Τα τελευταία 150 χρόνια στον πλανήτη γη, έχουν σίγουρα αλλάξει πολλά. Αντίθετα, στο «γαλατικό χωριό» που λέγεται Ελλάδα, άλλαξαν ελάχιστα. Διαβάστε τι έγραφε ο Εμμανουήλ Ροΐδης για τα κόμματα, τους κομματάρχες και τους στρατούς τους. Κυρίως όμως πρέπει να το διαβάσουν οι πολιτικοί. Κυριάκο Μητσοτάκη, αν θέλεις να κάνεις τη μεγάλη διαφορά, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις! Θυμήσου!
Είναι λυπηρό να διαπιστώνεις ότι εδώ και δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, χρόνια βρισκόμαστε παγιδευμένοι σε ένα μαγικό σύννεφο που μας εμποδίζει να συμμετάσχουμε στα δρώμενα του υπόλοιπου πλανήτη. Κάθε πρωί συνεχίζουμε τη ζωή μας όχι από εκεί που την αφήσαμε το προηγούμενο βράδυ, αλλά πηγαίνοντας πάλι και πάλι στην ίδια αφετηρία, ξεκινώντας μία νέα ενδοσκόπηση. Σαν να σκάβουμε κάθε μέρα μέσα μας. Κάθε μέρα και πιο βαθιά, πιο βασανιστικά. Όλοι οι άλλοι λαοί πασχίζουν να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. Εμείς προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε σαν τους άλλους!
Ποιος είναι ο ορισμός της λέξης «κόμμα» κατά τον Ροΐδη;
Αν υπήρχε λεξικόν της νεοελληνικής γλώσσης νομίζομεν ότι ο ορισμός της λέξεως «κόμμα» ήθελεν είναι ο ακόλουθος: Ομάς ανθρώπων ειδότων να αναγιγνώσκωσι και να ανορθογράφωσιν οίτινες ενούμενοι υπό έναν οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι να αναβιβάσωσιν αυτόν διά παντός μέσου εις την έδραν του πρωθυπουργού ίνα παράσχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι.
Και ακολουθεί ένα ακόμη πιο σκληρό κείμενο!
Οι κομματάρχαι μας εδημιούργησαν (ούτω) συμμορίας, των οποίων όμως αντί να είναι αρχηγοί, κατήντησαν απλοί μεσίται, διά των οποίων οι συμμορίαι αυταί διαπραγματεύονται προς το έθνος τα λύτρα, ανθ' ων συγκατανεύουσι να παραχωρήσωσιν αυτώ ασφάλειαν ζωής και περιουσίας. Τα λύτρα ταύτα καλούνται κατ' ευφημισμόν προϋπολογισμός. Απόδειξις όμως του αληθούς αυτών χαρακτήρος είναι η δουλική ευπείθεια, μεθ' ης ολόκληρος η Βουλή, σιγώσης της (εκάστοτε) αντιπολιτεύσεως, σπεύδει να καταβάλη άνευ συζητήσεως τα λύτρα εις τον εισπράκτορα της κατισχυούσης συμμορίας, καλώς γνωρίζουσα ότι πάσα αντίστασις ή απόπειρα ελαττώσεως αυτών ήθελε τιμωρηθή δι' αναστατώσεως την επιούσαν.
Ειδικά αυτό που ακολουθεί είναι σαν να γράφτηκε μόλις χτες!
Οι ημέτεροι φατριάρχαι, προς σχηματισμόν ή ενίσχυσιν κόμματος, στρατολογούν εκ των τριόδων μισθοφόρους, τους πληρώνουν διά δημοσίων χρημάτων, ήτοι διά θέσεων περιττών. Των τοιούτων μισθοφόρων επί τοσούτων επολλαπλασιάσθη, προϊόντος του χρόνου, ο αριθμός και το θράσος, ώστε κατέστησαν σήμερον η μόνη αξιόμαχος δύναμις της Ελλάδος, προ της οποίας (…) και κυβέρνησις και Βουλή και ολόκληρον το έθνος κύπτουν γόνυ μετά τρόμου.
