Συμφωνούμε με την παρατήρηση του κ. Μιχ.Τσιντσίνη στην Καθημερινή της Κυριακής: οι πολιτικοί αντίπαλοι του πρωθυπουργού τον φθονούσαν που η θητεία του ξεκίνησε αφού είχαμε βγει από τα μνημόνια, με την οικονομία στρωμένη, την κοινωνία να έχει συγκρουστεί με την πραγματικότητα με αποτέλεσμα να έχει, εν πολλοίς, ξεπεράσει τις φαντασιώσεις της και με την πιο σκληρή αντιπολίτευση μέχρι σήμερα να είναι αυτή των πολιτικών του φίλων και των παραδοσιακών ψηφοφόρων του κόμματός του.
Όμως, μετά τα τελευταία γεγονότα και τις συνέπειες που θα έχουν στην οικονομία αλλά και την κοινωνία το κοντέρ, μηδένισε.
Οκτώ μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο κ.Μητσοτάκης βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πρωτόγνωρη κρίση, οικονομική και κοινωνική.
Το 2015 η χώρα έκανε μεν «τα δικά της» αλλά υπήρχαν γύρω της αρκετοί να την κρατήσουν όρθια, ο ίδιος ο πυρήνας των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, με την κρίση να έχει γενικό χαρακτήρα και να χτυπάει αλύπητα όλους, μεγάλους και μικρούς και με την Ελλάδα να μην είναι συστημικός κίνδυνος, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά: ναι μεν ολόκληρος ο πλανήτης είναι αντιμέτωπος με την ίδια απειλή για τη δημόσια υγεία και για την οικονομία αλλά στην πραγματικότητα ο καθένας είναι μόνος του.
Με τον πιο παράδοξο τρόπο, μέσα στην ανησυχία που μας έχει καταλάβει, βρήκαμε ανακουφιστική τη δήλωση του πρωθυπουργού στη συνέντευξη που έδωσε την Κυριακή στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» ότι σκοπεύει να πάρει μέτρα για την οικονομία, άσχετα από το τι θα κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ευελιξία των κρατών ως προς τις δεσμεύσεις του Συμφώνου Σταθερότητας ευνοεί τέτοιες πρωτοβουλίες.
Το δεύτερο ανακουφιστικό, τώρα που το κοντέρ έχει μηδενίσει, είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης λόγω της μόρφωσής του είναι από τους ευρωπαίους ηγέτες που άκουσαν αλλά και κατάλαβαν αμέσως όσα έλεγαν οι ειδικοί για τη φύση μιας τέτοιας επιδημίας που κατέληξε πανδημία και πήρε γρήγορα, αυστηρά μέτρα.
Ναι, το κοντέρ έχει μηδενίσει. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα με τα οποία ξεκίνησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξανεμίστηκαν. Βρισκόμαστε πάλι μπροστά σ’ ένα νέο τούνελ και μάλιστα ανεξερεύνητο. Μόνο που τώρα έχουμε επικεφαλής κάποιον που συναισθάνεται τους Έλληνες και απευθύνεται στο φιλότιμο και όχι στο κατώτερο εγώ και το πείσμα τους, καταλαβαίνει από αριθμούς, ξέρει πως λειτουργεί η οικονομία και σέβεται και εμπιστεύεται την επιστημονική γνώση. Την ίδια στιγμή, και μέχρι αυτή την ώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ωριμότερος, ο κ.Τσίπρας δείχνει να έχει καταλάβει ότι κερδισμένος θα βγει αυτός που θα ηγηθεί της ομάδας του με υψηλό φρόνιμα και δεν θα σπεύσει να πλιατσικολογήσει αισθήματα, τοκίζοντας στο φόβο και την ψυχολογική πίεση.
Ναι, το κοντέρ μηδένισε, πάλι, για τη χώρα. Αυτή τη φορά όμως, οι συνθήκες δείχνουν καλύτερες και οι πιθανότητες να ξεπεράσουμε και αυτή την πρόκληση είναι περισσότερες. Ελπίζουμε να μην διαψευστούμε.
