Δέχθηκα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο, μια σύντομη ανάλυση μαζί με κάποιες σκέψεις από ένα φίλο που ζει αυτήν την περίοδο στη Γαλλία, έχοντας σπουδάσει στο Παρίσι και έχοντας περάσει μεγάλο κομμάτι της ζωής του στη Γαλλική πρωτεύουσα. Ο αποστολέας εστίασε στην οριακή διαφορά του 1,2% ανάμεσα στη Λεπέν και τον Μελανσόν, που καταγράφηκε στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Αγαπητέ Κωνσταντίνε,
Παρόλο που έχω την διπλή υπηκοότητα (Ελληνική & Γαλλική), ποτέ δεν θέλησα να εξασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα στην 2η πατρίδα μου, θεωρώντας ότι δεν θα ήταν ηθικό να επηρεάσω έστω και με το ένα ψηφαλάκι μου, κατά τι, ένα αποτέλεσμα που θα αφορούσε την Γαλλική κοινωνία.
Ωστόσο φέτος για 1η φορά το έκανα, τρομαγμένος από τον κίνδυνο να υπερισχύσει το παράλογο πάνω στην «κοινή λογική» και κυρίως μπροστά στον κίνδυνο να αλλάξει όχι μόνον το μέλλον της Γαλλίας αλλά ολόκληρης της Ευρώπης και συνεπώς και της Ελλάδας από το αποτέλεσμα.
Ψήφισα στον 1ο γύρο, χωρίς άγχος. Το επόμενο πρωί αντιλήφθηκα με έκπληξη ότι η διαφορά της 2ης ακροδεξιάς Λεπέν από τον 3ο αριστερό Μελανσόν ήταν μόλις 1,2%.
Ο έτερος υποψήφιος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας Φαμπιέν Ρουσσέλ έλαβε 2,3% και υπήρχαν άλλοι δυο αριστεροί υποψήφιοι ο κ. Πουτού και η κυρία Αρτώ που έλαβαν αντίστοιχα 0,77 και 0,56%.
Ανατρέχοντας στα αποτελέσματα του 2017 οι δύο αυτοί «μικροί» είχαν 1,09 και 0,64%, αλλά το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας δεν είχε κατεβάσει τότε υποψήφιο. Γιατί άραγε να κατεβάσει φέτος; Φέτος που ο αριστερός Μελανσόν βελτίωσε την επίδοσή του σε σχέση με το 2017, και κυρίως φέτος που πλησίασε την Λεπέν σε απόσταση αναπνοής.
Μ’ άλλα λόγια αν ο κομμουνιστής Ρουσσέλ δεν είχε κατέβει, θα μπορούσε κάλλιστα στον 2ο γύρο να περάσει ο Μελανσόν αντί για την Λεπέν.
Συμπέρασμα 1ο : Μήπως για την παρουσία της ακροδεξιάς στον 2ο γύρο δεν είναι υπεύθυνο το «ακραίο κέντρο» (όπως αποκαλούν τον Μακρονισμό), αλλά είναι υπεύθυνη η ίδια η Αριστερά;
Συμπέρασμα 2ο συνομωσιολογικό (μακράν εμού, θού κύριε) : Μήπως ο Πούτιν «έσπρωξε» τον Ρουσσέλ να κατέβει για να ψαλιδίσει τα πούπουλα του Μελανσόν και να περάσει στον 2ο γύρο η φιλενάδα Λεπέν;
Μ’ αυτά και με κείνα βρεθήκαμε στον 2ο γύρο με τον απτό κίνδυνο να βγει η Λεπέν πρόεδρος, κάτι που δεν έγινε τελικά, αλλά για φανταστείτε μετά τον Ορμπάν στην Ουγγαρί,α μια Λεπέν στην Γαλλία; Θα είμασταν μια «ωραία ατμόσφαιρα» όπως λέει και ο Ντίνος Ηλιόπουλος στην ταινία «Ο ατσίδας».
Σκέφτομαι καμιά φορά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, όπου συγκρούστηκαν οι «διεφθαρμένες» λεγόμενες αστικές δημοκρατίες και ο πολλά υποσχόμενος σοβιετικός κομμουνισμός με τις φασιστικο-ναζιστικές δικτατορίες και βλέπω πάλι τις 3 τάσεις να διαμορφώνονται.
Κύκλους κάνουν οι ανθρώπινες κοινωνίες στον μικρό αυτό πλανήτη του σύμπαντος, αλλά δυστυχώς αυτοί καταλήγουν να είναι φαύλοι…
Χάρης Κανδηλώρος
