! Ο υπουργός θεώρησε δικαίωμά του να «δεσμεύσει» με αυτόν τον τρόπο την κυβέρνηση, χωρίς να υπολογίσει τελικά το πολιτικό κόστος από τη μη εφαρμογή της εξαγγελίας! Το έκανε από κουτοπονηριά ή επειδή εκείνη την ημέρα έπρεπε να βρει κάτι νέο να πει στα μέσα ενημέρωσης, μην τυχόν και «εξαφανιστεί» από τα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης;
Θα είχε συμβεί αυτό αν ήξερε ότι τον παρακολουθεί κάποιος στενά; Ούτε για αστείο! Τώρα ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να αισθάνεται βασιλιάς, αφού διαπιστώνει το κενό και την ελευθερία να κινείται εντός του. Μαθαίνω, λοιπόν, ότι αντί να κάνει τη δουλειά του παίρνει καθημερινώς τρεις και τέσσερις φορές τηλέφωνο συναδέλφους του υπουργούς για να τους υπαγορεύσει το πώς θα κάνουν τη... δική τους δουλειά!
Είναι ένα παράδειγμα! Χαρακτηριστικό παράδειγμα, σε κάθε περίπτωση. Είναι κατανοητό ότι δεν μπορείτε να είστε πανταχού παρών. Κι ότι οι εκπρόσωποί σας, δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο που θα αντιμετώπιζαν εσάς. Λογικό και ανθρώπινο! Αυτά τα είχαν διαπιστώσει και παλιότεροι. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Εθνάρχης είχε αναθέσει την εποπτεία των υπουργείων σε μια μικρή ομάδα υπουργών! Ο καθένας είχε αναλάβει να εποπτεύει και έναν αριθμό συναδέλφων του. Οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί ήταν το αφτί και το μάτι του πρωθυπουργού, δημιουργώντας ένα κλίμα συνεχούς εντατικοποίησης. Αυτό το κλίμα που πρέπει να υπάρχει σε κάθε κυβέρνηση. Μα υπήρχε και το υπουργείο του Συντονισμού! Ναι, αλλά υπήρχε και η ανάγκη του συντονισμού και αυτή θα μπορούσαν να την κάνουν μόνο άνθρωποι που είχαν την εμπειρία να το κάνουν και ταυτόχρονα ένιωθαν την ανάγκη να πετύχει η κυβέρνηση στο έργο της. Μην πιστέψετε, κύριε Πρόεδρε, ότι όλοι οι υπουργοί μιας κυβέρνησης νιώθουν τα ίδια πράγματα. Αν τους αφήσετε μόνους τους, οι περισσότεροι θα κτίσουν τείχη. Ο νόμος της εντροπίας θα γεμίσει την κυβέρνησή σας και την ίδια τη χώρα με γαλατικά χωριά. Μόνο η αίσθηση της στενής παρακολούθησης και της καθημερινής κρίσης τους θα σώσει την κυβέρνησή σας από παραφωνίες. Το μόνο πράγμα που φοβάται ένας υπουργός που νιώθει star είναι μην τυχόν και χάσει το σταριλίκι του. Δηλαδή, την απόλυσή του.
Υπάρχει τόσο έντονο πρόβλημα; Όχι! Όχι ακόμη, για την ακρίβεια. Μπορεί να δημιουργηθεί στο τέλος έντονο πρόβλημα αν ο καθένας από τους υπουργούς σας αρχίζει να αντιγράφει τα άσχημα παραδείγματα. Σαν κι αυτό που σας περιγράψαμε παραπάνω. Κι αυτό θα είναι άδικο και για τη δουλειά που έχετε κάνει και για την προσπάθεια πολλών άλλων ανθρώπων. Διότι αυτή η κυβέρνηση διαθέτει πολύ καλό υλικό. Και πρέπει την ποιότητα αυτού του υλικού να την προφυλάξετε. Αυτό γίνεται με έναν και μοναδικό τρόπο, κύριε Πρόεδρε: Με ασφυκτικό πρεσάρισμα σε όλους και με μηδενική ανοχή σε φαινόμενα βεντετισμού. Με άλλα λόγια, με έναν καλό συντονισμό, όπως θα έλεγαν και οι παλαιότεροι...
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
