Του Νίκου Κοροβέση*
Καθώς οδεύουμε προς τη λαμπρή γιορτή της Χριστιανοσύνης, αποφάσισε η κυβέρνηση να μοιράσει δώρα στους «ιθαγενείς», προκειμένου αυτοί να παραμένουν ήσυχοι και υποταγμένοι και μάλιστα κάποιοι να θεωρήσουν αυτήν την κυβέρνηση θελκτική και επανεκλέξιμη.
Ας ξεκινήσουμε από τους μύθους:
- «Το κοινωνικό μέρισμα προήλθε από την επιτυχή αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής». Στην ουσία του όμως το κοινωνικό μέρισμα προέρχεται από την εσκεμμένη υπερφορολόγηση των «σεσημασμένων» υποζυγίων, δηλαδή μισθωτών, συνταξιούχων και ευσυνείδητων ελευθεροεπαγγελματιών. Όλα οι στατιστικές καταδεικνύουν ότι δεν έχει διευρυνθεί η φορολογική βάση, δηλαδή αυτοί που συνεισέφεραν εξακολουθούν να το πράττουν.
- «Το κοινωνικό μέρισμα αποκαθιστά κοινωνικές αδικίες». Μολονότι λαμβάνονται πρόνοιες για να αποφευχθούν σκανδαλώδη περιστατικά του παρελθόντος (πχ βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να λαμβάνει κοινωνικό μέρισμα), δεν ικανοποιούνται πληθυσμιακές ομάδες, οι οποίες έχουν δικαιωθεί μετά από μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες (πχ ένστολοι), μόνο και μονό επειδή δεν ανήκουν πολιτικά κατά τεκμήριο στην κυβερνώσα παράταξη.
- «Το κοινωνικό μέρισμα αναπληρώνει το χαμένο εισόδημα». Πολύ καλό για να είναι αληθινή. Στην πραγματικότητα οι φόροι, η κατάργηση φοροαπαλλαγών, η κατάργηση ή η περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, θα προκαλέσουν αρκετές απώλειες στα ελληνικά νοικοκυριά, που θα δουν για ένα ακόμη έτος το εισόδημα τους είτε να συρρικνώνεται είτε στην καλύτερη των περιπτώσεων να παραμένει στάσιμο.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε έτσι αναφέροντας όχι μόνο δέκα μύθους αλλά πολλαπλασίως περισσότερους συγκρίνοντας τα λόγια με τα έργα της κυβέρνησης, θα ήθελα όμως να αναφερθώ σε μία απολύτως αληθινή ιστορία, που τη βιώνει ο έλληνας πολίτης καθημερινά:
Το κοινωνικό μέρισμα προήλθε από την «αιματηρή εξολόθρευση» της μεσαίας τάξης. Το ομολογούν ανενδοίαστα οι ίδιοι. Το κυβερνητικό σχήμα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας επιχείρησε να αναδιανείμει το εναπομείναν εισόδημα του Έλληνα, όχι με την παραγωγή πλούτου αλλά με την ανακατανομή του υστερήματος. Με λίγα λόγια οι φτωχοί παρέμειναν, παραμένουν και θα είναι φτωχοί αλλά και η μεσαία τάξη φτωχοποιείται με γοργούς ρυθμούς. Ταυτόχρονα εξακολουθούν κάποιοι συνάνθρωποι μας να ζουν τρυφηλή και ανέφελη ζωή, καθώς συνεχίζουν να κλέβουν συστηματικά το κράτος είτε με τη φοροδιαφυγή είτε με την φοροαποφυγή. Θα αναρωτηθείτε, καλές οι διαπιστώσεις, λύσεις υπάρχουν;
Θα απαντήσω μονολεκτικά ναι. Και εξηγούμαι:
Περιστολή δαπανών στο Δημόσιο. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ευφυής για να διαπιστώσει τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον Δημόσιο Τομέα. Επανιδρύουν το κράτος κατασκευάζοντας καινούριες διοικητικές δομές, κατά τη γνώμη μας αχρείαστες, και ετοιμάζονται να τις στελεχώσουν με διευθυντές, τμηματάρχες κλπ.
Δεν έχει απλοποιηθεί καμία διοικητική διαδικασία για να μειωθεί το γραφειοκρατικό βάρος, δεν ελέγχει κανείς τα ταξίδια πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων, δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός και έλεγχος δαπανών. Συνεχίζεται ο διορισμός δεκάδων συμβούλων, των οποίων η μισθοδοσία και οι «υπερωρίες» βαρύνουν τον έλληνα φορολογούμενο. Επιπλέον εντελώς πρόσφατα μοιράστηκαν ξανά κάποια επιδόματα (στο Υπουργείο Οικονομικών, τις Διαχειριστικές Αρχές) καταστρατηγώντας για μία ακόμη φορά το δήθεν Ενιαίο Μισθολόγιο.
Συνεπώς απαιτείται νοικοκύρεμα, προγραμματισμός και οπωσδήποτε ανακατανομή του προσωπικού σε τομείς της δημόσιας πολιτικής νευραλγικούς για το κοινωνικό σύνολο (πχ νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία, ελεγκτικές αρχές).
Μέγιστη αξιοποίηση κονδυλίων ΕΣΠΑ με προγράμματα που φέρνουν την Ελλάδα σε επαφή με την τεχνολογική καινοτομία.
Συνέχιση της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και της αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας (βλέπε την επένδυση στο Ελληνικό και την αναμενόμενη δημιουργία δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας).
Αγαπητοί φίλοι, νομίζω ότι με τα παραπάνω δεν εξέφρασα τον κομματικό λόγο της ΝΔ ή της αντιπολίτευσης αλλά την κοινή λογική, που δυστυχώς επί δεκαετίες είχε εγκαταλείψει αυτόν τον ρημαδιασμένο τόπο. Οφείλουμε να την ανακτήσουμε και να την αξιοποιούμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας.
*Ο κ. Νίκος Κοροβέσης είναι επιχειρηματίας εστίασης τουρισμού στον Κακόβατο Ζαχάρως. Είναι επίσης πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών.
**Ο τίτλος του άρθρου είναι από το ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Παπανδρέου (εκδ. Καστανιώτης 1997)
