Με ρητορική Πολάκη δεν υπάρχει άλλη φορά αριστερά

Βλέπουν ότι οι δημοσκοπήσεις δεν τους βγαίνουν και κάποιοι εξ αυτών (περισσότερο ακραίοι) ζητούν αυτές να καταργηθούν. Όταν καταλάβουν ότι οι Έλληνες δεν θα πέσουν στην ίδια παγίδα που έπεσαν το 2015 και ότι δεν πρόκειται να τους ψηφίσουν δεύτερη φορά για κυβέρνηση, είναι πιθανόν να ζητήσουν και την κατάργηση των εκλογών! Ο Αλέξης κάνει αβάντα στον Κυριάκο, όταν «αφήνει» τον Παύλο Πολάκη να «φοβίζει» με την άλλη φορά αριστερά!

Είναι σαφές ότι στον ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζουν έντονο εσωκομματικό πρόβλημα. Στην πραγματικότητα συγκρούονται δύο τάσεις. Η μία αναζητά τον εξαγνισμό στην κολυμπήθρα της χαμένης ευκαιρίας για την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού και η άλλη αγωνιά να διατηρήσει τη σφραγίδα ενός καταστήματος που δεν πρόκειται μεν να προσελκύσει άλλη φορά το μεγάλο πλήθος των καταναλωτών που προσέλκυσε στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά είναι βέβαιο ότι θα εξακολουθήσει να συγκινεί μια σημαντική μερίδα αυτού του πλήθους. Και οι μεν και οι δε έχουν αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει δεύτερη φορά αριστερά. Στην πραγματικότητα η σύγκρουση που λαμβάνει χώρα είναι μία επιχείρηση διαχείρισης της ήττας. Μόνο που η κάθε πλευρά αντιμετωπίζει την κατάσταση με διαφορετικό τρόπο. Άλλοι είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν στις παρέες και στις συνήθειες της εποχής του 3% και άλλοι δεν θέλουν να αποκοπούν από την εξουσία.

Κι επειδή μπορεί και να μην καταλάβαμε τι ακριβώς θα σήμαινε μία πιθανή επιστροφή της αριστεράς στην εξουσία, βγαίνει ο Παύλος ο Πολάκης και φροντίζει να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να «απειλήσει» ακόμη και τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον οποίον μέχρι χτες τον καλόπιαναν για να κάνουν μαζί την … προοδευτική διακυβέρνηση.

Το νέο πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα είναι ότι ο κ. Ανδρουλάκης δεν έχει σκοπό να προσφέρει τις δυνάμεις του στον ίδιο και στους πραιτοριανούς του και μάλιστα όταν βλέπει ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να γίνει αυτός χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας βλέπει έναν «εισβολέα» στον χώρο που μέχρι χτες θεωρούσε αποκλειστικό του φέουδο. Κι αυτό μπορεί να πυροδότησε την «επίθεση» Πολάκη. Το κακό για τη χώρα είναι ότι αυτός ο «εμφύλιος» για το αδειανό πουκάμισο της αριστεράς θα μετατοπίσει το ΚΙΝΑΛ προς τα Αριστερά. Ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να κερδίσει το ακροατήριο που εγκατέλειψε το ΚΙΝΑΛ και βρήκε στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ. Και ίσως χρειαστεί να προσφέρει γη και ύδωρ σε ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που δεν βλέπει σήμερα με καλό μάτι τη μετατροπή του παλιού κόμματος της «ευρωπαϊκής αριστεράς» σε ένα κόμμα αρχηγικού τύπου.

Με άλλα λόγια, η μάχη που γίνεται σήμερα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ εμπλέκει εκ των πραγμάτων και το ΚΙΝΑΛ και στο τέλος αφορά το σύνολο της κεντροαριστεράς. Η ΝΔ θα πρέπει να ξεχάσει υπό αυτές τις συνθήκες τις συμμαχίες της εποχής Σαμαρά – Βενιζέλου. Όσο και αν τις επιδιώξει δεν θα βρει πρόσφορο έδαφος. Και επιπλέον, όλη αυτή η διαμάχη θα μετακυλήσει το κέντρο βάρους της πολιτικής σκηνής προς πιο … σοδιαλδημοκρατικές πολιτικές, γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για μία χώρα που δεν έχει ακόμη προλάβει να συνέλθει από τη φάση της χρεοκοπίας της και η οποία έχει σήμερα ανάγκη περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά φρέσκες και πραγματικά φιλελεύθερες λύσεις.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]