Του Γιάννη Μεϊμάρογλου
Αρκετοί από τους υποψήφιους για την ηγεσία του «νέου φορέα» δίνουν την εντύπωση ότι η δημιουργία του αφορά μονάχα όσους αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στο χώρο της κεντροαριστεράς. Ίσως γιατί αυτός είναι και ο στόχος τους μιας και φαίνεται να τους εγγυάται ασφαλέστερες συνθήκες για την εκλογή τους στην ηγεσία. Η χώρα ωστόσο δεν έχει ανάγκη από ένα κεντροαριστερό κόμμα που θα διεκδικεί από τον ΣΥΡΙΖΑ την αυθεντικότητα και την εκπροσώπηση του χώρου στην Ελλάδα και διεθνώς. Χρειάζεται μια μεγάλη, πολυσυλλεκτική κεντρώα προοδευτική παράταξη ικανή να εξισορροπήσει το πολιτικό σκηνικό, να αποτρέψει την ακραία πόλωση και να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Η συγκρότηση ενός νέου κόμματος που θα συσπειρώσει όλες τις δυνάμεις του μεσαίου χώρου μας αφορά όλους.
Η πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας δεν αφήνει περιθώρια για νέους επικίνδυνους πειραματισμούς. Η επανάληψη των εθνικών εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής, σε περίπτωση που δεν σχηματιστεί κυβέρνηση, δεν είναι τίποτε άλλο από μια νέα τυχοδιωκτική περιπέτεια στην οποία απειλούν να ρίξουν την Ελλάδα όσοι δεν ενδιαφέροντα παρά μόνο για το πως δεν θα χάσουν το τρένο της εξουσίας. Η ύπαρξη μιας ισχυρής προοδευτικής πολιτικής δύναμης, με συγκεκριμένο σχέδιο, προτάσεις και προτεραιότητες για την έξοδο από την κρίση μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στη διαμόρφωση ενός προγράμματος διακυβέρνησης της χώρας, αποτρέποντας τον κίνδυνο του απόλυτου χάους. Η κυβερνησιμότητα της χώρας μας αφορά όλους.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που, ιδιαίτερα μετά τα προβλήματα των συνεργασιών και τους κυβερνητικούς κλυδωνισμούς στα χρόνια της κρίσης, προκρίνουν τον σχηματισμό μονοκομματικών κυβερνήσεων θεωρώντας ότι η εκλογική αυτοδυναμία θα εξασφαλίσει και την ομαλή και σταθερή διακυβέρνηση του τόπου. Αγνοούν - ή θέλουν να αγνοούν - ότι τα φαινόμενα του λαϊκισμού που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη σημερινή κατάντια της χώρας διαπερνούν διακομματικά το πολιτικό μας σύστημα. Και θα ειναι ασφαλώς μεγάλο λάθος να εμπιστευθούμε μονοκομματικές κυβερνήσεις οι ηγεσίες των οποίων, ακόμα κι αν έχουν τις καλύτερες των προθέσεων, θα καταντήσουν στο τέλος όμηροι λαϊκιστικών πολιτικών και παλαιοκομματικών μεθόδων. Το νέο κόμμα του μεσαίου χώρου μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το αντίβαρο των φορέων του λαϊκισμού, να επιμείνει και να ωθήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για τη στήριξη της παραγωγής και της εργασίας.
Η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας με εκσυγχρονιστικό - αναπτυξιακό προσανατολισμό μας αφορά όλους.
Η επιτυχία του νέου εγχειρήματος θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από την ανανέωση που θα επιφέρει στις πολιτικές και τους πολιτικούς. Ο κρατισμός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής ούτε και τα πρόσωπα που έχουν ταυτιστεί με αυτόν. Υπάρχουν άλλωστε αρκετοί πολιτικοί που είχαν, και μάλιστα επί δεκαετίες, πολλές ευκαιρίες να συμβάλουν στα κοινά με τις ιδέες, τις προτάσεις και το έργο τους από διάφορα κομματικά και δημόσια αξιώματα. Τι οφέλη μπορεί να αποκομίσει η χώρα από μια ενδεχόμενη αναβάπτισή τους; Δεν είναι ασφαλώς η ώρα για προσωπικές αποτιμήσεις ούτε και είναι αυτός ο σκοπός αλλά σε περίπτωση που οι διαδικασίες συγκρότησης του νέου κόμματος θυμίσουν το παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες το εγχείρημα δεν θα έχει καμιά ανταπόκριση από την κοινωνία. Η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας αφορά όλους.
Το πρόβλημα της χώρας έχει ονοματεπώνυμο. Είναι ο αφανισμός της μεσαίας τάξης. Οι υπουργοί οικονομίας της κυβέρνησης δεν δίστασαν μάλιστα να δώσουν και ιδεολογικό χαρακτήρα σ' αυτό τον αφανισμό που αποτέλεσε στην ουσία τη διάλυση της οικονομικής και κοινωνικής ραχοκοκαλιάς της χώρας. Το νέο κόμμα δεν μπορεί παρά να φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα της μεσαίας τάξης και να στοχεύσει στην ανασύνταξή της. Ο μεσαίος χώρος δεν έχει μόνο πολιτική αλλά και κοινωνική αναφορά. Η στήριξη της μικρομεσαίας ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της παραγωγικής επιχειρηματικότητας αποτελεί τη βάση της ανασυγκρότησης της χώρας. Η στήριξη της μεσαίας τάξης μας αφορά όλους.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης επιμένει από την αρχή ότι το νέο κόμμα δεν μπορεί να είναι υπόθεση μόνο της κεντροαριστεράς και ότι το ζητούμενο είναι η συσπείρωση όλων των σοσιαλδημοκρατικών και κεντρώων, μεταρρυθμιστικών, οικολογικών και φιλελεύθερων δυνάμεων. Στήριξε επίμονα τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα πληρώνοντας το πολιτικό κόστος των επιλογών του. Ήταν παρών σε όλες τις μάχες για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κρύφτηκε ποτέ. Δεν έβαλε ποτέ το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της χώρας. Στάθηκε όρθιος απέναντι στον λαϊκισμό. Έχει διακηρύξει επανειλημμένα ότι το νέο κόμμα πρέπει να κάνει, με βάση το πρόγραμμα και τις προτεραιότητές του, ό,τι περνάει από το χέρι του για να μη μείνει η χώρα ακυβέρνητη. Η εκλογή του Σταύρου Θεοδωράκη μας αφορά όλους.
