Η διαμονή προσφύγων σε σκηνές εγκυμονεί κίνδυνο ταχείας διασποράς του ιού στην Λέσβο. Η μετάδοση γίνεται ευκολότερη. Σαράντα άτομα σε μια σκηνή, δίχως να γνωρίζουμε ποιοι είναι θετικοί και ποιοι αρνητικοί, σημαίνουν ταχύτατη μετάδοση του ιού. Στην Λέσβο χρειάζεται να ληφθούν μέτρα οριζόντια, αντίστοιχα με αυτά που έχουν ισχύσει σε άλλα νησιά, συν κάτι επιπλέον, και φυσικά μάσκες παντού, σημειώνει στο liberal.gr ο Μανώλης Δερμιτζάκης καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης.
Προειδοποιεί για σαφή κίνδυνο εξάπλωσης της πανδημίας στο νησί, για την ανάγκη να λάβει η κυβέρνηση ακόμη και αντιδημοφιλή μέτρα και να μεταφέρει πρόσφυγες σε άλλα νησιά ή στην Αθήνα, ενώ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον μεγάλο αριθμό κρουσμάτων που έχουν εντοπιστεί. Δεδομένου όπως λέει, ότι σήμερα στην Ελλάδα οι εκτιμήσεις μας κάνουν λόγο για 1 κρούσμα ανά 1.000 κατοίκους, τα 35 κρούσματα μετά από 2.000 δειγματοληπτικά τεστ, είναι μεγάλο και ανησυχητικό ποσοστό.
Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Διαμάντη
Τι κινδύνους εγκυμονεί η κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί στη Μυτιλήνη;
Είναι αρκετά ανησυχητικό ότι δεν έχουν εντοπιστεί οι περισσότεροι από τους 35 μετανάστες που βρέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό. Βέβαια, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι τα θετικά κρούσματα μπορεί να είναι ακόμα περισσότερα, καθώς τα τεστ ακόμα εκκρεμούν. Επειδή, μάλιστα, επικρατεί μεγάλη ένταση στην περιοχή δεν θεωρώ ότι οι άνθρωποι προστατεύουν τον εαυτό τους, τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα. Η ανησυχία αυξάνεται επειδή γνωρίζουμε για τα κρούσματα και κυκλοφορούν στο νησί. Νομίζω ότι ο φόβος έχει να κάνει περισσότερο με την απρόβλεπτη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων.
Τι είναι αυτό που στην παρούσα φάση σας φοβίζει περισσότερο από επιδημιολογικής άποψης ;
Οι κάτοικοι θα πρέπει να αποφύγουν τις πολλές επαφές γενικώς. Στην φάση αυτή θα συμβάλουν τα μέτρα περιορισμού που εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός για την Μυτιλήνη, προκειμένου να μην υπάρξουν πολλές μεταδόσεις. Δεν με ανησυχεί ότι θα προστεθούν πολλά κρούσματα, διότι δεν υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση, μεγάλος συνωστισμός. Αυτό που με ανησυχεί είναι το επόμενο «επίπεδο». Συγκεκριμένα, μετά την καταστροφή του ΚΥΤ, οι πρόσφυγες θα φιλοξενηθούν σε δομές που δεν θα είναι και τόσο καλά οργανωμένες και συνεπώς τίθεται το ερώτημα, πόσοι θα μένουν, που θα μένουν, πως θα ελεγχθούν τα τυχόν νέα κρούσματα. Για παράδειγμα, αν ξαφνικά μείνουν 40 άτομα σε μια σκηνή, δίχως να γνωρίζουμε ποιοι είναι θετικοί και ποιοι αρνητικοί, αντιλαμβάνεται κανείς το τεράστιο πρόβλημα που θα δημιουργηθεί. Μια σκηνή θα θεωρείται κρούσμα !
Άρα σε ένα νησί που έχει ήδη ένα επιδημιολογικό φορτίο, η επιδείνωση των συνθηκών της υγιεινής τι μπορεί να επιφέρει;
Καταρχήν οι υγειονομικές συνθήκες διαμονής των προσφύγων θα είναι χειρότερες απ' ότι πριν. Αυτό είναι δεδομένο και άρα η κατάσταση θα είναι χειρότερη απ’ τη στιγμή που το ΚΥΤ καταστράφηκε. Είναι όμως από μόνο του ανησυχητικό το γεγονός ότι εντοπίστηκαν τόσα πολλά κρούσματα ανάμεσα στους πρόσφυγες. Είναι κάτι που το φοβόμασταν πολύ καιρό και έγινε. Δεν ξέρω πως μπορεί να ελεγχθεί, αλλά ελπίζω η κυβέρνηση να έχει ένα πλάνο, ένα σχέδιο.
