Του Σάκη Μουμτζή
«Εννοείται ότι πρέπει να γυρίσουν οι καταθέσεις πίσω στο τραπεζικό σύστημα, ξεκινώντας από τις εταιρικές καταθέσεις.... Θέλω να σας πω ότι θα είμαι αρωγός σε κάθε πρωτοβουλία που βοηθά την χώρα, αλλά οι σχέσεις μας πρέπει να είναι αμοιβαία αξιόπιστες. Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη.Τα λεφτά πίσω στην χώρα...» Αυτά είπε μεταξύ άλλων ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο συνέδριο του Economist.
Ποτέ πολιτικός πρώτης γραμμής, και μάλιστα εν δυνάμει πρωθυπουργός, δεν ξεκαθάρισε με τόση σαφήνεια την σχέση κυβέρνησης-επιχειρηματία. Μέχρι τώρα, ακούγαμε γενικόλογες δηλώσεις στήριξης της επιχειρηματικότητας, εκθέσεις ιδεών, που αναπτυσσόταν για να καλυφθεί ο χρόνος του ομιλητή.
Και οι εκπρόσωποι των επιχειρηματιών, από την άλλη πλευρά, μόνον ζητούσαν. Δεν τους απασχόλησαν οι δικές τους υποχρεώσεις απέναντι στην Εθνική οικονομία. Δεν ήθελαν να αντιληφθούν πως η αποκατάσταση σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ Πολιτείας και επιχειρηματικού κόσμου, μπορεί να επιτευχθεί μόνον με την αμοιβαιότητα.
Και ήρθε προχθές ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ένας αναμφισβήτητα φιλελεύθερος πολιτικός, και έβαλε τα «δάχτυλα επί των τύπων των ήλων.»Καθόρισε πολύ συγκεκριμένα τι ζητεί από τους Ελληνες επιχειρηματίες. Να επιστρέψουν τις εταιρικές καταθέσεις τους στο τραπεζικό σύστημα. Το ποσό υπολογίζεται περίπου στα 12 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ως γνωστόν, οι τράπεζες χορηγούν δάνεια από τις καταθέσεις των πελατών τους. Οχι από τα κεφάλαια τους. Συνεπώς, η αύξηση των καταθέσεων σημαίνει και μεγαλύτερη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος και μεγαλύτερη άνεση στην δανειοδότηση των επιχειρήσεων. Ανάπτυξη χωρίς την παρουσία του τραπεζικού συστήματος δεν μπορεί να υπάρξει.
Η λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ μεταφράστηκε σε εκροή καταθέσεων 45 δισεκατομμυρίων ευρώ, περίπου. Αυτά τα λεφτά, τα στερήθηκε η Εθνική οικονομία, λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας που προκαλούσε η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα, εν όψει της εκλογικής νίκης της Νέας Δημοκρατίας και της επικείμενης εφαρμογής ενός φιλελεύθερου μεταρρυθμιστικού προγράμματος, οι επιχειρηματίες οφείλουν να πράξουν το αυτονόητο καθήκον τους. Την επιστροφή των καταθέσεων τους στην Ελλάδα.
Δύο άλλα πολύ σημαντικά σημεία της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν : πρώτον, η σύγκριση του τρόπου που αντιπολιτεύεται η Νέα Δημοκρατία με την αντιπολιτευτική πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ και δεύτερον, η αναφανδόν, στήριξη του έργου της συγκυβέρνησης 2012-2014.
Πρώτον: η Νέα Δημοκρατία αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση, γιατί δεν προχωρεί σε μεταρρυθμίσεις και γιατί θέτει κωλύματα σε επενδύσεις. Δηλαδή η αντιπολίτευση της γίνεται προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης και όχι λόγω μιας στείρας άρνησης. Προτρέπει την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να υπερβεί τον εαυτό της και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις της και να οδηγήσει την χώρα στην ανάπτυξη. Κάτι που, εξ αντιδιαστολής σημαίνει, πως όταν γίνει αυτή κυβέρνηση θα πράξει όσα δεν πράττουν οι νυν κυβερνώντες.
Δεύτερον : στήριξε το έργο των κυβερνήσεων των ετών 2012-2014, στις οποίες υπήρξε υπουργός. Μα, αυτό είναι αυτονόητο, θα πει ο αναγνώστης. Καθόλου αυτονόητο, θα απαντήσω εγώ. Η πλειοψηφία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ αισθάνεται δυσάρεστα για την δική τους συμμετοχή σε αυτές τις κυβερνήσεις. Δεν υπερασπίζονται το σημαντικό έργο αυτής της περιόδου, που ήταν και δικό τους έργο. Ηρθε τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και με την ομιλία του στήριξε όλα τα επιτεύγματα τους, που σιγά-σιγά έβγαλαν την χώρα από την ύφεση.
Ενας πολιτικός όσο πιο σαφής και ξεκάθαρος είναι, τόσο αφήνει λιγότερα περιθώρια για παρερμηνείες και φρούδες ελπίδες. Η πολιτική είναι η τέχνη του συγκεκριμένου. Και αυτό απαιτεί λόγο κρυστάλλινο που ορίζει πλήρως τις σχέσεις των κοινωνικών εταίρων με την Πολιτεία.
Οι υποχρεώσεις είναι αμοιβαίες και οι ρόλοι διακριτοί.
