Τον Ιανουάριο του 2015 οι επιταγές αντιμνημονίου και επαναστατικότητας ξεπληρώθηκαν στην κάλπη με την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Ο κόσμος πίστεψε σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου τα λεφτόδεντρα και οι σεισάχθειες ήταν εφικτές.
Το δημοψήφισμα του 2015 ήταν ένα ηχηρό χαστούκι σε κάποιους από εμάς που βλέπαμε μπροστά τη σύγκρουση με τον τοίχο και κλείναμε τα μάτια από τρόμο μην πιστεύοντας ότι πάμε για μετωπική σύγκρουση.
Εν τω μεταξύ κουτσά στραβά με θυσίες, με παλινωδίες, με μερική εφαρμογή του έως τότε μνημονίου κάτι είχε παραχθεί σαν αποτέλεσμα.
Ο κόσμος δεν είχε δει βελτίωση ακόμα, αλλά τους τελευταίους μήνες της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου τα οικονομικά μεγέθη πήγαιναν καλύτερα.
Ωστόσο ο λαός είχε αποφασίσει. Μην έχοντας ζήσει την πραγματική καταστροφή της εξόδου από Ευρώ, πίστευε πως τα χειρότερα τα είχε δει.
Και το χειρότερο πίστευε πως δεν είχε τίποτα να χάσει. Και ψήφισε σύγκρουση με την πραγματικότητα .
Την τελευταία στιγμή την κατάσταση την έσωσε η περίφημη κωλοτούμπα. Αποφύγαμε την πραγματικά πλήρη καταστροφή της χώρας με την δραματική συνέπεια όμως να αναγκαστούμε να υποστούμε ένα ακόμα βαρύ μνημόνιο και την δέσμευση της κρατικής περιουσίας για 99 έτη.
Κάτι τέτοιο τηρουμένων των αναλογιών, μου θυμίζει η τωρινή κατάσταση. Μην έχοντας ζήσει την πραγματική καταστροφή της Ιταλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου ή της Ολλανδίας και μην έχοντας δει μπροστά μας τον πραγματικό τρόμο που σχεδόν κάθε ένας άνθρωπος έχει έναν γνωστό νεκρό από κορονοϊό, αρκετοί από εμάς έχουμε παρασυρθεί στις φωνές των συνομωσιολογικών σειρήνων.
Γύρω μου παντού τον τελευταίο καιρό βλέπω απίστευτη χαλαρότητα στα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης που χρειάζονται για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Καμία προσοχή στις αποστάσεις, συνωστισμοί χωρίς λόγο, κακή χρήση μάσκας. Και αυτή είναι η καλή περίπτωση.
Επιπλέον παντού άνθρωποι φωνάζουν δυνατά ή γράφουν στα social media , ότι ο ιός δεν είναι και τίποτα φοβερό, ότι τελικά δεν θα πάθουμε τίποτα, ότι υπάρχουν ήδη θαυματουργές θεραπείες, ότι δεν θα κάνουμε ποτέ το εμβόλιο, ότι θέλουν να μας τσιπάρουν.
Το παράλληλο σύμπαν των λεφτόδεντρων και της υπερήφανης πολιτικής συνεχίζει σε μια μερίδα συμπολιτών μας και σήμερα και έχει τη μορφή ενός κόσμου που δεν υπάρχει ιός, που όλα είναι κατασκευασμένα για να μας "πουλήσουν τα εμβόλια”.
Ξέρετε το "θέλουν να μας τσιπάρουν" είναι πρώτος ξάδερφος του "θέλουν να μας χρεοκοπήσουν”
Και ακόμα και εάν υποθέσουμε πως αυτοί είναι πολύ λιγότεροι από το 62 %, που όντως είναι, εδώ έχουμε ένα μεγάλο μειονέκτημα.
Στην πανδημία δεν χρειάζεται να έχουν οι "έχοντες άγνοια κινδύνου” την πλειοψηφία.
Ακόμα και μικρή μειοψηφία να υπάρχει, αρκεί μια μικρή κρίσιμη μάζα ανθρώπων που δεν τηρεί τα μέτρα, για να ξεκινήσει μια τεράστια εκθετική αύξηση της νόσου και των θανάτων.
Γιατί αντίθετα από τις απόψεις, ο ιός τρυπώνει εύκολα ακόμα και σε αυτόν που δεν τον επιθυμεί.
Το 2015 την συλλογική αφροσύνη και την αποκοτιά μας, την διέσωσε η κωλοτούμπα μας, αλλά τώρα τέτοια περιθώρια δεν υπάρχουν. Μέσα στον τάφο, κωλοτούμπα δεν χωράς να κάνεις.
