Του Πέτρου Τρουπιώτη*
Οι μη αιθεροβάμονες και μη αεροβατούντες σε Μέγαρο Μάξιμου και κυβέρνηση, έχουν αντιληφθεί πως η πτώση είναι βέβαια. Και γι'' αυτό ήδη έχουν βάλει δυο κεντρικούς στόχους.
Ο πρώτος είναι η πτώση αυτή να είναι με όσο το δυνατόν μικρότερο θόρυβο και να μην δημιουργήσει δεδομένα μη αναστρέψιμα. Γι αυτό και εξετάζεται το ποιος είναι ο κατάλληλος χρόνος να επιλεγεί «η πτώση δια εκλογών». Ο κατάλληλος για το κόμμα βέβαια…
Ο δεύτερος είναι η προετοιμασία των πραγμάτων για την… επιστροφή.
Σχεδιασμοί «επί χάρτου» βέβαια και χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν τα πραγματικά δεδομένα τόσο στην οικονομία, όσο και στην κοινωνία. Δυστυχώς όμως, η σημερινή κυβέρνηση πάντα έτσι σχεδιάζει. Με βάση στενά κομματικά συμφέροντα και με την λογική του σήμερα και βλέπουμε….
Ποιο είναι λοιπόν το νέο σενάριο που διακινείται από ανθρώπους που κινούνται στο Μ. Μαξίμου και περί αυτω.
Μέσα στους επόμενους μήνες και οπωσδήποτε μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, η κυβέρνηση θα έχει ψηφίσει το νόμο για την απλή αναλογική στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, άσχετα με τις αντιδράσεις των τοπικών αρχόντων, που όπως φαίνεται θα είναι μεγάλες. Η ψήφιση αυτού του νόμου, αποτελεί ένα από τα «κουμπιά» για το σενάριο που σχεδιάζουν.
Μαζί με την απλή αναλογική, που θα οδηγήσει μετά βεβαιότητος τους δήμους σε ακυβερνησία, μια και ο δήμαρχος δεν θα μπορεί να περάσει καμία απόφαση του από το δημοτικό συμβούλιο, θα ψηφιστεί και η παράταση της θητείας των σημερινών δημοτικών αρχόντων, που λήγει το Μάιο του 2019, ως τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους.
Η παράταση αυτή έχει δυο στοχεύσεις.
Η πρώτη είναι στο, αν τελικά καταφέρει να πάει σε βουλευτικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019, όποτε και λήγει η θητεία της σημερινής Βουλής, (πράγμα μάλλον απίθανο) να μην έχει υπάρξει λίγους μήνες πριν εκλογική διαδικασία, στην οποία είναι βέβαιο ότι οι υποψήφιοι του Σύριζα θα καταποντιστούν. Κάτι βεβαία που θα είναι επιβαρυντικό στις βουλευτικές εκλογές.
Η δεύτερη στόχευση είναι «πιο πονηρή».
Πολλοί είναι αυτοί στον Σύριζα που εκτιμούν πως η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει τους επόμενους μήνες στα προβλήματα και τις ανάγκες της τρίτης αξιολόγησης, αλλά και το κλίμα στην κοινωνία θα επιβαρυνθεί τόσο, που θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές, μέσα στο 2018.
Εκλογές που ανάλογα με τα δεδομένα της στιγμής, θα γίνουν
- Είτε το Μάιο του 2018, ώστε να μην υπάρχει σαφές τι ακριβώς θα γίνει τον Αύγουστο που υποτίθεται θα βγαίνουμε από το μνημόνιο
- Είτε τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους, πανηγυρίζοντας που βγήκαμε από τα μνημόνια και πριν οι πολίτες αντιληφθούν ότι τίποτε δεν θα αλλάξει μια και θα έχουμε σκληρή πιστωτική γραμμή στήριξης, αν όχι νέο μνημόνιο. Και πριν βεβαία αρχίζουν εφαρμοζόμενα τα μέτρα λιτότητας που ήδη η κυβέρνηση έχει ψηφίσει για το 2019.
Σε αυτές τις εκλογές γνωρίζει ότι θα χάσει. Γνωρίζει ότι θα χάσει και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από την ΝΔ, αλλά ελπίζει να βρίσκεται σε σχετικά υποφερτά ποσοστά και πάντως πάνω από την Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Και στις δυο λοιπόν περιπτώσεις (Μάιο ή Σεπτέμβριο) θα παραδώσει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ένα «ναρκοθετημένο τοπίο», μια κοινωνία σε αναβρασμό. Μια κοινωνία που περίπου θα περιμένει θαύματα.
Τα θαύματα όμως δεν γίνονται, όπως είναι σαφές και έτσι, ελπίζει, μέσα στον επόμενο χρόνο, από τις εκλογές, να δημιουργήσει αναταραχή στην κοινωνία. Να ξεκινήσει αυτά που και μετά το 2010 προκαλούσε. Και στηριζόμενη στο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα μπορεί να κάνει θαύματα, ιδίως με το περιβάλλον που θα έχει δημιουργήσει, ελπίζει πως στις Ευρωεκλογές του Μάιου του 2019, θα μπορέσει να ανακάμψει, έστω και οριακά.
Και πιστεύει ότι την «χαριστική βολή» θα την δώσει στην κυβέρνηση, που θα έχει και ένα -ενάμιση χρόνο στην εξουσία, άρα θα έχει και κάποια φθορά, στις δημοτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2019.
Εκεί, με όπλο την απλή αναλογική, ελπίζει πως οι υποψήφιοι της, θα μπορέσουν να έχουν αξιοπρεπή ποσοστά, έτσι ώστε να δημιουργηθεί κλίμα δυσαρέσκειας προς την κυβέρνηση.
Και με σκαλοπάτι αυτό, να οδηγήσει τη χώρα, σε νέες εκλογές τον Ιανουάριο του 2020, με αντιγραφή του σεναρίου του 2015. Μη ψηφίζοντας Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Εκεί, ελπίζει πως, η απλή αναλογική που θα εφαρμοστεί, σε συνδυασμό με την κυβερνητική φθορά της ΝΔ, θα οδηγήσει τον Σύριζα σε υψηλή ποσοστά, τέτοια που από την μια η ΝΔ να μην μπορεί να συγκροτήσει κυβέρνηση και ο ίδιος να έχει επιχειρήματα για «συμμαχία προοδευτικών δυνάμεων»…
Σενάρια επί χαρτού βεβαία, που αγνοούν μια σειρά από παραμέτρους, όπως το ότι η ΝΔ μπορεί να έχει τόσους βουλευτές που σε συνδυασμό με αλλά κόμματα να αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Ή το ότι η πτώση του να οδηγήσει και σε εσωτερική σύγκρουση και διάλυση. Ή ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, να μπορέσει να αλλάξει το κλίμα και να φανεί «φως στην άκρη του τούνελ», άρα να μην υπάρξει ραγδαία κυβερνητική φθορά.
Μόνον που στον Σύριζα είναι σαφές πως έχουν στραφεί και πάλι στα παλιά κόλπα, μια και (εκλογική) πενία, τέχνης κατεργάζεται. Δηλαδή προσπάθεια δημιουργίας σε όλα τα επίπεδα(και τα θεσμικά) «μπάχαλου» μια και η θεωρία αυτού του χώρου, όπως αποδεικνύεται πια είναι το «μεγάλη αναταραχή θαυμάσια κατάσταση» που έλεγε και ο μεγάλος τιμονιέρης Μάο Τσε Τούνγκ.
*Ο κ. Πέτρος Τρουπιώτης είναι δημοσιογράφος.
