Η ισραηλινή εταιρεία NSO Group ανέπτυξε ένα πανίσχυρο κατασκοπευτικό λογισμικό (spyware) το οποίο άπαξ και κατάφερνε να παρεισφρήσει στα smart phones Android και iPhone, παρακολουθούσε κάθε κίνηση του κατόχου τους: από τα SMS, τις φωτογραφίες και τα email του μέχρι τις μετακινήσεις του ενώ έχει τη δυνατότητα να ενεργοποιεί το μικρόφωνο και την κάμερα της συσκευής.
Το λογισμικό έχει αναπτυχθεί για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και κάθε άλλης εγκληματικής δραστηριότητας και η πώλησή του πρέπει πρώτα να εγκριθεί από το ισραηλινό κράτος, αφού το τελευταίο που θα ήθελε το Ισραήλ θα ήταν αυτό το πανίσχυρο εργαλείο να πέσει στα χέρια των εχθρών του, του Ιράν, του ISIS, της Χεσμπολά και κάθε τρομοκράτη από αυτούς που επιβουλεύονται συστηματικά την εθνική του ακεραιότητα και την ασφάλεια των πολιτών του.
Αποκαλύφθηκε όμως ότι ο «Πήγασος», όπως λέγεται το λογισμικό, χρησιμοποιήθηκε από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις ανά την υφήλιο για να παρακολουθούνται οι κινήσεις δημοσιογράφων, δικηγόρων και ακτιβιστών για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Ανάμεσα στις κυβερνήσεις αυτές είναι και η Ουγγαρία του Όρμπαν.
Πρόκειται για μια καθαρή περίπτωση κρατικής τρομοκρατίας που με πρόσχημα την ασφάλεια, κυβερνήσεις στοχοποιούν τον Τύπο και την Κοινωνία των Πολιτών με στόχο να τους φιμώσουν ώστε να μην ελέγχουν την εξουσία τους.
Δεν υπάρχει καμία αμφιθυμία για το ρόλο των κρατικών υπηρεσιών ασφαλείας, η ύπαρξή τους είναι επιβεβλημένη σήμερα πιο πολύ από ποτέ.
Όμως, ακριβώς επειδή και οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας είναι όργανα της δημοκρατικής πολιτείας που στόχο έχουν την προστασία της εθνικής κυριαρχίας αλλά και την ασφάλειας των πολιτών για να μην νοθεύεται και η βούλησή τους με εξωθεσμικές παρεμβάσεις, πρέπει να ελέγχονται διαρκώς και στα σοβαρά.
Σε μια εποχή υπερσυντηρητικοποίησης των δυτικών κοινωνιών, όπου πληθαίνουν τα κόμματα, οι φορείς και τα άτομα που με πρόσχημα την ασφάλεια προπαγανδίζουν υπέρ της περιστολής των δικαιωμάτων του ανθρώπου την ευαισθησία απέναντι στα οποία βαφτίζουν, με ξεδιαντροπιά, «δικαιωματισμό», οι πολίτες οφείλουν, κυριολεκτικά, να εξεγείρονται απέναντι στην οργουελιανή δυστοπία.
Όχι. Δεν αρκεί να τα συζητάμε στις παρέες μας, στον κύκλο μας, αναμεταξύ μας.
Χρέος κάθε δημοκρατικού πολίτη είναι να μιλάει δημοσίως γι αυτά και να σηκώνει το δάχτυλο για να δείξει την αυθαιρεσία αλλά και τους προπαγανδιστές του σκεπτικισμού απέναντι στα δικαιώματα του ανθρώπου. Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης μας εξοπλίζουν με τα δικά μας κανάλια, τα δικά μας Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας απ’όπου μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα, για να καταγγείλουμε την κρατική αυθαιρεσία και τους θιασώτες της, κυρίως αυτούς.
Τα δικαιώματα του ανθρώπου, η προστασία των μειοψηφιών και των μειονοτήτων (μέσα σε αυτούς και οι συνάνθρωποί μας ΑμεΑ) σε μια κοινωνία συμβάλλουν στη συνολική μας ευημερία και το γενικό καλό.
Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα του ανθρώπου για να ευημερούμε ως κοινωνία, για να παράγουμε περισσότερο πλούτο και βέβαια επειδή αυτό είναι το ηθικά σωστό.
Οι άνθρωποι είμαστε φύσει ηθικά όντα και μπορούμε να παραπέμψουμε στα πρόσφατα βιβλία των καθηγητών Νικόλα Χρηστάκη και Μάικλ Ιγκνατιεφ όπου ο πρώτος από την εξελικτική βιολογία και ο δεύτερος από τη φιλοσοφία του δικαίου, καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Είμαστε φύσει ηθικά όντα, λοιπόν η ευημερία των οποίων εξαρτάται από την προστασία των μειοψηφιών και των μειονοτήτων. Κανένα κράτος, κανένας πολιτικός φορέας, κανένα άτομο δεν μπορεί να θέτει υπό αμφισβήτηση και σε κίνδυνο την ευημερία μας, ειδικά υπό το πρόσχημα της ασφάλειας.
