Η ενεργειακή κρίση ήρθε για να μείνει. Και ναι μεν η κυβέρνηση μπορεί να πει ότι θα δώσει μερικά ευρώ στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, αλλά αυτό δε λύνει το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει άμεση λύση, σε περίπτωση που οι τιμές του πετρελαίου αρχίσουν να σκαρφαλώνουν το τείχος του φόβου ή που πέσει μία σφαίρα στην Ουκρανία. Οι λόγοι της ενεργειακής κρίσης είναι πολλοί και σύνθετοι και απαιτούν μία νέα εθνική στρατηγική…
Ξέρω! Θα πείτε ότι εδώ και δεκαετίες κρύβουμε όλα τα προβλήματα κάτω από το χαλί ή αλλιώς πίσω από εθνικές στρατηγικές που ξέρουμε ότι στο τέλος δεν πρόκειται καν να εκπονηθούν. Είναι σαν να καταλήγουμε ότι όλα μας τα προβλήματα θα λυθούν στη Δευτέρα Παρουσία. Αυτό που άλλες χώρες το θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό, να μαζεύονται οι άνθρωποι και να συμφωνούν σε μακροχρόνιες πολιτικές για τα μεγάλα θέματα, εμείς το έχουμε αναγάγει στη σφαίρα της μεταφυσικής. Επειδή οι συμφωνίες και μάλιστα οι μακροχρόνιες είναι κόντρα στη νοοτροπία μας.
Μια εθνική στρατηγική, πάντως, απαιτεί δύο πράγματα: Να εργαστούν οι άνθρωποι σοβαρά πάνω σε ένα σχέδιο και να υπάρχει συναίνεση σε επίπεδο πολιτικών κομμάτων. Το πρώτο θα μπορούσαμε και να το καταφέρουμε. Η χώρα διαθέτει ακόμη σοβαρά στελέχη που δεν έχουν πάρει τον δρόμο της ξενιτιάς. Το δεύτερο είναι αδύνατον! Δυστυχώς, το μεγάλο πρόβλημα της χώρας βρίσκεται στο πολιτικό σύστημα.
Αυτή η κυβέρνηση, πάντως, έχει πολιτική για την ενέργεια! Μπορεί να μην είναι ένα «εθνικό σχέδιο», αλλά είναι ένα κάποιο σχέδιο. Αυτή την πολιτική δεν την έχει κάνει ευρέως γνωστή. Αυτό είναι πρόβλημα της κυβέρνησης και όχι δικό μας. Επίσης, το σχέδιο αυτό δεν προχωρά πολύ γρήγορα. Αυτό είναι και δικό μας πρόβλημα, τελικά. Πάρτε για παράδειγμα την αποθήκευση του φυσικού αερίου στην Καβάλα. Δεν έχουν προχωρήσει τα πράγματα σωστά. Ούτε και στα υπόλοιπα θέματα, όπως είναι η επίλυση του προβλήματος της διασύνδεσης. Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, μπορεί να κάνει μία επίσκεψη στο υπουργείο Ενέργειας και να ζητήσει να υλοποιηθεί η πολιτική αυτής της κυβέρνησης με πιο γοργούς ρυθμούς.
Την ίδια ώρα μπορεί να φωνάξει τους ειδικούς επιστήμονες και τους ανθρώπους της αγοράς και να ζητήσει τη γνώμη τους. Τι άλλο μπορεί να γίνει για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Να πει, δηλαδή το εξής: Ξεκινάμε άμεσα να φτιάξουμε ένα δικό μας μοντέλο, επειδή αποδείχτηκε ότι δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε μοντέλα άλλων χωρών της ΕΕ που ξεκινούν από διαφορετική αφετηρία και έχουν διαφορετικές ανάγκες από τις δικές μας.
Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητο να θέσουμε σοβαρά το θέμα της πυρηνικής ενέργειας. Η Ελλάδα στερείται της φθηνής και καθαρής ενέργειας για λόγους που δε στηρίζονται στην επιστήμη. Να σκεφτούμε απλά ότι η Γαλλία έχει στη διάθεσή της περισσότερους από 50 πυρηνικούς σταθμούς! Δε θα καταστραφεί ο πλανήτης από τον έναν ή τους δύο σταθμούς που θα κατασκευαστούν στην Ελλάδα! Πόσο μάλλον όταν η ασφάλεια των πυρηνικών εργοστασίων έχει αυξηθεί σημαντικά από την εποχή του Τσερνόμπιλ.
Τι θα κάνουμε με τους υδρογονάνθρακες; Με την αιολική ενέργεια; Μήπως έφτασε η ώρα για θαλάσσια αιολικά πάρκα; Όλα αυτά είναι θέματα που πρέπει να συζητηθούν και οι πολίτες να γίνουν κοινωνοί της. Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να διαμαρτυρόμαστε από τη μία για τις τιμές της ενέργειας και από την άλλη να ανεχόμαστε οργανωμένες μειοψηφίες που σαμποτάρουν κάθε επένδυση αιολικών πάρκων.
Κάποιοι θα πουν ότι βιαστήκαμε με τον λιγνίτη. Είναι ο εύκολος τρόπος για να ξορκίζουμε το κακό των υψηλών τιμών στην ενέργεια. Και εδώ υπάρχει έλλειψη πληροφόρησης. Λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω, αλλά ούτε τότε θα αντιμετωπιζόταν το πρόβλημα. Θα ήμασταν σε μία καλύτερη θέση απ’ αυτή που είμαστε σήμερα. Αλλά και πάλι θα χρειαζόντουσαν νέες επενδύσεις σε ένα βρώμικο προϊόν, όταν με τα ίδια λεφτά μπορούμε να κάνουμε πραγματικά θαύματα.
Κάποιοι λένε ότι το πρόβλημα με την ενέργεια θα λυθεί σύντομα, ότι είναι παροδικό. Μπορεί και να έχουν δίκιο. Αλλά δεν είναι μόνο το φυσικό αέριο που μας έχει δημιουργήσει το πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις σε τόσο δύσκολα θέματα. Εκείνο που σίγουρα υπάρχει είναι η ανάγκη για μακροχρόνιες λύσεις. Εκτός και αν το ελληνικό κράτος έχει πλουτίσει ξαφνικά και μπορεί να προσφέρει στον αιώνα τον άπαντα επιδοτούμενο ηλεκτρικό ρεύμα στους πολίτες του. Χλωμό…
Θανάσης Μαυρίδης
