Ασχολούμαστε με τη Νέα Δημοκρατία ως ένθερμοι οπαδοί της ελεύθερης οικονομίας. Επειδή κι η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι είναι κι εκείνη οπαδός της ελεύθερης οικονομίας. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι δεν «συναντιόμαστε». Ο επιχειρηματικός κόσμος νιώθει ότι είναι ορφανός πολιτικά. Ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι πιο «φιλελεύθερος» από τους ηγέτες της Ν.Δ. Αυτό πρέπει να το κοιτάξουν σοβαρά στη Συγγρού.
Υπήρχαν κάποτε σε αυτήν τη χώρα μεγάλες βιομηχανίες, υπήρχαν μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ζούσαν στο περιβάλλον των μεγάλων εταιρειών και πολιτικοί που δεν προλάβαιναν να κόβουν κορδέλες σε εγκαίνια νέων εργοστασίων. Η χώρα είχε παραγωγή, είχε εξειδικευμένους εργάτες, εξαγωγές και ανταγωνιστικά προϊόντα. Λοιπόν, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας! Από πότε έχετε να ασχοληθείτε σοβαρά με τους ανθρώπους της παραγωγής;
Μας λένε ότι εκπροσωπούν τις παραγωγικές τάξεις, ότι θέλουν να γίνουν στη χώρα επενδύσεις, ότι είναι το κόμμα της αστικής τάξης. Μόνο στα όνειρά τους! Ο επιχειρηματικός κόσμος δεν τους ξέρει. Δεν τους αναγνωρίζει, δεν τους θεωρεί εκπροσώπους του. Πιο κοντά στις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας βρίσκονται οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, παρά οι εκπρόσωποι του… αστικού χώρου! Οι λέξεις έχουν χάσει στην κυριολεξία τη σημασία τους. Κι εδώ δεν υπερβάλλουμε. Οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ έχουν τουλάχιστον κάποιες θέσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, για την αύξηση της παραγωγής. Μπορεί να μην μπορούν να τα υλοποιήσουν, λόγω της ιδεοληψίας τους, αλλά τουλάχιστον έχουν κάτι να συζητάμε.
Αντίθετα! Οι δήθεν φιλελεύθεροι της Νέας Δημοκρατίας είναι πλήρως αποκομμένοι από τα προβλήματα των παραγωγικών τάξεων, δεν διαθέτουν προτάσεις και κυρίως αρνούνται να εξετάσουν οποιαδήποτε καινοτόμο ιδέα. Δεν συζητούν, δεν ερευνούν, δεν τολμούν. Μιλούν για ανάπτυξη και αντιδρούν, για παράδειγμα, σε προτάσεις για τη δημιουργία νέων αναπτυξιακών τραπεζών. Κι αυτό είναι ένα και μόνο παράδειγμα.
Λοιδορούν τον κρατιστή Δραγασάκη, ο οποίος, όμως, είναι στο τέλος περισσότερο «φιλικός» στο επιχειρείν απ' ότι είναι οι ίδιοι. Αυτό είναι από τα αξιοπερίεργα της ιστορίας. Είναι και η εξήγηση για την εκλογική καθίζηση της Νέας Δημοκρατίας. Επειδή η Νέα Δημοκρατία έχει χάσει την επαφή της με τους φυσικούς της συμμάχους στην κοινωνία. Έχει πάψει να εκφράζει πολιτικά αυτούς που δήθεν εκπροσωπεί, καθώς έχει πάψει να συνομιλεί μαζί τους! Ακόμη κι αν ήθελε να τους εκφράσει, δεν μπορεί, αφού δεν ξέρει ποιες είναι οι θέσεις αυτών των ανθρώπων.
Η σημερινή κατάντια της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι τυχαία! Όπως και δεν είναι τυχαίο ότι ο «αριστερός» Αλέξης Τσίπρας μίλησε για εθνικό διάλογο για την Οικονομία, για την Παιδεία, για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Μιλάει πρώτος ουσιαστικά για ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και στην πράξη δολοφονεί πολιτικά τους δήθεν φιλελεύθερους της Νέας Δημοκρατίας. Τους κλέβει την ατζέντα τους και το χειρότερο είναι ότι οι άλλοι δεν το έχουν καν καταλάβει. Ο Αλέξης Τσίπρας παίρνει τα μέτρα που του προσφέρουν στο γήπεδο της πολιτικής οι αντίπαλοί του. Καλύπτει τον ζωτικό χώρο που του προσφέρουν. Θα ήταν ανόητος αν δεν άρπαζε την ευκαιρία και ανόητος δεν είναι.
Πιστεύουμε ότι για πολλούς λόγους ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να εφαρμόσει μία φιλελεύθερη πολιτική, επειδή δεν είναι φιλελεύθερος. Αλλά μπορεί να συνεχίσει να περιπαίζει τους αντιπάλους του, επειδή εκείνοι δεν ξέρουν καν τι είναι…
Θανάσης Μαυρίδης
