Εάν η Τουρκία έχει και άλλες τέτοιες εμπνεύσεις για να φοβίσει την Ελλάδα είναι σε καλό δρόμο. Με την υπονόμευση της συμφωνίας για την επαναπροώθηση προσφύγων που ανήγγειλε χτες έκανε - κατά τη λαϊκή έκφραση - τα μούτρα κρέας στην ελληνική πλευρά! Από τον Μάρτιο του 2016 που είναι σε ισχύ η συμφωνία έχουν επαναπροωθηθεί… 5 και κατ'' άλλες πηγές… 9 πρόσφυγες στη Μικρά Ασία!
Η συμφωνία, που καθιστά ανενεργή η Άγκυρα ως αντίποινα για τους 8 Τούρκους αξιωματικούς που έχουν ζητήσει άσυλο και είναι πλέον ελεύθεροι προβλέπει και μια διάταξη που δεν συνέφερε την ελληνική πλευρά και η οποία μέλλει να απενεργοποιηθεί και αυτή!
Η διάταξη προβλέπει την παρουσία Τούρκων αξιωματούχων στα ελληνικά νησιά- και Ελλήνων στα μικρασιατικά παράλια- για να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη εφαρμογή της συμφωνίας. Με την χτεσινή κίνηση της Άγκυρας η ελληνική πλευρά είναι ελεύθερη να ξαποστείλει τους Τούρκους αξιωματούχους από κει που ήρθαν. Στην Ελλάδα δεν είναι για καλό έτσι κι αλλιώς.
Οι μόνοι που μπορεί να χάσουν από την τουρκική αντίδραση είναι όσοι τυχόν τρέφονται από τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Δεδομένου ότι οι δαπάνες των επιχειρήσεων επιστροφής «παράτυπων μεταναστών»- όπως γράφεται στη συμφωνία- καλύπτονται από την ΕΕ. Η οποία, σύμφωνα με τους … υπέρογκους αριθμούς που προαναφέραμε δεν πρέπει να καταξοδεύτηκε για το θέμα.
Φυσικά, κερδισμένοι είναι και οι πρόσφυγες και μετανάστες, που έστω και υπό άθλιες συνθήκες παραμένουν στην Ελλάδα. Γιατί στην Τουρκία η ζωή τους παίζεται κορώνα γράμματα. Δεν έχει καμιά αξία. Και το ξέρουν.
Η Ελλάδα δεν έχει να βλαφτεί σε τίποτε από το τουρκικό πάγωμα της συμφωνίας και για έναν μείζονα λόγο: Η Τουρκία δεν τηρεί ποτέ τις συμφωνίες της. Τις χρησιμοποιεί για να εκβιάζει. Και όταν βρίσκει τον αντισυμβαλλόμενο σε αδυναμία, σκίζει τις συμφωνίας και προχωράει σε επίθεση. Είναι πάγια η πολιτική της αυτή σε όλα τα επίπεδα.
Μ αυτό το δεδομένο, η Ελλάδα έχει το πλεονέκτημα ότι δεν προσδοκά τίποτε και έχει να διαχειριστεί τις χιλιάδες των μεταναστών και προσφύγων που στέλνει εσκεμμένα η Άγκυρα. Ως πίεση εδώ και στην ΕΕ, αλλά και ως επίθεση φθοράς.
Γιατί είναι φθορά της εσωτερικής ζωής εδώ η παραμονή χιλιάδων απελπισμένων στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με σοβαρές επιπτώσεις και στον τουρισμό, αλλά και στη ζωή των τόπων. Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση είναι παντελώς ανίκανη να τους παράσχει ανθρώπινες συνθήκες προσφυγισμού και παντελώς ανίκανη να διαχειριστεί τον πακτωλό των ευρωπαϊκών κονδυλίων που δικαιούται και που μπαίνουν εδώ. Χωρίς κανείς ακόμα να έχει ελεγχθεί σοβαρά για τη διαχείρισή τους.
Η κίνηση της Τουρκίας να παγώσει τη συμφωνία επαναπροώθησης, που ποτέ δεν εφάρμοζε στην ουσία, είναι το προοίμιο μιας άλλης απειλής. Της απειλής του Έρντοαν να στείλει εδώ, αλλά και από τη βουλγαρική πλευρά, που είναι ευάλωτη, χιλιάδες ταλαίπωρων από τα 3 εκατομμύρια που κρατάει δήθεν ως πρόσφυγες, ενώ στην πραγματικότητα τους έχει ως ομήρους. Ομήρους για να εκβιάζει Ευρώπη και Ανατολή, αλλά ταυτόχρονα ομήρους για να εισπράττει απανωτά δισεκατομμύρια από την ΕΕ προκειμένου να τους κρατάει εκεί και να τους σιτίζει. Και μόνο ο Αλλάχ ξέρει σε ποιες τσέπες πάνε αυτά τα δισεκατομμύρια και για ποιους σκοπούς.
Η Τουρκία είναι χώρα τρομοκράτης. Από πεποίθηση. Διαρκώς. Χώρα χωρίς μπέσα και με περιφρόνηση σε κάθε κανόνα δικαίου, εκτός από εκείνον που τη βολεύει τη συγκεκριμένη στιγμή. Επομένως οι κουτσαβακισμοί σαν τον χτεσινό με το πάγωμα της συμφωνίας επαναπροώθησης ως αντίποινα για την άρνηση έκδοσης των 8 Τούρκων αξιωματικών δεν είναι παρά προειδοποιήσεις σοβαρότερου τραμπουκισμού.
Το ερώτημα είναι αν η από δω πλευρά είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τον τραμπούκο της γειτονιάς στα σοβαρά του. Από μόνη της. Γιατί αν περιμένει ότι θα τρέξει κανείς να τη βοηθήσει χάθηκε. Τις περισσότερες συμφορές τις έχουμε δει από τους τάχα σωτήρες παρά από τους εχθρούς.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
