Και μόνο το γεγονός ότι ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών αρμόδιος για τη Δημοσιονομική Πολιτική Θεόδωρος Σκυλακάκης, δέχεται επιθέσεις από ολόκληρο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων και των «προσωπικοτήτων» που έχουν αναγορεύσει τους εαυτούς τους σε κριτές των πάντων, αρκεί για να αντιληφθούμε ότι στον χώρο ευθύνης του γίνεται σκληρή και αποτελεσματική δουλειά.
Εκείνο όμως που ενόχλησε περισσότερο τους ευρέως φάσματος αντιπάλους του και ξεσήκωσε ένα κύμα αντιδράσεων και χαρακτηρισμών, ήταν μια σειρά από δηλώσεις του υπουργού, που έθιξαν κάποια στερεότυπα και τοτέμ, που παραμένουν ανέγγιχτα στο πέρασμα του χρόνου.
Η πρώτη δήλωση του, ήταν αυτή προς τον εκπρόσωπο ΚΚΕ στην Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής. Απευθυνόμενος στο βουλευτή του ΚΚΕ, είπε : "Κύριε Καραθανασόπουλε, όσες πορείες κι αν κάνει η αριστερά, περπατώντας στη Γη του Πυρός να πάει, οι μισθοί δεν πρόκειται να αυξηθούν, αν δεν παραχθεί πλούτος στη χώρα".
Τι ήθελε και το είπε; Εδώ πριν από κάποια χρόνια ο Δήμαρχος της Πάτρας είχε διοργανώσει πορεία από την Αχαϊα, στο κέντρο των Αθηνών, στη μάχη κατά της ανεργίας. Αλλά και μέχρι σήμερα τα επαγγελματικά μέλη του ΚΚΕ, πραγματοποιούν συγκεντρώσεις, πορείες και διαδηλώσεις, ώστε να ανοίξουν οι κρουνοί των διορισμών, των συντάξεων και των μισθών.
Έπαθαν σοκ, οι αγωνιστές, από τη δήλωση Σκυλακάκη. Τι; Πως; Οι πορείες δεν φέρνουν αποτέλεσμα; Και τι θα γίνει με το δίκιο του αγώνα και των διεκδικήσεων; Η πηγή των παροχών έχει στερέψει; Το λεφτόδενδρο δεν παράγει πλέον καρπούς;
Σε αυτά απάντησε ο υπουργός, υπενθυμίζοντας ότι αν δεν παράγεις πλούτο και δεν αναπτύσσεσαι, είναι αδύνατον να μοιράσεις αμοιβές και μερίσματα. Διότι από το μηδέν, μπορείς να δώσεις μόνο μηδέν. Τίποτα παραπάνω.
Και φυσικά, γύρισε ο κόσμος ανάποδα, από αυτή τη δήλωση, που προκάλεσε αφ’ ενός οδύνη σε όσους στηρίζουν την πολιτική τους επιβίωση, πάνω σε τέτοιους είδους αγωνιστικές και επαναστατικές ασκήσεις και αφ’ ετέρου απογοήτευση σε έχουν παραμυθιάζονται τόσο καιρό με αυτές τις πρακτικές.
Η δεύτερη δήλωση έγινε στα πλαίσια απάντησης προς τον αρχηγό του Σύριζα σχετικά με τις πολιτικές στήριξης στα πλαίσια της πανδημίας. Τι είπε ο υπουργός; Αυτό που όλοι όσοι έχουν διαβάσει ένα βιβλίο οικονομικών, ή έχουν διαχειριστεί τα κοινόχρηστα μιας πολυκατοικίας, ή τον οικογενειακό προϋπολογισμό ή και το άνοιγμα ενός κουμπαρά. Δηλαδή ότι «κάθε ευρώ που σήμερα δαπανούμε είναι μελλοντικοί φόροι. Δεν υπάρχει κανένας καλός πατερούλης που δίνει σήμερα δωρεάν».
Κατηγορήθηκε ο υπουργός για θεολογική και ιδεολογική εμμονή. Κατηγορήθηκε ότι είναι επίπεδος και δογματικός. Και γιατί; Διότι είπε ένα απλούστατο πράγμα. Ότι κάθε ευρώ το οποίο δίνεται σήμερα για την στήριξη και ανάταξη της οικονομίας, θα πρέπει να δοθεί πίσω. Διότι κάθε μορφή επιχορήγησης, χρηματοδότησης και εγγύησης, εδράζεται σε δανεικούς πόρους. Σε πόρους οι οποίοι θα πρέπει να επιστραφούν στο ακέραιο. Και αυτό θα επιτευχθεί μέσω της φορολογίας.
Η στήριξη που προσφέρει η κυβέρνηση, έχει ως σκοπό την αποφυγή της κατάρρευσης της οικονομίας, της χρεοκοπίας των επιχειρήσεων και του αφανισμού των νοικοκυριών. Και η στήριξη αυτή προσφέρεται με σύνεση, διότι το μέλλον είναι ακόμα ομιχλώδες.
Τι θα είχε γίνει, αν η κυβέρνηση είχε ακολουθήσει την καιροσκοπισμό της αντιπολίτευσης, που τον Μάρτιο ομιλούσε για το «κοστολογημένο εμπροσθοβαρές πακέτο» χωρίς να αντιλαμβάνεται τους δυνητικούς κινδύνους από μια τέτοια πολιτική; Ένα πακέτο που θύμιζε το πρώτο εξάμηνο του 2019. Οι ίδιοι αντιπολιτευτικοί κύκλοι, συνεπικουρούμενοι από «προσωπικότητες», ζητούν τώρα από τη κυβέρνηση να τα «δώσει όλα».
Ας μην λησμονούμε ότι οι φοροελαφρύνσεις που υιοθετήθηκαν από το 2019, έχουν αρχίσει ήδη να προσφέρουν ανάσες, τόσο στις επιχειρήσεις, όσο και στα δοκιμαζόμενα νοικοκυριά. Και η σχεδιαζόμενη δημοσιονομική πολιτική, αποσκοπεί από μόνη της στην αύξηση του ΑΕΠ. Έτσι ώστε οι φόροι που θα απαιτηθούν για την αποπληρωμή των πακέτων στήριξης, να είναι ποσοστιαία χαμηλότεροι αφού θα αποτελούν μέρος ενός μεγαλύτερου ΑΕΠ.
Πιστεύουμε ότι η κριτική και η ένταση που πυροδοτήθηκε κατά του υπουργού, δεν έχει να κάνει με την πολιτική που ακολουθεί στα πλαίσια του κυβερνητικού στρατηγικού προγραμματισμού. Έχει να κάνει με το θάρρος που επέδειξε, να προσεγγίσει με ρεαλισμό και να αποδομήσει δυο ακόμα ιερά τοτέμ της αριστεράς. Και το έκανε, χρησιμοποιώντας απλές καθημερινές λέξεις, δίχως βαθυστόχαστες αναλύσεις.
ΥΓ.: Τον Θεόδωρο Σκυλακάκη, δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Έχουμε συναντηθεί και συζητήσει για ένα τρίλεπτο σε εκδήλωση του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών, στην οποία ήταν εισηγητής.