Εκτιμάτε ότι είναι πολλά τα 35 κρούσματα από έναν έλεγχο 2000 δειγμάτων. Θεωρείται ότι το νούμερο είναι μεγάλο ;
Δεν είναι μικρό. Σαν ποσοστό, τα 35 κρούσματα στα 2.000, είναι 1,75%. Δηλαδή 1,7 κρούσμα στα 100. Το τελευταίο ωστόσο διάστημα έχουμε καθημερινά ένα μέσον όρο 150 κρουσμάτων, τα οποία εκτιμάμε ότι μεταφράζονται σε 8.000-10.000 κρούσματα στην κοινότητα. Αν λοιπόν έχουμε 10.000 κρούσματα σε ένα πληθυσμό 10 εκατομμυρίων, τότε μιλάμε για 1 κρούσματα ανά 1.000 κατοίκους. Το ποσοστό 1,7 στα 100, είναι πολλαπλάσιο. Είναι ένα ποσοστό πολύ μεγαλύτερο του αναμενόμενου. Σκεφτείτε δε, ότι όσοι κάνουν σήμερα τεστ, αυτό συμβαίνει επειδή έχουν διαπιστώσει κάποια συμπτώματα. Είναι τεστ που δεν αφορούν τυχαία δειγματοληψία, όπως αυτήν που έγινε στην Μόρια. Τώρα, λοιπόν που χειροτερεύουν υγειονομικά οι συνθήκες διαμονής των μεταναστών, φοβάμαι ότι η μετάδοση θα είναι ακόμα πιο εύκολη και βέβαια, όπως προανέφερα το απρόβλεπτο της συμπεριφοράς των ανθρώπων. Εφόσον, για παράδειγμα, αρχίσουν γίνονται μαζικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις το πρόβλημα θα μεγαλώσει.
Ποια μέτρα θεωρείτε ότι θα πρέπει να ληφθούν στην παρούσα φάση;
Αρχικά, χρειάζεται μια σχετική απομόνωση των μεταναστών από την υπόλοιπη κοινότητα και μετά μια καλύτερη «τακτοποίηση» τους σε δομές και σε μικρότερες ομάδες.
Επιπλέον, επειδή η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη θα πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των επαφών όλων των κατοίκων, να ισχύσει μια σχετική απαγόρευση κυκλοφορίας. Αυτό, δηλαδή, που θα πρέπει περισσότερο να μας απασχολήσει είναι η εσωτερική λειτουργία του νησιού κι όχι αν κάποιος κάτοικος φύγει από την περιοχή. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα αντίστοιχα με αυτά που πήραμε στα νησιά που βρέθηκαν σε δύσκολη θέση το καλοκαίρι, συν κάτι παραπάνω. Και βέβαια μάσκες παντού. Επειδή δεν θα έχει ληφθεί το πρόβλημα των δομών, τα μέτρα θα πρέπει να οριζόντια, με δεδομένο ότι προκύπτει σαφώς κίνδυνος εξάπλωσης.
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ο ιός παραμείνει μεταξύ των μεταναστών μπορεί να βρεθούμε με έναν μεγάλο αριθμό ασθενών που χρειάζονται ιατρική αντιμετώπιση. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ταλαιπωρημένοι και ενδεχομένως αρκετοί να έχουν και υποκείμενα νοσήματα. Κι όλα αυτά σε ένα νησί που δεν διαθέτει τις δομές για να υποστηρίξει κάτι τέτοιο. Ενδεχομένως θα πρέπει η κυβέρνηση, σε αυτή την περίπτωση, να αποφασίσει αν θα δημιουργήσει νέες κλίνες στο νησί ή αν θα φτιάξει ένα πλάνο να φέρει ασθενείς προς άλλα νησιά ή και στην Αθήνα. Δηλαδή να πάρει μέτρα όχι ιδιαίτερα δημοφιλή.
