Κοσκωτάδες είχαμε και στο παρελθόν…

Κοσκωτάδες είχαμε και στο παρελθόν…

Ο στόχος της παρέας παραμένει σταθερός: Η Μαρέβα Μητσοτάκη. Διότι πιστεύουν ότι θα κερδίσουν πολιτικά, σέρνοντας στην λάσπη το όνομα της συζύγου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κι ας πρόκειται για μία υπόθεση που «υφίσταται» εδώ και 7 χρόνια και για την οποία έχουν ήδη δοθεί οι απαντήσεις. Είναι προφανές ότι έχουν επιλέξει την οδό των λασπομαχιών.

Έτσι θα καταφέρουν να «γυρίσουν» το παιγνίδι; Εντάξει! Ο Κυριάκος και η Μαρέβα είναι δύο κανονικοί άνθρωποι. Δεν τους έπιασε στα 40 και στα 50 η μανία να γίνουν στα ξαφνικά ακαδημαϊκοί. Να περάσουν, δηλαδή, σαν σίφουνας όλες τις βαθμίδες της ακαδημαϊκής κοινότητας. Το γεγονός όμως ότι δεν είναι συμπλεγματικοί, δεν σημαίνει ότι προσφέρονται για στόχοι σκοποβολής.

Μία από τις αρχαίες αρετές του πολέμου ήταν ότι οι άνδρες κτυπιόντουσαν στο πεδίο της μάχης. Ότι οι αντιμαχόμενοι δεν  κτυπούσαν γυναίκες και παιδιά. Όχι ότι αυτό το τηρούσαν πάντοτε. Αλλά ήταν το διακριτό σημείο που ξεχώριζε τους ανδρείους από τους άνανδρους.

Η μεθοδολογία των λασπολόγων είναι γνωστή. Στην αρχή βγαίνει κάποιο δημοσίευμα, το οποίο στην συνέχεια το παίρνει πάνω του, το υιοθετεί  ο πρωθυπουργός της χώρας. Η ένταση μεγαλώνει με ύβρεις, υπονοούμενα και παρέλαση των trolls στο διαδίκτυο. Και η παράσταση συνήθως κλείνει με μία καταδίκη του μέσου για συκοφαντία.

Η εταιρεία στην οποία συμμετείχε η Μαρέβα Μητσοτάκη δεν είναι κάτι νέο. Είναι υπόθεση που έρχεται εδώ και επτά χρόνια και έχει απαντηθεί επαρκώς. Αλλά και πάλι τι νόημα έχει; Θα βρεθεί αύριο κάποιος άλλος για να την επαναφέρει στην επικαιρότητα. Πάλι και πάλι και πάλι. Με την ελπίδα ότι στο τέλος κάτι θα μείνει. Αν αυτό σας θυμίζει τακτική Γκαίμπελς, δεν έχετε πέσει έξω. Περί αυτού πρόκειται.

Ο κ. Τσίπρας ίσως πιστεύει ότι με αυτά τα τερτίπια θα φτάσει κάπου. Αυταπατάται. Δεν πρόκειται να καταφέρει το παραμικρό. Επιχειρεί να παρασύρει στην λάσπη τους αντιπάλους του. Ούτε αυτό θα το πετύχει. Γενικά, ό,τι κι αν έχει επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας μέχρι σήμερα, δεν του έχει βγει. Όχι τυχαία! Δεν θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν κερδίσει εκείνοι που έκαναν ανάλογες επιλογές. Το αντίθετο!

Υπήρξαν και στο παρελθόν Κοσκωτάδες. Δεν είναι νέο το φαινόμενο. Άνθρωποι με μεγάλη οικονομική επιφάνεια που ανέλαβαν  να κτίσουν media για λογαριασμό του μεγάλου αρχηγού. Όλα αυτά όμως δεν είχαν στο τέλος κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Δεν ανατρέπεται η ροή των πραγμάτων επειδή ένας μεγιστάνας του πλούτου ανοίγει μία εφημερίδα ή ένα κανάλι. Μπορεί να πιστεύουν ότι ο κόσμος τρώει κουτόχορτο, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Τα καφενεία της Αθήνας είναι γεμάτα από πρώην πανίσχυρους πολιτικούς που αναπολούν το παρελθόν. Και τα πτωχοκομεία με πρώην πανίσχυρους επιχειρηματίες που πίστεψαν ότι οι σχέσεις τους με το πολιτικό σύστημα θα τους πρόσφερε κάποιο όφελος.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]