Στην Ελλάδα όλα λειτουργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο: Οι δημόσιες υπηρεσίες, οι ιδιωτικές εταιρείες, τα πολιτιστικά σωματεία και φυσικά οι κυβερνήσεις! Είναι το λογικό. Αν τα πάντα κινούνται προς μία κατεύθυνση, θα είχαμε αντιληφθεί αν υπήρχαν... αιρετικοί, όπως θεωρούν κάποιοι ότι συμβαίνει με την Εκκλησία ή τον στρατό. Είναι άλλο θέμα ότι έχουμε ιερά τοτέμ και άλλο η επαφή με την πραγματικότητα.
Θα θυμάστε διάφορες έρευνες του παρελθόντος που ο κόσμος έλεγε σε ποιους θεσμούς έχει εμπιστοσύνη. Τι έλεγε πάντα; Στρατός, Δικαιοσύνη και Εκκλησία. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση έχει διαλύσει αυτά τα τελευταία σύνορα με τον κόσμο των ψευδαισθήσεων. Αν και βαθιά μέσα μας όλοι ξέραμε πάντα την αλήθεια.
Απλά, θέλαμε να πιστεύουμε ότι κάπου σε αυτή την χώρα υπάρχει μία ξεχασμένη νησίδα αξιοκρατίας. Υπάρχει «κάτι» που λειτουργεί όπως ίσως θα θέλαμε να λειτουργεί όλη η χώρα. Κι ας γνωρίζαμε ότι αυτό ήταν ψέμα. Να μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας! Το βασικό μας πρόβλημα σε αυτή την χώρα δεν είναι τα ψέματα, ότι δήθεν κάποιος μας κορόιδεψε. Όπως αποδείχτηκε και με την εκλογή Τσίπρα, τα ψέματα στην Ελλάδα είναι αποδεκτά. Για προσχήματα ψάχναμε πάντα! Ο Αλέξης Τσίπρας ξέραμε ότι έλεγε ψέματα, αλλά μας νομιμοποιούσε να απαιτούμε ... σεισάχθεια. Να εξακολουθήσουμε, δηλαδή, να ζούμε έναν τρόπο ζωής που ξέραμε ότι ήταν καταστροφικός. Αυτό όμως δεν μας πείραζε. Κατά τον ίδιο τρόπο γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να υπάρχουν καλά φρούτα σε ένα καλάθι γεμάτο με σάπια φρούτα. Ακόμη κι αν υπήρχαν, η μακροχρόνια επαφή τους με τα σάπια φρούτα θα είχε και για τα ίδια ολέθριες συνέπειες.
Το θέμα είναι ότι δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε την αλήθεια. Γιατί πίσω από την άρνησή μας να δούμε την πραγματικότητα κρύβεται το μεγάλο μυστικό. Το άρρητο μυστικό των μυστικών. Αυτό που φοβόμαστε να ομολογήσουμε ακόμη και όταν βρισκόμαστε μόνοι μας με τον εαυτό μας μπροστά στον καθρέπτη. Να παραδεχτούμε, δηλαδή, ότι το πρόβλημα της χώρας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ότι εμείς είμαστε το σάπιο μήλο. Κι ότι όταν όλοι μας λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο, είναι παράδοξο να έχουμε μία Εκκλησία ή μία Δικαιοσύνη ή ένα στράτευμα που να λειτουργεί «αλλιώς». Αν αυτό το αποδεχτούμε, τότε ίσως έχουμε μία πιθανότητα να αλλάξουμε κάτι. Τότε και μόνο τότε! Μέχρι τότε, ας αφήσουμε τα μεγάλα λόγια και ας στρωθούμε στην δουλειά.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
