Του Σάκη Μουμτζή
Να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα:
1. Οι φορολογικοί παράδεισοι υπάρχουν εδώ και δεκαετίες και είναι αποτέλεσμα και του φορολογικού ανταγωνισμού και της διακίνησης αδήλωτου χρήματος. Όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις, παγκοσμίως, έχουν «μαύρα ταμεία». Απλά πράγματα.
2. Οι φορολογικοί παράδεισοι είναι για τους πλούσιους. Γι΄αυτούς που διακινούν εκατομμύρια ή εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.
3. Στις τράπεζες τους βρίσκονται κατατεθειμένα ποσά που είναι προϊόντα φοροδιαφυγής ή νόμιμων συναλλαγών.
4. Ουδείς φοροφυγάς που σέβεται τον εαυτό του ανοίγει λογαριασμό στο όνομα του. Συστήνει μια σειρά από off-shore εταιρείες, όπου η μια είναι μέτοχος της άλλης, και μέσω αυτών των εταιρειών διακινούνται, δαιδαλωδώς, τα φοροκλοπιμαία.
5. Οι off-shore εταιρείες είναι νόμιμες εταιρείες με τις οποίες ο οποιοσδήποτε μπορεί να συναλλαγεί. Επειδή έχουν κόστος σύστασης και κυρίως παρακολούθησης και ελέγχου, αφορούν αυτούς που διακινούν μεγάλα κεφάλαια. Δηλαδή, έναν «ψιλικατζή» με 15.000 δολάρια δεν τον συμφέρει να έχει τέτοια εταιρεία.
6. Στην πατρίδα μας πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας οι λίστες Lagarde, Borjians, τα Panama papers και προχθές τα Paradise papers. Τα ταμεία του Ελληνικού δημοσίου ελάχιστα ευρώ εισέπραξαν από την αξιοποίηση των τριών πρώτων λιστών. Υπήρξε μια απόπειρα πολιτικής εκμετάλλευσης –κυρίως της λίστας Lagarde—που ουσιαστικά έπεσε στο κενό.
Τότε γιατί ο πρωθυπουργός έβγαλε διάγγελμα για τα Paradise papers; Τόσο σημαντικά είναι; Τόσο σημαντικά, όσο και οι προηγούμενες λίστες. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Απλώς, ο Α.Τσίπρας είναι τόσο εγκλωβισμένος στα αδιέξοδα της πολιτικής του, που ψάχνει απεγνωσμένα σανίδα σωτηρίας από οπουδήποτε.
Ακόμα και για ένα θέμα που είναι αρμοδιότητα υπηρεσιακών παραγόντων, αυτός έβγαλε διάγγελμα. Η απόγνωση συμβαδίζει με την γελοιότητα.
Όμως πίσω από αυτήν την πομπώδη αντιμετώπιση κρύβεται κάτι βαθύτερο. Η καλλιέργεια του ταξικού μίσους και φθόνου. Η δαιμονοποίηση του πλούτου και η αποθέωση της μιζέριας.
Αυτές οι λίστες περιέχουν ονόματα πλουσίων. Αν γίνει η σύνδεση του πλούτου τους με την φτώχεια των άλλων, τότε ο στόχος έχει επιτευχθεί.
Γιατί η Αριστερά μισεί την κοινωνική ανέλιξη του ανθρώπου, καθώς έτσι συρρικνώνεται το ακροατήριο της. Κάποιος που ξέφυγε με τους κόπους του από την κακομοιριά, εκτός των άλλων, αντιλαμβάνεται και τα αγαθά του ανταγωνισμού, που είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της ανοικτής οικονομίας.
Απεναντίας, το κοινωνικό βάλτωμα, η κοινωνική ακινησία βοηθεί την Αριστερά να πουλήσει τον μύθο της στους απελπισμένους. Για όλα φταίνε οι πλούσιοι!
Τι και αν, ένα μέρος αυτών των χρημάτων έχει προέλθει από νόμιμες συναλλαγές! Συλλήβδην, τα ηχεία της Αριστεράς τους αποκαλούν όλους φοροφυγάδες.
Γι΄αυτό, δικαιολογημένα η Νέα Δημοκρατία και η Δημοκρατική Συμπαράταξη ζητούν από την κυβέρνηση να αφήσει τα προπαγανδιστικά και αποπροσανατολιστικά παιχνίδια και να πράξει το αυτονόητο.
Να ελέγξει αυτούς που εμφανίζονται στην λίστα για να δει την προέλευση αυτών των καταθέσεων. Και αναλόγως να ενεργήσει. Αλλά αυτό απαιτεί σοβαρό κράτος, με σοβαρή δημόσια διοίκηση.
Τι είπατε παρακαλώ;
ΥΓ. Οφείλουμε να υποκλιθούμε στην αποκαλυπτική δημοσιογραφία και σε αυτούς που, με κίνδυνο της ζωής τους, την υπηρετούν.
