Με αφορμή τα όσα ειπώθηκαν από τους κυρίους Δούκα και Λιβανό ξέσπασε ένας πόλεμος στο διαδίκτυο μεταξύ φίλων του ΚΙΝΑΛ και της Νέας Δημοκρατίας, καθώς η περίοδος 2004-2009 είναι για τους φίλους του τότε κραταιού ΠΑΣΟΚ το κόκκινο πανί. Δεν μπορούν ακόμα και σήμερα, μετά από 15 και παραπάνω χρόνια, να καταλάβουν πώς έγινε και το κόμμα που ευθύνεται για το τεράστιο έλλειμμα του 2009 σήμερα να κυβερνά και το δικό τους κόμμα να προσπαθεί, μετά από δέκα πέτρινα χρόνια, να στηθεί και πάλι στα πόδια του. Και το παράπονο και ο θυμός τους εκφράζονται πιο έντονα γιατί πιστεύουν πως το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου προσπάθησαν να σώσουν την Ελλάδα από τη διαχείριση του Κώστα Καραμανλή.
Έτσι σήμερα, με αφορμή τα τριχίλιαρα του Δούκα, υποβλήθηκαν σε μια ακόμα μαζική ψυχοθεραπεία. Πήγαν 15 χρόνια πίσω και άρχισαν να πυροβολούν. Ευτυχώς, οι Νεοδημοκράτες δεν «τσίμπησαν» και δεν άρχισαν να αναμασούν το βαρετό πια «Τσοβόλα δώστα όλα» ή «το λεφτά υπάρχουν». Βέβαια, εξίσου βαρετή και κουραστική είναι και η συνεχής αναδρομή στη διακυβέρνηση Καραμανλή, αλλά αν αυτό επιδρά θετικά στην ψυχική υγεία των φίλων του ΠΑΣΟΚ, καλώς γίνεται. Όταν η πολιτική αντιπαράθεση μετατρέπεται σε «καζούρα» είναι λογικό η μια πλευρά να προβάλει αυτά που ενοχλούν πιο πολύ την άλλη, έστω και αν είναι χιλιοειπωμένα. Είναι μια μορφή εκτόνωσης.
Η ουσία αυτής της αντιπαράθεσης είναι πως επανέρχεται η πολιτική μας ζωή σε κανονικούς ρυθμούς, γιατί από το 1974 ως το 2010 αυτοί που τσακώνονταν ήταν οι Νεοδημοκράτες με τους Πασόκους. Την παραδοσιακή Αριστερά την είχε στο τσεπάκι του ο Ανδρέας και την έκανε ό,τι ήθελε μέχρι το 1989. Μετά η Αριστερά βυθίστηκε σε μια υπαρξιακή κρίση και αναζήτηση ταυτότητας.
Η εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ στην κεντρική πολιτική σκηνή ήταν μια ανορθογραφία, αποτέλεσμα των έκτακτων συνθηκών των μνημονίων. Η Ιστορία της Μεταπολίτευσης χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη δύο μονομάχων που εκπροσωπούν την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά. Η εμφάνιση της ριζοσπαστικής Αριστεράς ήταν παρά φύσιν και ελπίζω το ταχύτερο να αποκατασταθεί η διασαλευθείσα μεταπολιτευτική τάξη πραγμάτων.
Τούτων δοθέντων, θεωρώ απολύτως υγιή και τον απολαμβάνω τον καυγά που ξέσπασε μεταξύ των Νεοδημοκρατών και των Πασόκων με αφορμή το τριχίλιαρο του Δούκα. Είναι ιστορικός κανόνας η παλαιά αντιπαλότητα να επιστρέφει. Τα δύο μεγάλα ρεύματα συναντήθηκαν το 2012 και έσωσαν την πατρίδα μας, αλλά σήμερα, καθώς ο κομήτης ΣΥΡΙΖΑ κινείται πτωτικά, επιβάλλεται να αναβιώσει το κλίμα των ετών 1974—2010.
Αυτό ας το αντιληφθούν πρωτίστως οι Νεοδημοκράτες που θέλουν να έχουν ένα ΚΙΝΑΛ δεκανίκι τους. Αυτό δε συμφέρει πρωτίστως στην πολιτική ζωή του τόπου και δευτερευόντως και στη Νέα Δημοκρατία.
Γιατί ένα ΚΙΝΑΛ σε δορυφορική τροχιά περί τη Νέα Δημοκρατία, σημαίνει και μια ισχυρή ριζοσπαστική Αριστερά.
Προσωπικά, θα ήθελα να υπάρξουν στο μέλλον και άλλες δηλώσεις τύπου Δούκα, όχι τίποτα άλλο, αλλά για να δούμε ένα ματσάκι που έχουμε ξεχάσει πως υπάρχει.
