Του Δημήτρη Καμπουράκη
Αν βάλουμε σε μια γραμμή όλα όσα είπαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι για το ασφαλιστικό που προτείνει ο Κυριάκος, θα μας πιάσει μαύρη τρομάρα για τα γηρατειά μας: Δεν θα ξαναπληρωθούν επικουρικές, οι κύριες συντάξεις θα μειωθούν κατά 25%, οι ιδιώτες θα φάνε τα λεφτά των ασφαλισμένων, το φάντασμα του Πινοσέτ θα υπερίπταται πάνω από τους πεινασμένους πληθυσμούς των παππούδων και των γιαγιάδων για να τους αποτελειώσει.
Τρελά και χαζά πράγματα συνάμα. Απίθανες αριθμητικές ακροβασίες και πολιτικές αλχημείες, που καταλήγουν σ' ένα εξωφρενικό συμπέρασμα: Όχι μόνο έχουμε τον καλύτερο ασφαλιστικό νόμο, αλλά και οποιαδήποτε (έστω και ανεπαίσθητη) αλλαγή του, θα οδηγήσει ολόκληρο το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας σε πλήρη κατάρρευση, σε καταστροφή. Το γεγονός ότι οι ίδιοι οι κατασκευαστές του νόμου τον έχουν κάνει σουρωτήρι με αλλεπάλληλες αλλαγές από τότε που τον φτιάξανε, δεν μετράει. Τα δικά τους μπαλώματα είναι άριστα, οι προθέσεις όλων των υπολοίπων είναι καταστροφικές.
Εγώ για ένα πράγμα απορώ. Θεωρούν τον νόμο Κατρούγκαλου υπερασπίσιμο στην κοινή γνώμη; Όταν δηλαδή βγαίνει ο Τζανακόπουλος και λέει πως η πρόταση Μητσοτάκη θα ζημιώσει τους επικουρικά ασφαλισμένους, πιστεύει ότι υπάρχει έστω και ένας πολίτης που τρομοκρατείται; Πιστεύουν ότι στα τάρταρα που (οι ίδιοι) οδήγησαν τις επικουρικές, υπάρχει πιθανότητα να δημιουργηθεί λαϊκό κίνημα υπεράσπισης τους απέναντι στα χθόνια σχέδια του Κυριάκου;
Όταν βγαίνει ο Πετρόπουλος και λέει ότι η μείωση κατά πέντε μονάδες των ασφαλιστικών εισφορών για κύρια σύνταξη θα οδηγήσει σε αντίστοιχη μείωση των συντάξεων όσων πληρώσουν λιγότερα, πιστεύει ότι υπάρχει έστω και ένας που θα τον ακολουθήσει στον συλλογισμό του; Ο σημερινός δηλαδή εργαζόμενος που στενάζει κάτω από το βάρος των εισφορών, θα αντιταχθεί στην μείωση τους διότι θα πεισθεί ότι κάποτε θα πάρει μικρότερη σύνταξη απ' αυτήν που έτσι κι αλλιώς πιστεύει ότι δεν θα πάρει καθόλου; Ασυνάρτητο δεν είναι;
Δεν ξέρω αν το 'χουν καταλάβει στην κυβέρνηση, αλλά σήμερα δεν αναμετρώνται με την ΝΔ και τις προτάσεις της περί του ασφαλιστικού. Αναμετρώνται με την καταστροφή της ασφαλιστικής συνείδησης που πέτυχε ο νόμος Κατρούγκαλου. Αναμετρώνται με το μίσος που οι ίδιοι δημιούργησαν στην ψυχή του εργαζόμενου για το ασφαλιστικό του σύστημα. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένη η πεποίθηση του κόσμου ότι το σημερινό ασφαλιστικό σύστημα τον κλέβει δίχως να σκοπεύει να του δώσει σύνταξη, που κάθε άλλο σύστημα θα θεωρηθεί de facto καλύτερο από το Κατρουγκάλειο.
Αυτή είναι η κυβερνητική τραγωδία, την οποία μάλιστα αρνούνται να συνειδητοποιήσουν οι κυβερνητικοί. Κάθε απόπειρα τους να υπερασπιστούν έναν απόλυτα απαξιωμένο ασφαλιστικό νόμο σαν τον ισχύοντα, είναι μάταιος κόπος. Ακόμα κι αυτός που μισεί τον Κυριάκο και όσα προτείνει, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει οργανικός υπερασπιστής του νόμου Κατρούγκαλου. Ε, εδώ έχει λήξει το παραμύθι κι ας λένε οι κυβερνητικοί ότι έσωσαν το σύστημα και ότι ο ΕΦΚΑ είναι πλεονασματικός. Γελάνε κι οι πέτρες όταν ακούγονται αυτά, δεν τα πιστεύει κανείς, ούτε καν οι καραμπινάτα δικοί τους.
Άρα τι κάνει ο Κυριάκος με τις προτάσεις του, ανεξαρτήτως αν είναι σωστές ή λάθος, υπολογισμένες ή πρόχειρες; Διαρρηγνύει ανοικτές θύρες, καταλαμβάνει ένα ανυπεράσπιστο φρούριο. Κι ένας Πινοσέτ να φοβερίζει στην πύλη δεν αρκεί. Μέσα απ' τα τείχη, οι υπερασπιστές από καιρό δεν πιστεύουν πια στον εαυτό τους…
