Του Σάκη Μουμτζή
Το περιστατικό συνέβη χθες στα Τρίκαλα, όπου περιόδευε ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Πέρασε από το εκλογικό περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ και είπε στα στελέχη του, επί λέξει: «καλήν επιτυχία δεν μπορώ να σας ευχηθώ, σας εύχομαι όμως καλή δύναμη».
Αναμφίβολα ήταν μια κίνηση πολιτικού πολιτισμού, που έρχεται να αμβλύνει, όσο γίνεται, το οξυμένο πολιτικό κλίμα. Και έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί γίνεται από αυτόν που, μετά βεβαιότητος, θα είναι ο νικητής των ευρωεκλογών και ο επόμενος πρωθυπουργός.
Η πατρίδα μας από το 2011 έζησε στιγμές πρωτοφανούς πόλωσης που επέφερε η διχαστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Αποδείχθηκε πως αυτή η πολιτική δεν ήταν απλώς τακτικής μορφής, δεν ήταν δηλαδή το μέσο για να ανέλθει ο Τσίπρας και η παρέα του στην εξουσία.
Ηταν δομικό χαρακτηριστικό της ιδεολογικοπολιτικής του φυσιογνωμίας. Η λεκτική βία, ο προπηλακισμός και η επιθετικότητα ήταν στοιχεία εγγεγραμμένα στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως αυτή η συμπεριφορά δεν σταμάτησε αφού ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία. Ο διχαστικός λόγος και η πρακτική της ρήξης και της πόλωσης έγιναν και επίσημη κυβερνητική πρακτική την περίοδο 2015-2019.
Αποκορύφωμα αυτής της αντίληψης για την πολιτική αντιπαράθεση ήταν η συνωμοσία της Novartis, όπου έγινε απόπειρα πολιτικής και ηθικής εξόντωσης των βασικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Α.Τσίπρας προσπάθησε, σαν χαμαιλέων, να γίνει σοσιαλδημοκράτης. Όμως δεν τα κατάφερε-- εκθέτοντας συγχρόνως τους συνοδοιπόρους του σε αυτό το εγχείρημα-- για έναν απλό λόγο.
Γιατί δεν έχει τα χαρακτηριστικά του σοσιαλδημοκράτη. Απέδειξε, επί οκτώ χρόνια, πως απεχθάνεται την συναίνεση, χρησιμοποιεί τον διάλογο όχι για να συγκλίνει, αλλά για να διαιρέσει και, το κυριότερο, εκλαμβάνει τον πολιτικό του αντίπαλο ως εχθρό. Τον μισεί και το δείχνει.
Τα όσα υπέστησαν οι Γ.Παπανδρέου, Α.Σαμαράς, Β.Βενιζέλος, Κ.Μητσοτάκης, όπως και πλειάδα άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, από τον ίδιο τον Α.Τσίπρα και τους συνεργάτες του, είναι γνωστά.
Τώρα με την πτώση τους, ελπίζω να τελειώνει και αυτή η φαιά περίοδος της πολιτικής μας ζωής. Ο Κ.Μητσοτάκης, είναι από την φύση του ένας μετριοπαθής και μειλίχιος άνθρωπος.
Ανδρώθηκε μέσα σε μιαν ιστορική πολιτική οικογένεια όπου βίωσε την πόλωση, τον διχασμό, την πολιτική οξύτητα. Φαίνεται πως όλα αυτά λειτουργώντας απωθητικά στον ψυχισμό του, διαμόρφωσαν αυτόν τον συναινετικό και πολιτισμένο χαρακτήρα που όλοι γνωρίζουμε.
Σε αυτό άλλωστε συνετέλεσαν και οι σπουδές του, η μόρφωση του, η παιδεία του.
Συνεπώς, μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα πιο πολιτισμένο επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης στο εγγύς μέλλον;
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έχει αυτήν την διάθεση και το έδειξε και χθες στα Τρίκαλα. Όμως το «τανγκό θέλει δύο», όπως λένε. Θα πρέπει να επιδείξει ανάλογη συμπεριφορά και ο Α.Τσίπρας ή όποιος θα τον διαδεχθεί.
Ας ελπίσουμε πως η πολιτική τάξη της πατρίδος μας θα μπορέσει να ξεπεράσει και να επουλώσει τα τραύματα της οκταετίας 2011-2019, ώστε να γυρίσουμε σελίδα.
Ο Μητσοτάκης έδειξε πως και το θέλει και το μπορεί, και ως πρωθυπουργός θα το επιδιώξει.