Έναν οιονδήποτε αρχηγό! Αυτό ακριβώς έχει βαρεθεί ο κόσμος. Και γι' αυτό κέρδισε ο Κυριάκος τις εσωκομματικές εκλογές στη Νέα Δημοκρατία. Επειδή ο κόσμος νιώθει ότι πρέπει να βγούμε από αυτήν την αρρωστημένη κατάσταση. Να σταματήσουμε να ζούμε τη μέρα της Μαρμότας. Να κάνουμε την υπέρβαση και να βγούμε από τον κύκλο των καταραμένων. Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται ένα μόνο πράγμα: Να ξαναθυμηθούμε την κοινή λογική, τον μόνο δρόμο που μας επέτρεψε στο παρελθόν να δείξουμε τις αρετές μας.
Όλοι καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει στις δημοσκοπήσεις. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο λόγω των μέτρων. Εκείνο που ενοχλεί περισσότερο τον Έλληνα είναι η κοροϊδία. Η αποκάλυψη ότι κι αυτοί είναι σαν τους «προηγούμενους». Ο μέσος Έλληνας νιώθει αηδία από τους χιλιάδες διορισμούς, από τις απίστευτες δηλώσεις, από τη μαύρη προπαγάνδα. Επειδή δεν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ για να δει την ΕΡΤ του Τσακνή. Δεν ψήφισε Αλέξη Τσίπρα για να του λέει το ένα ψέμα πίσω από το άλλο. Οι Έλληνες πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μία μεταρρυθμιστική δύναμη, δεν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει η Ελλάδα η Βενεζουέλα της Ευρώπης.
Μπορεί ο Κυριάκος να σπάσει αυτόν τον αέναο κύκλο της εσωστρέφειας; Να αλλάξει σελίδα σε μία χώρα που έχει «κολλήσει» σε κάποιο λασπωμένο στενό της Ιστορίας; Το πραγματικό πρόβλημα της χώρας δεν είναι οικονομικό, αλλά πολιτικό. Και δεν προέκυψε στα ξαφνικά, στα τελευταία χρόνια. Είναι κάτι που έρχεται από το μακρύ παρελθόν. Αυτό που βλέπουμε ως «χρεοκοπία» είναι απλά η εξωτερίκευση μιας νοσηρής εσωτερικής κατάστασης. Ένας λαός που έχει μάθει να μεγαλουργεί κάτω από το φως του ήλιου, έχει εξαναγκαστεί να ζει στα σκοτεινά υπόγεια, παρέα με συμμορίτες.
Αντί επιλόγου, ο επίκαιρος Εμμανουήλ Ροϊδης. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το θέμα. Πρέπει να πάψει να είναι επίκαιρος! Κάποιος πρέπει να κλείσει το βιβλίο και να το ανεβάσει στη βιβλιοθήκη. Αυτή είναι η αποστολή του επόμενου πρωθυπουργού. Ο σημερινός θα φύγει, επειδή δεν ήταν τελικά αυτός ο… εκλεκτός.
Η επιστήμη υποδεικνύει τας οικονομίας ως την μόνην σωτηρίας οδόν (διά να αποφύγωμεν την χρεωκοπίαν). Προς ταύτην όμως ουδείς πολιτευόμενος τολμά να τραπή, όχι εξ ελλείψεως πατριωτισμού, αλλά διότι καλώς γνωρίζει ότι αδύνατον είναι να προχωρήσει επ' αυτής, χωρίς να προσκρούση ανά παν βήμα εις συμφέροντα προσωπικά αίτινα θέλουσιν ορθωθή κατ' αυτού ως έχιδναι φαρμακεραί, των οποίων επατήθη η ουρά».
Θανάσης Μαυρίδης
