Κραυγές μίσους. Κινήσεις ολέθρου

Κραυγές μίσους. Κινήσεις ολέθρου

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου

Οι σπασμωδικές αντιδράσεις των στελεχών της κυβέρνησης, συνεπικουρούμενες από τις κραυγαλέες δηλώσεις τους, αποδεικνύουν το γεγονός πως ο σύριζα δεν αντιλαμβάνεται το γεγονός της εναλλαγής των κομμάτων στην κυβέρνηση, ως αναπόσπαστο κομμάτι των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στα πλαίσια της δυτικής αστικής δημοκρατίας.

Ο πρωθυπουργός μας αποχαιρετά φοβερίζοντας μας, δηλώνοντας ότι “πίσω από τις μεταρρυθμίσεις του κ. Μητσοτάκη κρύβεται ανθρώπινο αίμα”. Και πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Τζανακόπουλος μας θυμίζει για την καμμένη Αθήνα, τον Δεκέμβριο του 2008, ότι “είχαμε φτα?σει σε ε?να σημει?ο που το σοσιαλιστικο? - κομμουνιστικο? σχε?διο μπορoύσε να αποκτη?σει ξανα? βαθιε?ς λαι?κε?ς ρι?ζες, να γι?νει ξανα? μαζικο? προ?ταγμα και η κομμουνιστικη? ιδεολογι?α να αποκτη?σει ερει?σματα στις μα?ζες." Προφανώς το τελευταίο νούμερο του απερχόμενου κυβερνητικού τσίρκου, έχει καθαρά ιδεοληπτική χροιά και γίνεται στα πλαίσια της αναμόχλευσης του μίσους και του ρεβανσισμού.

Αυτές οι κραυγές θα μπορούσαν να θεωρηθούν απλά γραφικές, αν δεν συνοδεύονταν από άλλες δηλώσεις όπως για παράδειγμα του υπουργού Χρήστου Σπίρτζη ο οποίος δήλωσε σε ομιλία τους μπροστά στους εκπροσώπους της πλειονότητας της επιχειρηματικής κοινότητας πως "η χώρα δεν μπορεί να κινείται με βάση τα θέλω της αγοράς, αντίθετα η αγορά πρέπει να προσαρμόζεται στο εθνικό στρατηγικό σχέδιο που υπάρχει."

Με αυτόν παράλογο συλλογισμό που εδράζεται στις αρχές της οικονομίας του κρατικού σχεδιασμού, που ακόμα και ο Μπρέζνιεφ προσπαθούσε να ξεπεράσει στην Σοβιετική Ένωση, η κυβέρνηση πορεύτηκε και εξαγγέλλει πως θα πορευτεί εάν επανεκλεγεί. Αυτός ο συλλογισμός δεν έγινε ευτυχώς πράξη, διότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωζώνης με κοινό νόμισμα με άλλους 340.000.000 πολίτες, της Ενιαίας Αγορά με 500.000.000 πολίτες και της Τελωνειακής Ένωσης με σχεδόν 900.000.000 καταναλωτές. Αυτή η Ευρωπαϊκή πραγματικότητα είναι που ουσιαστικά μας προστάτευσε, από την ιδεοληπτική και καταστροφική μανία, του συνονθυλεύματος που επιθυμούσε διακαώς να κάνει ρεσάλτο στην εξουσία για να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη, μετατρέποντας τους συντελεστές του παραγωγικού ιστού της χώρας σε μια μάζα σε απόγνωση, στον δρόμο προς τον “υπέρτατο σκοπό”.

Όπως έχει γράψει ο σημαντικός φιλελεύθερος στοχαστής Μάρκος Δραγούμης, στο βιβλίο του, “Η πορεία προς τον Φιλελευθερισμό”, όταν οι άνθρωποι δεν έχουν την ελευθερία της επιλογής των δικών τους στόχων και την εκπλήρωση των δικούς τους σκοπών, τότε είναι πολύ εύκολο, οι εμφανιζόμενες ως αγαθές προθέσεις να οδηγούν στον ολοκληρωτισμό και στη φρίκη. Αυτή η απαγόρευση των ελεύθερων επιλογών, μαζί με την στρέβλωση των κανόνων της ελεύθερης οικονομίας, αποτελούσαν το Α και το Ω της κυβερνητικής στρατηγικής του σύριζα και των ακροδεξιών ομάδων που συντάχθηκαν μαζί του.

Στο όνομα της προάσπισης των “λαϊκών κατοικιών”, διαλύθηκαν οι τράπεζες. Στο όνομα του κρατισμού και της προάσπισης του κινήματος του “δεν πληρώνω”, καταστράφηκε η ΔΕΗ. Στο όνομα της επικράτησης του “κοινωνικού πρόσημου” στην ανάπτυξη, εξελίχθηκε η μεγαλύτερη φοροεπιδρομή στους παραγωγικούς και δημιουργικούς πολίτες. Και στο όνομα της προάσπισης των “λαϊκών δικαιωμάτων”, τινάχτηκε η δημοσιονομική ισορροπία προεκλογικά.

Οι κραυγές μίσους που ηχούν, εντάσσονται στα πλαίσια της προπαγάνδας των αγαθών σκοπών και προθέσεων. Όμως στην ουσία είναι το παραβάν πίσω από το οποίο συντελούνται οι τελευταίες ολέθριες κινήσεις στον χώρο της οικονομίας.

 

Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.

Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.