Του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη
Όσο περισσότεροι ψηφίσουν τόσο πιο καλά για τις δυνάμεις της ανανέωσης.
Όσο πιο βαθιά τόσο πιο καλά.
Οι πανηγυρισμοί για τον αριθμό των συμμετεχόντων, μ' αφήνουν παγερά αδιάφορο, για ένα και μόνο λόγο. Όχι ότι σνομπάρω αυτούς που σηκώθηκαν κυριακάτικα και πήγαν και ψήφισαν, αλλά για το ότι, η συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν ξεκουνημένοι από τα σπίτια τους, με τη γνωστή παλιά δοκιμασμένη συνταγή.
Και αν θέλετε να το μετρήσετε, καλό θα είναι να κάνετε έναν έλεγχο, πόσοι έχουν προεγγραφεί, μέσα από την ηλεκτρονική πλατφόρμα.
Δεν θέλω ν΄αρχίσω τα δύσκολα και την ειδοποιό διαφορά μεταξύ όχλου και λαού. Δεν είναι δα αυτός ο στόχος μου.
Μιλάμε για έναν όχλο, που μαθημένος άσκημα, αρέσκεται στο να ακούει ψέματα. Είναι προφανές ότι είναι πιο εύπεπτα, κυρίως πιο ευπώλητα κι επειδή αυτά μάθαμε και κουκιά φάγαμε και κουκιά μολογάμε, μάλλον ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε πως σ΄αυτή τη χώρα, η φωνή του ήθους, κυρίως η φωνή της μετριοπάθειας, δεν μπόρεσε ποτέ μα ποτέ, να ευδοκιμήσει. Πλείστα όσα παραδείγματα.
Θα το πάρουμε λοιπόν και αυτό υπόψιν και δεν θα ξεγελαστούμε άλλη μια φορά, από την αιδημοσύνη και την προσμονή κι εγώ δεν ξέρω ποιού μάγου, που θα σύρει τα πλήθη.
Η υπόθεση για τη οποία ξεκινήσαμε, η υπόθεση για την οποία ξεσηκωθήκαμε, η υπόθεση μας αυτή τελικά, που συζητούσαμε τόσον καιρό, τελείωσε, ηττήθηκε πανηγυρικά, δεν νοείται να μεμψιμοιρούμε διόλου πια, διότι τοιούτος έπρεπεν ημίν αρχιερεύς. Και το λέω εδώ και πάρα πολύ καιρό, και κανένας δεν θέλει να το λάβει υπό την υποψίαν του.
Αλλά, αποχαιρετώντας κατά κάποιον τρόπο αυτή την ομήγυρη θα ήθελα να υποδηλώσω, πως είναι τραγικό σφάλμα και κυρίως εμπαιγμός, το να δηλώνουμε το πόσο περίλυπος είναι η ψυχή μας, που δεν είδαμε νέους. Ποιους νέους σκέφτηκες ωρε πατριώτη και με ποιους στοχασμούς και ιδέες σου, θα τους θέλξεις τους νέους, ωρε πατριώτη; Με τον τυπάκο από την Βρυξέλλα που σου δείχνει τη μασέλα;
Για να τους κάνει και αυτούς, σαν τα μούτρα τους των υπολοίπων.
Για να λένε ότι κι εγώ, όταν θα μεγαλώσω, θα πάω να πατήσω απάνω σε ότι βρω και αεροπόρος θα γενώ, στην γη να μην πατήσω. Η νιώθετε ότι συμβαίνει κάτι διαφορετικό;;;
Τι να τους πεις του νέους, για το μοιρολόγι σου το φάλτσο για το brain drain; Ακόμη και αυτό ψεύτικο έρχεται και κυρίως λαθεμένα στοχεύει… Λόγω του ότι για τους νέους, σε όλη την Ευρώπη, η κινητικότητα εδώ κι εκεί, είναι περισσότερο από δεδομένη, αποδεκτή, το σημαντικότερο, θεωρείται σημαντικό στοιχείο, για την ανάπτυξη και της επιχειρηματικότητας και το άνοιγμα των μυαλών, των ματιών και των αυτιών.
Θα φύγει ο δερβίσης από το καφενείο με το αραλίκι και κλαίει η θεία του στο μνήμα.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
