Η υπόθεση των παρακολουθήσεων είναι στενάχωρη υπόθεση. Κυρίως για όσους εξ ημών παραμένουμε σταθεροί στα θέματα των ατομικών δικαιωμάτων. Είναι παρήγορο το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν έτρεξε να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλό του. Η διαφορά της Κεντροδεξιάς με τους «άλλους»! Παρακολουθήσεις γινόντουσαν και στο παρελθόν. Η διαφορά, λοιπόν, είναι ότι η υπόθεση αυτή κτυπάει στο DNA της κεντροδεξιάς. Κι είναι αυτό που την ξεχωρίζει και την κάνει μοναδική στο πολιτικό σύστημα.
Θα προσπαθήσουν να μας πουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έφερε τις παρακολουθήσεις. Αστεία πράγματα! Η πραγματικότητα είναι ότι επί αυτής της κυβέρνησης υπήρξε μια παραίτηση που έφερε σεισμό στην κυβέρνηση, αυτή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Αλήθεια, πότε άλλοτε είδαμε μία ανάλογη αντίδραση στο παρελθόν; Αν η μία «ανάγνωση» είναι ότι οι παραιτήσεις ήταν ομολογία ενοχής, μία άλλη ανάγνωση είναι ότι αποτελούν απόδειξη ευθύνης.
Η κυβέρνηση θα μπορούσε να παίξει έναν πόλεμο χαρακωμάτων. Πολιτικά θα είχε ίσως νόημα. Το ερώτημα είναι τι επιπτώσεις θα είχε αυτή η τοξικότητα στην χώρα και μάλιστα σε μία περίοδο που το διεθνές περιβάλλον κρύβει πολλούς και σοβαρούς κινδύνους για τα εθνικά μας θέματα. Να μην ξεχνάμε ότι αυτή η ΕΥΠ που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο είναι εκείνη που έκανε την δουλειά της και σώθηκε η παρτίδα στον Έβρο. Κι εδώ δημιουργούνται πράγματι μια σειρά από ερωτήματα, ανάλογα με εκείνα που υπήρξαν με την πτώση Ντράγκι στην Ιταλία. Αλλά δεν είναι του παρόντος. Η ουσία είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να βάλει ένα τέλος σε αυτή την τοξικότητα. Να σταματήσει την πληγή πριν αυτή εξελιχτεί σε γάγγραινα. Αν θα το καταφέρει είναι μία άλλη συζήτηση…
Προσωπικά βρίσκω όλη αυτή την υπόθεση των παρακολουθήσεων γελοία, όταν αφορά Έλληνες πολίτες και έχει ταπεινά κίνητρα. Τι καλό θα βγάλει, δηλαδή, η «έρευνα» για τα εθνικά μας θέματα, αν παρακολουθεί κανείς το τηλέφωνο του Ανδρουλάκη ή του Μαυρίδη ή του οποιουδήποτε; Προφανώς και η «νόμιμη παρακολούθηση» θα στηρίζεται σε κάποια «στοιχεία». Κάποιος θα το ζήτησε και κάποιος εισαγγελέας θα το ενέκρινε. Κάποιους είδους νομιμοφάνεια θα έχει τηρηθεί. Το βασικό θέμα που μας αφορά όλους είναι αν αυτή η διαδικασία που ακολουθείται σήμερα είναι ασφαλής. Αν τηρούνται πράγματι οι Νόμοι ή αν απλά και μόνο φαίνεται ότι δήθεν τηρούνται. Το πραγματικό πρόβλημα δημιουργείται όταν η εθνική ασφάλεια χρησιμοποιείται ως πρόσχημα και καταπατούνται τα ατομικά δικαιώματα. Μπορεί πράγματι ο Μαυρίδης να λειτουργεί σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Και μία σοβαρή χώρα πρέπει να εξασφαλίζει τα συμφέροντά της. Το θέμα είναι να υπάρχει ένας μηχανισμός που να είναι σε θέση να κρίνει ότι υπάρχει πράγματι θέμα εθνικής ασφάλειας και ότι δεν παρακολουθείται το τηλέφωνο ενός δημοσιογράφου ή ενός πολιτικού για να εξασφαλίσει κάποιος «πλεονέκτημα» σε βάρος τους!
Αυτά θα λέγαμε για τις νόμιμες παρακολουθήσεις. Υπάρχουν φυσικά και οι παράνομες. Αυτές που γίνονται χωρίς την σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα και για να εξαφανιστούν στη συνέχεια χρειάζεται η συνδρομή ειδικών ανθρώπων που να μπορούν να σβήνουν ηλεκτρονικά ίχνη. Γενικά η τεχνολογία έχει προχωρήσει σημαντικά και δεν είναι απαραίτητο ένα τηλέφωνο να παρακολουθείται από την ΕΥΠ. Μόνο! Κι εδώ υπάρχει ένα άλλο μεγάλο θέμα: Πώς οι πολίτες προστατεύονται από τις εξελίξεις στην τεχνολογία. Κάποιες προτάσεις έκανε ο Κυριάκος Πιερρακάκης στη Βουλή και οι οποίες δεν έγιναν για το θεαθήναι…
Πάμε τώρα στο πολιτικό θέμα! Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε ως η απάντηση του αστικού χώρου στις τρέλες των κομμουνιστών το 2015. Ως μια πρόταση Δημοκρατίας. Γι' αυτό και οποιαδήποτε υποψία καταπάτησης των ατομικών δικαιωμάτων κτυπάει κόκκινο γι αυτό τον χώρο, ενώ περνάει σχεδόν απαρατήρητη για οποιονδήποτε άλλον. Επειδή στο DNA της Κεντροδεξιάς υπάρχει η υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και όχι η χρησιμοποίηση της δημοκρατίας ως σκαλοπάτι για να φτάσουμε στην … δικτατορία του προλεταριάτου. Ο χειρισμός αυτής της υπόθεσης από τον κ. Μητσοτάκη, λοιπόν, θα κρίνει πολλά για το ηθικό πλεονέκτημα της Κεντροδεξιάς και για τις πολιτικές εξελίξεις των επόμενων ετών. Κι είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μπουν πολλά πράγματα στη θέση τους από θεσμικής πλευράς. Η σημερινή διαδικασία για τις νόμιμες παρακολουθήσεις, για παράδειγμα, μπάζει από παντού. Μας αρέσει ή δεν μας αρέσει.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει μια ακόμη δύσκολη αποστολή. Να μην επιτρέψει σε αυτή την κρίση να παρασύρει την χώρα στην πολιτική αποσταθεροποίηση. Αυτό περιμένουν οι γείτονες από εμάς! Να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας.
Θανάσης Μαυρίδης
ΥΓ1: Αδικείται ο Γρηγόρης Δημητριάδης! Ορθώς παραιτήθηκε, επειδή αυτό έπρεπε να κάνει. Ήταν ο μόνος τρόπος για να μπει ένα stop στην τοξκότητα. Αλλά μην του φορτώσουμε και όλες τις αμαρτίες του κόσμου! Το αντίθετο, πρέπει να του πιστώσουμε το γεγονός ότι σε κρίσιμες φάσεις το κράτος ξεπέρασε τον εαυτό του και λειτούργησε.
ΥΓ2: Αν το επιχειρούσαμε σήμερα θα στέλναμε το λάθος μήνυμα. Θα μας απασχολήσει, όμως, στις επόμενες ημέρες: Ποιος έχει συμφέρον να αποσταθεροποιηθεί η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα;
