Στις 21 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου που θεωρείται σχεδόν από συστάσεως του Ελληνικού κράτους προστάτιδα των Ενόπλων Δυνάμεων. Γι΄αυτό, στην πρόσοψη της Βουλής προβλήθηκε το Σάββατο 21 Νοεμβρίου ένα ολιγόλεπτο video προς τιμήν αυτής της ημέρας.
Ξεσηκώθηκαν οι «σεσημασμένοι» αριστερούληδες, καθώς και οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης του διαδικτύου, γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο.
Άλλους τους ενόχλησε η προβολή της εικόνας της Παναγίας, γιατί αισθάνθηκαν ότι προσβλήθηκαν οι, εκ του Διαφωτισμού, προερχόμενες αξίες τους.
Κάποιοι, μέχρι και την ανεξιθρησκεία επικαλέστηκαν.
Άλλοι ενοχλήθηκαν γιατί αυτό το video τους θύμισε τις γιορτές της χούντας. Αυτό το ψυχοπρόβλημα τους ας το αντιμετωπίσουν με ψυχανάλυση.
Η ουσία του ζητήματος είναι μια και μόνον μία.
Είναι επιτρεπτό να προβληθεί video με αυτό το περιεχόμενο, δηλαδή προς τιμή των Ενόπλων Δυνάμεων, στην πρόσοψη της Βουλής;
Χάρη της συζητήσεως να δεχθώ πως οι ενστάσεις για την αισθητική του επίμαχου video, ενδεχομένως, να έχουν κάποια βάση. Αλλά αυτή η κουβέντα εμπίπτει στο de gustibus et coloribus non disputandum.
Ας έρθουμε στην καρδιά του προβλήματος.
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων στην ολοκλήρωση του Έθνους. Ουδείς μπορεί να αρνηθεί τον ρόλο τους-- στους δύο αιώνες νεότερης Ιστορίας-- σε αυτήν την εθνική προσπάθεια και ουδείς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, την αρνήθηκε στο διάβα του χρόνου.
Συγχρόνως, ουδείς μπορεί να αρνηθεί πως το κτίριο της Βουλής δεν συμβολίζει μόνον την Δημοκρατία και την Ελευθερία, αλλά κυρίως συμβολίζει τους αγώνες που έδωσαν οι Έλληνες για να τις κατακτήσουν. Και σε αυτόν τον αγώνα πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισαν οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Τελεία, παύλα.
Γι΄ αυτόν τον λόγο το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη βρίσκεται μπροστά από το κτίριο της Βουλής και όχι κάπου αλλού. Είναι φόρος τιμής στον Στρατό που εκφράζεται στο πρόσωπο του ανώνυμου μαχητή που έδωσε την ζωή του για την Ελευθερία.
Βουλή και Μνημείο αποτελούν έναν ενιαίο χώρο.
Αυτήν την συμβολή του Στρατού γιορτάζει ο Ελληνισμός την ημέρα που γιορτάζει και η Προστάτιδα του, η Παναγία.
Συνεπώς, από την στιγμή που δεχθούμε πως καλώς προβλήθηκε, για τους λόγους που προανέφερα, το συγκεκριμένο video στην πρόσοψη του κτιρίου της Βουλής, περιττεύει κάθε συζήτηση για το αν καλώς ή κακώς προβλήθηκε και η εικόνα της Παναγίας.
Επιβαλλόταν!
Ούτε σχολιάζω, κατά παραχώρηση, το γεγονός πως η εικόνα της Παναγίας προβλήθηκε μόνον τέσσερα δευτερόλεπτα, επί συνολικού χρόνου του video περίπου τεσσάρων λεπτών. Αν μπούμε σε αυτήν την συζήτηση θα είναι σαν να παραδεχόμαστε πως αν η εικόνα της Παναγίας προβαλλόταν για σαράντα δευτερόλεπτα, αυτό θα ήταν λάθος.
Κατανοώ την αγωνία κάποιων να προσπαθούν να βρουν αφορμές για να διαφωνήσουν με κάτι. Το πρόβλημα τους είναι υπαρξιακό, καθώς επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τους, κάθε φορά, μέσα από την διαφωνία και την αντίρρηση.
Συγχρόνως, ξεχωρίζουν έτσι από την «πλέμπα», από τον κοινό νου του ανθρωπάκου, όπως νομίζουν.
Αυτήν την άποψη μου για το συγκεκριμένο video την διαμόρφωσα, έχοντας ελάχιστη δογματική σχέση με την Εκκλησία, αλλά πιστεύοντας βαθύτατα πως μαζί με τις Ένοπλες Δυνάμεις αποτελεί μια από τις βασικές συνιστώσες του Ελληνικού Έθνους.
